Σοκαρισμένο δηλώνει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που εκτελούσε πτήσεις με την ιρλανδική low cost αεροπορική εταιρεία μετά την ανακοίνωση της αποχώρησή της από το αεροδρόμιο της Αθήνας. Τα χρόνια που περάσαμε μαζί της θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη όλων. Και η αλήθεια είναι (και νομίζω πολύ θα συμφωνήσουν μαζί μου) πως υπάρχει άλλη αεροπορική εταιρεία παγκοσμίως, τόσο ανθρωποκεντρική και με πληθώρα παροχών. Μια υπενθύμιση λοιπόν για τους παλιούς γνώστες και μια αναφορά ή ίσως, ένα μάθημα, σε όσους δεν είχαν την τύχη να σχηματίσουν τη δική τους προσωπική εμπειρία μαζί της.

 

Κάθε πτήση, ευκαιρία για μια νέα εμπειρία

Τι και αν βρίσκεσαι Λονδίνο και θες να επιστρέψεις στη Θεσσαλονίκη; Το Βελιγράδι, η Ρώμη, το Ηράκλειο είναι πιο ωραία! Δεν το είχες σκεφτεί, σωστά; Η Ryanair όμως, για μια ακόμη φορά, προνόησε για σένα και θεώρησε ότι χρειάζεται να δεις ένα ακόμα μέρος. Γιατί τα ξαφνικά είναι τα καλύτερα, αλλά και γιατί πάνω απ’ όλα, σημασία έχει η διαδρομή κι όχι ο τελικός προορισμός.

 

Ο χρόνος είναι απλώς ένας αριθμός

Η ζωή, καλέ μου αναγνώστη, θέλει καλοπέραση. Δε θέλει βιασύνες και deadlines. Όλες οι άλλες αεροπορικές που σου λένε σε πόση ώρα θα φτάσεις στον προορισμό σου, δεν εξιτάρουν τη φαντασία σου, ούτε προάγουν νέες γνώσεις κι εμπειρίες. Φτάνεις κι εσύ μια, άντε δύο ώρες νωρίτερα στο αεροδρόμιο, τσίμα-τσίμα δηλαδή για την πτήση σου με μια κοινή αεροπορική εταιρεία κι απλά έφευγες. Ενώ με τη Ryanair, εσύ έφτανες στο αεροδρόμιο κι εκείνη σου προσέφερε δωρεάν μέχρι κι επτά ώρες καθυστέρησης, για να κάνει κι εμφάνιση.

 

Ώρα γι’ αναθεώρηση

Κάθε ταξίδι σε βάζει στη διαδικασία ν’ αναθεωρήσεις τη μέχρι τώρα ζωή σου. Είτε ταξιδεύεις μόνος, είτε με παρέα, κάτι θα πρόσεχες, κάτι θα σε ταρακουνούσε για να αλλάξεις στη ζωή σου μόλις επιστρέψεις στη ρουτίνα σου. Ε λοιπόν, σ’ αυτό το ταρακούνημα βασίστηκε κι η ανθρωποκεντρική μας Ryanair. Ένα κενό αέρος ήταν αρκετό για να περάσει η ζωή μπροστά από τα μάτια σου, να καταλάβεις ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα και πως πρέπει να ζεις κάθε σου στιγμή σαν να είναι η τελευταία (γιατί μπορεί και να ήταν).

 

Επικεντρώσου στα απολύτως απαραίτητα

Προκειμένου να γλυτώσεις τη βαλίτσα και να κρατήσεις το low cost εισιτήριο, όντως low cost, έπρεπε να είσαι απόλυτος και σίγουρος με το τι πραγματικά θες και χρειάζεσαι στο ταξίδι σου. Όχι να πάρεις μαζί σου μια ντουλάπα και να φορέσεις δυο ρουχαλάκια τελικά. Σου μάθαινε να είσαι ακριβής, αλλιώς θα το πλήρωνες ακριβά όταν θα ερχόταν η ώρα να ζυγιστεί η βαλιτσούλα σου. Πάλι για το καλό σου δούλευε.

 

Δεν πάθαινες κρυολόγημα

Σαν την αθάνατη, κλασική μάνα, η Ryanair, σου έλεγε -χωρίς να πει λέξη- να βάλεις ζακέτα. Ίσως και δυο-τρία παντελόνια, άντε και τέσσερις-πέντε μπλούζες. Άντε και κάνα παλτό, το πολύ δύο. Πώς κάνεις έτσι και για πέντε-έξι κάλτσες; Είχες ποτέ άλλη ευκαιρία στη ζωή σου να είσαι μια ζωντανή μπάμπουσκα; Άσε που τον χειμώνα σε βόλευε κιόλας. Ένιωσες ποτέ σου κρύο; Στοκχόλμη πήγαινες, σα να βρίσκεσαι στο Ντουμπάι ένιωθες.

 

Ταξίδια-καφές : 1-0

Ως κλασική πρωτοπόρος, η οικονομική μας Ryanair, σε έβαζε στο δίλημμα να πας να πιεις καφέ στο Μοναστηράκι ή να πετάξεις μια στα γρήγορα για Μιλάνο. Ποιος θα ξεχάσει τις εποχές που το εισιτήριο για αρκετούς προορισμούς κόστιζε πέντε, επτά, δέκα ευρώ. Και λέω μια στα γρήγορα, για να μη χρειαστείς βαλίτσα, αλλιώς καλύτερα να πιεις καφέ στο Μοναστηράκι.

 

Μετρημένα όλα

Η χαρά του ψυχαναγκαστικού αυτή η εταιρεία. Όλα έπρεπε να είναι απολύτως ακριβή. Οι ελεγχόμενες αποσκευές, τις οποίες ξεσκόνιζαν μπας και είναι κάνα γραμμάριο παραπάνω και καταφέρουν να σε χρεώσουν κάτι πέρα των πέντε ευρώ που πλήρωσες για το εισιτήριο. Το μέγεθος της χειραποσκευής που ζουλούσαμε μέσα σε εκείνον τον σκελετό που δέσποζε σαν δήμιος στον έλεγχο. Κι έτσι και δε χωρούσε, κλάφ’ τα Χαράλαμπε.

 

Θα φανεί στο χειροκρότημα…

Δεν έχεις ακούσει αληθινό χειροκρότημα αν δεν έχεις βρεθεί σε μια πτήση της Ryanair. Κι αυτό μάλλον γιατί τις περισσότερες φορές κανείς δεν πίστευε ότι θα προσγειωθεί εν τέλει το αεροσκάφος. Πέφτει, πέφτει, πέφτει· πας μια πάνω-κάτω σαν να βρίσκεσαι σε τραμπολίνο μόλις ακουμπήσει το έδαφος κι αφού ακούσεις κιόλας ότι είσαι στο σωστό αεροδρόμιο, δάκρυα χαράς κυλούν από τα μάτια και μόνο ευγνωμοσύνη μπορείς να νιώσεις. Για τον πιλότο, για την καλή σου τύχη, για το κάρμα σου. Πάντως, είναι η μόνη εταιρεία που προσγειώνεται κι έχουν βάλει να ακούγεται χειροκρότημα στα ηχεία. Τυχαίο;

Αλλά παρ’ όλα αυτά, ας είμαστε και λίγο ρεαλιστές. Είχε εκατομμύρια πτήσεις που πήγαν καλά. Πτήσεις που κατάφεραν να φτάσουν όλοι ασφαλείς στον προορισμό τους (στον σωστό προορισμό). Πτήσεις που κανένας δε χρεώθηκε παραπάνω χρήματα επειδή ανέπνευσε παραπάνω φορές από το συμφωνημένο. Πτήσεις που πλήρωσες πέντε ευρώ κι όντως σου κόστισαν πέντε ευρώ.

Δυστυχώς όμως, η ιρλανδική low cost εταιρεία, δε βρήκε την απαραίτητη ανταπόκριση της Ελληνικής Κυβέρνησης και του αεροδρομίου για να συνεχίσει να μας προσφέρει απλόχερα τις πολυτελείς παροχές της. Οπότε μαζεύει τα αεροπλανάκια της για τον χειμώνα και πάει να πετάξει και να εξυπηρετήσει άλλα αεροδρόμια. Αεροδρόμια που την προτιμούν και την εκτιμούν για όσα έχει να προσφέρει και δεν προτιμούν άλλες low cost εταιρείες όπως τολμάμε να επιλέγουμε εμείς.

Αντίο, αγαπημένη μας Ryanair κι ελπίζουμε να αλλάξεις γνώμη και να επιστρέψεις σύντομα. Μέχρι τότε, θα θυμόμαστε μ’ ένα γλυκόπικρο χαμόγελο τις στιγμές που τόσο απλόχερα μας χάρισες κι αναμένουμε να σε ξανασυναντήσουμε σε κάποια από τις επόμενες πτήσεις μας.

Συντάκτης: Νίκη Χατζηευστρατίου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου