Η μουσική αποτελεί έναν απ’ τους πιο δημιουργικούς και τους πιο όμορφους τρόπους να εκφράσεις και να ξυπνήσεις συναισθήματα. Δεν έχει σημασία αν ασχολείσαι επαγγελματικά μαζί της, ερασιτεχνικά, ή αν απλώς την ακούς. Όπως και να ‘χει, η μουσική βρίσκει πάντα έναν τρόπο να μιλήσει στις πιο βαθιές σου σκέψεις, στα καλά κρυμμένα σου αισθήματα. Όσα λόγια δεν είπες όταν έπρεπε, υπάρχουν πολλά τραγούδια εκεί έξω να στα λένε και με το παραπάνω.

Ακριβώς επειδή, ανεξάρτητα απ’ το είδος της, όλοι ακούμε μουσική σε καθημερινή βάση, πάντα θα μας ελκύουν άνθρωποι που ασχολούνται λίγο παραπάνω μαζί της. Για παράδειγμα, σίγουρα δε θα σου περάσει απαρατήρητος κάποιος που παίζει ένα μουσικό όργανο, όπως είναι η κιθάρα, και που τραγουδάει κιόλας.

Θα είναι κάποιος που θα γνωρίσεις απ’ το πουθενά σε μια έξοδο με την παρέα σου για ρετσίνες, κρασί, οτιδήποτε. Θα είναι ο κλασικός φίλος φίλου και στην αρχή θα νιώθει λίγο outsider. Πιοτό με το πιοτό θα έχει γίνει κι επισήμως μέλος της παρέας σας. Θα γελάτε, θα πείτε για παλιές σας αγάπες, θα πείτε κι ένα «στην υγειά μας, να ‘μαστε καλά να γινόμαστε χάλια» και πάει λέγοντας.

Μέχρι που θα πετάξει τη βόμβα: «γαμώτο, δεν έφερα την κιθάρα μου να σας έπαιζα τίποτα». Ξαφνικά πέφτουν βουνό οι ερωτήσεις από όλους σας, ρωτώντας τα αυτονόητα. Αν παίζει κιθάρα –καλά, μόλις τώρα δεν το ‘πε άνθρωπος;–, από πότε, τι κομμάτια παίζει, και τα σχετικά. Κάπως έτσι κι εντελώς δημοκρατικά, καταλήγετε σπίτι του, και περνάτε όλη τη βραδιά τραγουδώντας. Πού και πού αφήνετε τον άνθρωπο να τραγουδήσει μόνος του κανένα ερωτικό τραγούδι χωρισμού που έχει κι ωραία φωνή, δακρύζετε, απομακρύνετε τα κινητά σας μη στείλετε σε όλους τους πρώην σας κι έχουμε άλλα, μέχρι να σας πιάσει το ξημέρωμα.

Το να παίζει κάποιος κιθάρα και να τραγουδάει μπροστά σου είναι απίστευτα όμορφο. Είναι ένας τεράστιος άσος που κρύβει στο μανίκι του, και μόλις τον αποκαλύψει, πάει. Δεν πάει στην αρχή να μην τον παρατήρησες καν, να σου ήταν αδιάφορος, να μην ήταν καν ο τύπος σου; Άπαξ κι αρχίσει το τραγούδι, μια-δυο φορές να σε κοιτάξει στα μάτια καθώς λέει έναν ωραίο στίχο, πάει. Ερωτεύτηκες χωρίς καν να το καταλάβεις.

Αυτό που κάνει τόσο γοητευτική την κατάσταση είναι ότι με τη μουσική ο άλλος ουσιαστικά σου ξεδιπλώνει την ψυχή του. Σου εκφράζει κομμάτια του εαυτού του, λόγια που κι αυτός ίσως κάποτε δεν τα είπε τη στιγμή που έπρεπε, όπως εσύ, όπως όλοι μας. Άσε που δεν είναι εύκολο για όλους όσους τραγουδάνε και παίζουν κιθάρα να παίξουν μπροστά σε άλλους, ειδικά αν δεν τους ξέρουν καλά. Οπότε αν ήσουν μάρτυρας ενός τέτοιου γεγονότος, να αισθάνεσαι τουλάχιστον τυχερός.

Μια ακόμη πιο ιδανική κατάσταση θα είναι να είστε σε έναν χώρο μόνο οι δυο σας και να σου παίξει κιθάρα. Να προσπαθήσει με αυτόν τον τρόπο δηλαδή να σε προσεγγίσει, να σου εκφράσει τι νιώθει για σένα. Θες επειδή δεν το ‘χει με τα λόγια; Επειδή αισθάνεται καλύτερα με τη μουσική; Ή επειδή, ακόμα καλύτερα, ήθελε να κάνει για σένα κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό; Όποιος κι αν είναι ο λόγος, σίγουρα θα πετύχει αυτό που θέλει, καθώς και ο πιο δύσκολος άνθρωπος θα λύγιζε σε μια τόσο ωραία σκηνή.

Έπειτα, μπορεί να σου φαίνεται ότι είναι εύκολο να πάρεις μια κιθάρα και να αρχίσεις να τραγουδάς, αλλά αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Σου μοιάζει εύκολο επειδή αυτό ήθελε να πετύχει ο άλλος. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια ολόκληρη φιλοσοφία πίσω από έναν άνθρωπο που τραγουδάει και παίζει κιθάρα, και δε μιλάω μόνο για τις νότες και το θεωρητικό κομμάτι.

Τι είναι ένα τραγούδι; Λόγια μελοποιημένα. Όσο ένας καλλιτέχνης δώσει βάση τόσο στους στίχους όσο και στη μελωδία, τόσο πιο πετυχημένο θα είναι το αποτέλεσμα. Όταν πάλι έχεις να ερμηνεύσεις ένα κομμάτι που δεν είναι δικό σου –όπως πιθανώς και στη δική μας περίπτωση–, πρέπει πρώτα να το νιώσεις και μετά να το πεις, να το παίξεις.

Έτσι, παίζοντάς σου κάποιος ένα τραγούδι, σου λέει πολλά περισσότερα από όσα λένε οι στίχοι. Σου διηγείται τόσο το παρελθόν του, όσο και το παρόν του, και ποιος ξέρει; Ίσως και το κοινό σας μέλλον. Ρισκάρει να σου δείξει όλες του τις αδυναμίες, όλα του τα μυστικά, τα συναισθήματα.

Έχε τα αυτιά και τα μάτια σου ανοιχτά λοιπόν μπροστά σε έναν άνθρωπο που παίζει κιθάρα και σου τραγουδάει. Όσο εύκολο είναι να μάθεις τα πάντα για αυτόν μέσα σε τρία λεπτά, άλλο τόσο μπορεί κι εκείνος να σε ψυχολογήσει απ’ τις αντιδράσεις σου, απ’ το βλέμμα σου. Πόσο μάλλον να σε κάνει να τον ερωτευτείς.

Συντάκτης: Ειρήνη Μανουσαρίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη