Τον άνθρωπό σου δεν τον βρίσκεις μόνο μέσα από έρωτα

Πόσο ιδιαίτερο δεν είναι το αίσθημα του να έχεις ένα άνθρωπο στη ζωή σου που να μπορεί να καταλαβαίνει τις σκέψεις σου, να σε σέβεται τις κινήσεις σου και να σε αποδέχεται χωρίς «ναι αλλά»; Πολλοί, αναμένουν να βρουν τον άνθρωπο αυτό μέσα από τον έρωτα. Αποτέλεσμα; Αγνοούν κάποιον που τα κάνει ήδη όλα αυτά και που βρίσκεται μπροστά στα μάτια τους.

Μπορείς να βρεις τον άνθρωπό σού αλλά χωρίς να υπάρχει ο έρωτας ανάμεσά σας; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη και είναι ναι! Έχουμε συνηθίσει να ψάχνουμε τον έρωτα που θα έρθει «να αναστατώσει τη ζωή μας και να την κάνει καλύτερη», στις πλείστες των περιπτώσεων λοιπόν δεν παρατηρούμε ότι μπορεί να έχουμε την αγάπη αυτή που αναζητούμε, αλλά να είναι πλατωνική ή να προέρχεται από ένα φιλικό μας πρόσωπο.

Ένας καλός φίλος μπορεί να μας ξυπνήσει τα ίδια συναισθήματα με τον έρωτα. Η αγάπη, η κατανόηση, η στοργή και η συντροφικότητα ποτέ δε λείπουν από μια καλή φιλία, επομένως γιατί να δηλώνουμε ευθαρσώς ότι χρειαζόμαστε τον έρωτα για να γεμίσουμε τον εαυτό μας με τα συναισθήματα αυτά, αγνοώντας έτσι επιδεικτικά την ύπαρξή τους;

Ένας φίλος μπορεί να μας καλημερίζει και να μας καληνυχτίζει φέρνοντας το ίδιο χαμόγελο στο πρόσωπό μας όσο το άτομο που ερωτευόμαστε. Στην αρχή, εκεί που η οικειότητα κάνει εμφάνιση για πρώτη φορά, μπορεί να μας προκαλεί την ίδια έκπληξη και ταυτόχρονα την ίδια χαρά. Το άτομο αυτό θα δείξει ενδιαφέρον για να συζητήσει τα θέματά μας, θα αφιερώσει χρόνο για να ακούσει τα αισθήματά μας και αντίστοιχα κι εμείς θα φροντίσουμε να προσφέρουμε κομμάτια μας για να του δώσουμε την προσοχή που πρέπει.

Ο φίλος θα μοιραστεί κομμάτια της ημέρας του κι εμείς αντίστοιχα θα πιάνουμε τον εαυτό μας σε στιγμές, σημαντικές ή ανούσιες, να ανυπομονούμε να βρούμε την ευκαιρία να του εξιστορήσουμε τι έγινε. Θα ανταλλάξουμε αστεία memes και ανέκδοτα, θα πούμε βλακείες για να ρίξουμε τους τόνους της ημέρας, θα θυμώσουμε μαζί με κάποιον τρίτο και θα βγάλουμε τα νεύρα μας παρέα σε ατελείωτες βόλτες με το αμάξι. Θα νιώθουμε άνετα να μοιραστούμε με το άτομο αυτό όσα μας απασχολούν και θα μπορούμε πάντα να συμβουλέψουμε ο ένας τον άλλο, μαθαίνοντας έτσι πολύτιμα και χρήσιμα μαθήματα για τη ζωή.

Γιατί όμως το να έχεις μια τέτοια σχέση στη ζωή σου μπορεί εν τέλει να είναι εξίσου σημαντικό; Αρχικά, έχοντας ένα άνθρωπο δίπλα σου που ενδιαφέρεται να σου μιλήσει, να σε ακούσει αλλά και να ακουστεί, η αυτοπεποίθησή σου αυξάνεται και η ανάγκη σου για συντροφικότητα καλύπτεται. Οι στιγμές γέλιου, χαράς κι ανεμελιάς είναι σίγουρα ένα δυνατό μπόνους, ενώ η απουσία αμφισβήτησης των συναισθημάτων και η έλλειψη της ανάγκης για επιβεβαίωση προσφέρουν ελευθερία και μειώνουν την τάση μας για υπερανάλυση καταστάσεων και σχέσεων, ενώ οι καβγάδες και η ζήλια στη φιλία συχνά λάμπουν δια της απουσίας τους.

Με το άτομο αυτό ακόμη και αν σας χωρίζει η απόσταση τα συναισθήματα θα μένουν. Θα ξέρεις πάντα το πόσο σημαντικός είσαι για εκείνον και η επικοινωνία θα εμμένει -είτε είναι καθημερινή είτε όχι-  κι όλο αυτό όχι γιατί «πρέπει» μα γιατί σάς γεμίζει και πραγματικά επιζητείτε να μοιραστείτε στιγμές.

Άρα ο άνθρωπος αυτός είναι απόλυτα ικανός να σου χαρίσει την αγάπη, τη στοργή, τη σημασία, την εμπειρία και τη γνώση του με τον ίδιο τρόπο που θα σου τα χαρίσει ο έρωτας, αλλά πιθανώς σε ένα επίπεδο πιο ανιδιοτελές και λιγότερο πλαισιωμένο.

Επομένως σταμάτα να αναζητάς τα συναισθήματα αυτά μόνο μέσα από τον έρωτα, άρχισε να δείχνεις την αγάπη και τον ενδιαφέρον σου στα κοντινά σου άτομα και ίσως καταφέρεις και βρεις τον σπάνιο αυτόν άνθρωπο που θα σε κάνει να νιώθεις συνέχεια μαζί του «ερωτευμένος» ακόμα και αν είναι απλά ένας πολύ καλός σου φίλος. Επέλεξε σωστά τους συμμάχους και συνοδοιπόρους στη ζωή σου και θα ανακαλύψεις την πραγματική δύναμη των ατόμων που έχεις πλάι σου.

Στο κάτω-κάτω, λένε πως οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε κι εδώ που τα λέμε κι ο έρωτας πολλές φορές αυτό ακριβώς θέλει να είναι. Μια οικογένεια που έμεινε από επιλογή. Ίσως λοιπόν οι δύο κατηγορίες να έχουν περισσότερα κοινά από όσο νομίζουμε. Ίσως να μπορούμε να βρούμε «τον άνθρωπό μας» σε πάνω από ένα πρόσωπα και όχι μόνο στα συγκεκριμένα πλαίσια που έχουμε συνηθίσει να τον ψάχνουμε.