Πέφτεις στις ανοιχτές αγκάλες του Μορφέα μετά το πέρας μιας εξουθενωτικής μέρας. Ξυπνάς και ανοίγεις τα μάτια σου. Βαθιά ανάσα. Άλλη μια μέρα μπροστά σου να την εκμεταλλευτείς στο έπακρο. Φτάνει στο τέλος της κι αυτή. Ξανακοιμάσαι. Ξαναξυπνάς. Φτου και πάλι από την αρχή. Τι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά από μέρα σε μέρα και την καθιστά τόσο ξεχωριστή, μοναδική και ανεπανάληπτη, δίχως δυνατότητα για replay; Ποιο το συστατικό που προσδίδει μια άλλη πνοή σε αυτό που θα επακολουθήσει μέσα στις επόμενες είκοσι τέσσερις ώρες; Μα φυσικά όλα ξεκινούν από τον τρόπο με τον οποίο ξυπνάς το πρωί και το τι διάθεση θα έχεις. Αυτό είναι το έναυσμα που είτε θα ευλογήσει τη μέρα σου με χαρά και αισιοδοξία είτε θα τη γεμίσει με κακομουτσουνιά και εκνευρισμό.

Έστω ότι το σημερινό ξύπνημα σε βρίσκει στα πάνω σου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάτι πήγε καλά χθες. Ένας καλός ύπνος; Μια επαγγελματική επιτυχία; Μια οικογενειακή συγκέντρωση που δεν κατέληξε σε παρωδία; Ένας συνδυασμός αυτών. Κοιμήθηκες σαν πουλάκι, ξεκουράστηκες και δε βρίσκεις το λόγο να γκρινιάξεις. Ούτε επειδή αναγκάστηκες να αποχωριστείς το πολύτιμο κρεβάτι σου πουρνό πουρνό ούτε επειδή παρατήρησες ότι δεν υπάρχει έτοιμος καφέ πάνω στο τραπέζι σου. Το σύστημά σου βρίσκεται σε κατάσταση ζεν, απόλυτα ισορροπημένο και γαλήνιο, εφοδιάζοντάς σε με την απαραίτητη ενέργεια για να επιβιώσεις στο υπόλοιπο της μέρας.

Ασυνείδητα σου δίνεται ένα θετικό vibe με την κατάλληλη δόση αισιοδοξίας, δυναμισμού κι ευεξίας κι είσαι έτοιμος να μοιράσεις καλημέρες που τις εννοείς και δεν τις ξεστομίζεις απλά επειδή στο επιβάλλει ο κώδικας ευγενείας. Το σημάδι που σου έχει σταλεί βρίσκεται εκεί για να σου υπενθυμίσει ότι οτιδήποτε και να πάει στραβά, εσύ ήδη έχεις χτίσει ψυχολογία νικητή, άκρως άτρωτη και διόλου ευάλωτη στα εξωτερικά ερεθίσματα. Το μυαλό και το πνεύμα συνεργάζονται άψογα επιφέροντας την απόλυτη αρμονία. Είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις έναν εκνευρισμένο πελάτη, έναν δυσαρεστημένο εργοδότη, μια ταλαιπωρία στα μέσα μαζικής μεταφοράς, οποιαδήποτε αναποδιά και αν εμφανιστεί μπροστά σου.

Αναλογίσου το τι θα συμβεί αν τύχει και ξυπνήσεις στραβά. Αλίμονο σ’ αυτούς που θα βρεθούν στο δρόμο σου. Σίγουρα η μέρα δε διαγράφεται λαμπρή, αφού πριν καλά καλά ξεκινήσει έχεις ήδη βρει ελαττώματα. Νεύρα, συγκρούσεις, καβγάδες, θυμός, σύγχυση· τα παρεπόμενα. Το καλό vibe κάνει χώρο πλέον στο άλλο, το ιδιότροπο. Αυτό από το οποίο τρέχεις να ξεφύγεις, αλλά οι καταστάσεις σε οδηγούν πάλι εκεί. Αρνητικές καταστάσεις, οι οποίες σε επηρέασαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνεις φορέας τους και να μεταδίδεις το bad feeling που αποκόμισες από αυτές από δω και από κει. Αυτές θα τις βιώνεις πάντα; Είναι αναπόφευκτες;

Τι σου προκαλεί, λοιπόν αυτή η αύρα; Σε μεταμορφώνει στον τσαρλατάνο εαυτό σου προσδίδοντάς σου χαρακτηριστικά, με τα οποία εύχεσαι να μην είχες έρθει ποτέ σε επαφή. Το πρωινό φως του ηλίου δε σημαίνει κάτι για σένα, γιατί η εσωτερική σου λάμψη έχει υποστεί ζημία και αδυνατεί να ανταποκριθεί στο κάλεσμα. Το κρίμα σε αυτόν που θα τολμήσει να σου ξεφωνίσει ένα καλημέρα, ειδικά όταν εσύ δεν προβλέπεις σε κάτι τέτοιο. Οι τεντωμένες νευρικές απολήξεις σου παραλύουν τη λογική σκέψη και πορεύεσαι με γνώμονα τα αδάμαστα συναισθήματά σου. Κατά βάθος γνωρίζεις ότι πρόκειται για μια αίσθηση και μόνο, ωστόσο την αφήνεις να σε καθοδηγεί και την τοποθετείς σε έναν θρόνο που δεν είναι φτιαγμένος για αυτή. Δημιουργήθηκε από μη ελεγχόμενους παράγοντες. Παρόλα αυτά στέκεσαι θεατής μπροστά στην παράσταση που δίνεται παρακολουθώντας ευλαβικά την αλλοίωση της αυθεντικής εικόνας σου.

Μήπως χρειάζεται να χτίσεις πιο γερά θεμέλια, ώστε να αντέχουν τα τείχη σου σε δρώμενα της ζωής που υπερβαίνουν ουκ ολίγες φορές τα προσωπικά σου όρια; Στην τελική, τα πάντα λειτουργούν σύμφωνα με το δυαδικό σχήμα οπτική – αντιμετώπιση.

Συντάκτης: Δήμητρα Παναγιωτίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου