Παλιά υπήρχαν μόνο δύο κατηγορίες: singles και δεσμευμένοι. Πλέον, όσο οι καιροί αλλάζουν, διαφοροποιούνται κι οι μεταξύ τους επαφές, έχοντας έτσι δημιουργήσει αρκετά (και συχνά κάπως πολύπλοκα) μοτίβα σχέσεων. Υπάρχουν οι on/off σχέσεις με πολλά πήγαιν’ έλα, οι σχεδόν σχέσεις, γνωστές αλλιώς κι ως καβάτζες, υπάρχουν κι friends with benefits αλλά και πολλές υποκατηγορίες αυτών. Τι γίνεται, όμως, όταν ένας ρομαντικός ζει σ’ έναν κόσμο που κυριαρχεί το εύκολο κι επιφανειακό ενώ θριαμβεύει το one night stand;

Για τους πιο συναισθηματικούς, το να ανήκουν στη γενιά του «απλά κάνω την πλάκα μου» και «να περνάμε καλά, μωρέ» είναι κάπως ενοχλητικό. Γύρω τους αντί για ομοίους τους συναντούν στην πλειοψηφία τους όλους εκείνους που προσποιούνται ότι είναι κάποιοι άλλοι, προκειμένου να ικανοποιηθούν. Κι αυτοί είναι κι οι πιο επικίνδυνοι, γιατί για λίγο έστω σε πείθουν πως διαφέρουν. Ωστόσο, οι γενικεύσεις μονάχα απογοητεύουν. Κάθε άνθρωπος μπορεί να βγάλει ένα άλλο, τελείως αλλιώτικο, προφίλ, εμπνευσμένο από έναν άνθρωπο και μέχρι τότε όχι απαραίτητα να υποκρίνεται αλλά να βολεύεται στο απλό, στη μόδα της εποχής. Έτσι, θα βρεις ψυχές αυθεντικά ρομαντικές να επιλέγουν συνειδητά ευκαιριακές συναναστροφές, περιμένοντας το αληθινό, χωρίς να εγκλωβιστούν σε συμβιβασμούς και σχέσεις που υπάρχουν μονάχα για να διαφημίζονται και να καλύπτουν μοναξιές.

Στη θεωρία, ο χαρακτηρισμός ενός ατόμου ως ρομαντικό το κατατάσσει αυτομάτως σε εκείνους που κάνουν αποκλειστικά σχέσεις. Αποκτά την εικόνα του καλού και συνεσταλμένου παιδιού, που κοντρολάρει τα πάθη του κι άλλα παρεμφερή κι αυθαίρετα συμπεράσματα που βγάζουν οι πολλοί, εστιάζοντας σε μία μόνο πτυχή ενός ανθρώπου. Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το «Είμαι ρομαντικός, πιστεύω στον έρωτα και λαχταράω να τον ζήσω στο απόλυτο» δεν ταυτίζεται με το «Θέλω οπωσδήποτε να ‘μαι σε μια σχέση και να μοιράζομαι τη ζωή μου με κάποιον.» Όχι σε οποιαδήποτε σχέση και σίγουρα όχι με οποιονδήποτε.

Ασφαλώς, θα υπάρξουν και τα πιο εφήμερα. Γνωρίζουν από κρεβάτια της μίας βραδιάς κι από ελεύθερες σχέσεις. Εκεί θα αναζητήσουν την ικανοποίησή τους και τίποτα παραπάνω, χωρίς να λάβουν ημίμετρα και να παζαρέψουν τα «θέλω» τους. Δε χάνουν την ταυτότητά τους και δεν αλλάζουν τρόπο σκέψης για το πώς βλέπουν τον κόσμο. Αναγνωρίζουν, παρ’ όλα αυτά, πως αυτός ο κόσμος δεν είναι πάντα όμορφος. Θα αργήσουν να βρουν αυτό που ψάχνουν μα για να το βρουν πρέπει να δοκιμάσουν και να απορρίψουν ό,τι δεν είναι γι’ αυτούς.

Έχουμε ορίσει τους ανθρώπους σύμφωνα με όσα μπορούν κι αντέχουν να κάνουν. Στην πραγματικότητα, οι ίδιοι θέλουν να δηλώνουν ό,τι είναι, χωρίς να αναιρούν τις υπόλοιπες εκφάνσεις των σχέσεων. Δεν είναι όλοι για όλα μα κάποτε χρειάζονται όλα. Όπως κι αυτός που ζει με εφήμερες σχέσεις κάποτε θα ερωτευτεί, έτσι κι ο ρομαντικός θα ζήσει το επιπόλαιο. Γιατί θα το γουστάρει και θα το επιλέγει μέχρι να βρει αυτό που αναζητά. Κι ίσως πέσει αρκετές φορές στην παγίδα ενός δήθεν έρωτα, καταλήγοντας ξανά σε κρεβάτια της μίας νύχτας. Μέσα σε μια κοινωνία που απολαμβάνει τα one night stand, με μοναδική ανάγκη το σεξ, ένας ρομαντικός θα προσπαθήσει απλώς να επιβιώσει μέσα σε όλο αυτό.

Ούτως ή άλλως, ο συναισθηματικός άνθρωπος δε χάνει τον ρομαντισμό του σε όποιο είδος σχέσης κι αν εμπλακεί. Δεν απαρνιέται το ποιος είναι, δε διαψεύδει το ότι προτιμά τη συντροφικότητα, μα δε θα μπει ντε και καλά σε μια σχέση, αν δε βρίσκει νόημα σ’ αυτή. Τα one night stand συμβαίνουν έστω και μία φορά σχεδόν σε όλους. Κάποιοι θα μπορέσουν να τα διαχειριστούν και περιστασιακά θα τα επιλέγουν, άλλοι θα τα απορρίψουν καταλήγοντας πως δεν τους ταιριάζουν, τελικά, αφού δεν μπορούν να συγκρατήσουν τον συναισθηματισμό τους και παγιδεύονται μέσα σ’ ανώφελα «αν».

Ο ρομαντικός δε θα άλλαζε αυτό που είναι για κανέναν. Δε σταματά να ψάχνει το κάτι παραπάνω  σε έναν κόσμο που προσφέρει άδεια κρεβάτια. Δε βολεύεται σε αυτό που δεν αγγίζει το ιδανικό του. Γιατί συναισθηματικός δε σημαίνει «θέλω απλά μια σχέση», ακόμη κι αν επενδύει σε αυτό. Σημαίνει αναζητώ τον αληθινό έρωτα. Και σίγουρα θα ‘ναι δύσκολο να το βρεις, αλλά πες μου κάτι που να αξίζει και να μην είναι…

Συντάκτης: Μαρία Παράσχου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη