Το όνομά της, Sania Khan. Άλλη μια είδηση με μια δολοφονημένη γυναίκα από τον άνδρα της. Το ημερολόγιο αναγράφει 25 Ιουλίου, η ημέρα που κάποιος άλλος θα καθόριζε τη ζωή της. Η 29χρονη Αμερικανίδα με καταγωγή από το Πακιστάν είχε χωρίσει από τον 36χρονο Raheel Ahmed και μετακόμισε στο Σικάγο τον Ιούνιο του 2021. Η Khan, σύμφωνα με τη δική της ιστοσελίδα που είχε δημιουργήσει, ήταν επαγγελματίας φωτογράφος που έφυγε από το μαρτύριό της με μόνο της στόχο μια καινούρια, καλύτερη ζωή.

Όλα ξεκίνησαν όταν η Khan αποφάσισε, μέσω της εφαρμογής του Τικ Τοκ, να φτιάξει μερικά βίντεο που θα αποτελούσαν τα οδυνηρά κομμάτια της παντρεμένης της ζωής.

Άρχισε να μιλάει, λοιπόν, δημόσια για τους συζυγικούς της αγώνες και το ταξίδι της να βρει τη δύναμη για να πάρει διαζύγιο και να ξεκινήσει τη ζωή της. Προέτρεψε τις γυναίκες να σταματήσουν να αγνοούν όλες τις κόκκινες σημαίες που βιώνουν και τους έδωσε το θάρρος να απομακρύνουν βίαιους και χειριστικούς ανθρώπους, πόσο μάλλον συζύγους.

 
Μοιράστηκε τους δικούς της αγώνες με την οικογένειά της και ορισμένους από την κοινότητα της Νότιας Ασίας, που δεν υποστήριξαν την απόφασή της να διαλύσει το γάμο της.

Ένα νέο κορίτσι που δεν είχε κανέναν δίπλα του -ακόμα και τα πιο κοντινά της άτομα για να στηριχτεί- ώστε να τη βοηθήσουν και να την ενθαρρύνουν να κάνει αυτό το βήμα. Μια επιλογή που θα έπρεπε να θεωρούνταν δεδομένη και αναπόσπαστο δικαίωμα για όσες κι όσους που βιώνουν κάθε είδους κακοποίησης κι όχι μόνο. Ακόμα μια κοινωνία που δρα με τους νόμους της και τις απαγορεύσεις ως προς τις γυναίκες και τους γάμους. Μια πεποίθηση που αφαιρεί την ελευθερία και κλείνει τον άνθρωπο μέσα σε μια γυάλα χωρίς να εκφέρει την άποψή του και τα πιστεύω του ως προς αυτό. Εκεί που η ζωή δεν έχει καμία σημασία παρά μόνο να αξιοποιήσει επιλογές άλλων, τρίτων. «Οι γυναίκες πρέπει πάντα να μένουν σιωπηλές», έγραψε σε ένα από τα posts της στο Τικ Τοκ. «Παίρνοντας διαζύγιο μια γυναίκα από τη Νότια Ασία σημαίνει ότι έχεις αποτύχει στη ζωή σου», δημοσίευσε σε ένα άλλο βίντεό της. Συνέχισε αναφέροντας πως η κοινότητα που τις χαρακτηρίζει και τις στιγματίζει, η έλλειψη της συναισθηματικής υποστήριξης και η πίεση που λαμβάνουν για να μείνουν με κάποιον επειδή τι θα πει ο κόσμος, οδηγούν στην απομόνωση.

Όλα αυτά καθιστούν πιο δύσκολο για τις γυναίκες να εγκαταλείψουν γάμους τους οποίους δε θα έπρεπε να κάνουν εξ αρχής. Η Khan αποκάλυψε σε μια δημοσίευσή της ένα τατουάζ που έκανε, με τη χρονιά που όπως είπε τη σημάδεψε, τα 28 της που την άλλαξαν για πάντα. Η χρονιά που παντρεύτηκε, που μετακόμισε από μια μικρή πόλη σε μία από τις μεγαλύτερες της χώρας, η χρονιά που υπέβαλε αίτηση διαζυγίου, η χρονιά αυτή που κόντεψε να πεθάνει. Ζώντας, όμως, ανεξάρτητα κι εργαζόμενη ως φωτογράφος, είπε ότι επιτέλους ανακτούσε την αυτονομία της. Στη συνέχεια, πυροβολήθηκε μέχρι θανάτου.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Raheel Ahmad έκανε ένα ταξίδι 11 ωρών για να φτάσει στο διαμέρισμα της Khan στο Σικάγο, όπου πήγε με μόνο σκοπό να τη σκοτώσει. Αφού η οικογένειά του ανακάλυψε ότι έλειπε, ζήτησε από την αστυνομία έλεγχο στο σπίτι της Khan, όπου πίστευαν ότι βρισκόταν. Η αστυνομία τους βρήκε στο σπίτι της και τους δύο νεκρούς από πιστόλι. Θεώρησαν το θάνατό της ανθρωποκτονία και τον δικό του αυτοκτονία. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μετά από αυτή την είδηση, γυναίκες από τη Νότια Ασία που έχουν πάρει επίσης διαζύγιο, μίλησαν κι ανέφεραν ότι αντιμετώπισαν τους ίδιους στιγματισμούς και απομόνωση στην προσπάθειά τους να φύγουν από τους κακοποιούς συντρόφους τους. «Μπόρεσα να δω τον εαυτό μου στην Kahn», είπε μια γυναίκα που ζει στην Αμερική.

Μια γυναίκα δεν μπορεί να πει όχι, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις της κοινωνίας της Νότιας Ασίας. Πρέπει πάση θυσία να παντρευτεί αυτόν που θα επιλέξει η οικογένειά της και να πει ναι σε όλα. Να πιεστεί και να αφήσει τη ζωή της στα χέρια άλλων για το καλό της οικογένειας. Η Κahn είναι άλλη μια φωνή που ακούστηκε σε χιλιάδες κόσμο, που βρήκε τη δύναμη και το θάρρος να μιλήσει δημόσια για όσα έζησε και υπέφερε μέσα σε μια κοινωνία που έχει θεσπίσει νομοθεσίες ενάντια στην ελευθερία.

Θυσιάστηκε με τη φωνή της, προστάτεψε άλλες γυναίκες, έδωσε δύναμη σε ανθρώπους να ξεφύγουν από παρόμοιες καταστάσεις, να μιλήσουν και να κερδίσουν τη ζωή πάλι στα χέρια τους. Ως πότε θα μετράμε θύματα; Ως πότε θα μετράμε ζωές που είχαν πολλά να δώσουν ακόμη;

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Μαρία Παράσχου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου