Λιαντίνης: «Κάθε που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν»

Είναι μερικοί άνθρωποι των οποίων η έλευση σ’ αυτόν τον πλανήτη, μοιάζει να έχει συγκεκριμένη αποστολή. Είναι όντα που είτε σε αφυπνίζουν, είτε σου δημιουργούν αμηχανία. Αναρωτιέσαι αν όντως είναι γήινοι. Και μόνο το άκουσμα του ονόματος «Λιαντίνης» πυροδοτούνται, ακόμη και σήμερα, συζητήσεις με περιεχόμενο τη φιλοσοφία, τη θρησκεία, τις θεωρίες συνωμοσίας, την ταυτότητα, την κοινωνική περιθωριοποίηση.

Διαβάζοντας το βιβλίο του «Γκέμμα», νιώθεις ότι συμμετέχεις σε εγκεφαλική ερωτική συνεύρεση. Νιώθεις ότι συνδιαλέγεσαι με θεούς, με φιλοσόφους, με ήρωες μυθολογικούς. Νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μια ψυχική διελκυστίνδα νόησης και διαίσθησης. Ξαφνικά είσαι σε χρονοκάψουλα, η οποία σε μεταφέρει στην αρχαιότητα, αλλά και σ’ ένα παράλληλο σύμπαν. Η σύγκρουση θείου και θνητού ξεκινά. Οι κοινωνικές πλάνες γίνονται αβάσταχτα ορατές και νιώθεις ότι εκρήγνυται μια αλήθεια που θέλεις όλη να τη ρουφήξεις κι ας νιώθεις να σε λυγίζει -νοητικά και ψυχικά- θέλοντας ταυτόχρονα να την απωθήσεις. Είναι σαν τη δημοφιλή σκηνή από το Matrix που καλείται ο Neo να διαλέξει χάπι.

Κατά τα λόγια του ιδίου, η αλήθεια έχει τον εξής ορισμό:

«Τι είναι η αλήθεια; Είναι εκείνο που βλέπεις και ζεις, όταν αναδυθείς από τη λήθη. Το α- είναι στερητικό. Η αλήθεια είναι το έξω από τη λήθη που μέσα της μας βυθίζει συνέχεια η μέριμνα να πραγματώσουμε τους στόχους μας. Ζώντας μέσα στην οντολογική λήθη, ζούμε σαν πεθαμένοι. Τούτη τη ζοφερή πραγματικότητα οι ποιητές την ιστόρησαν ανάγλυφα και ζαλιστικά. Θυμηθείτε τον Έλιοτ της «Έρημης Χώρας». Κάθεται σ’ ένα γιοφύρι του Τάμεση, παρατηρεί όλους αυτούς που τρέχουν στη δουλειά τους- βλέπει νεκρούς να περπατάνε. Για την Αθήνα μας, λόγου χάρη, με το ανάλογο μάτι θα ‘βλεπες στην οδό Πανεπιστημίου, μέρα νύχτα, στρατιές από κυλιόμενα φέρετρα.»

Κατά την ανάγνωση του βιβλίου αυτού, αισθάνεσαι ότι σου μιλάει ένας δάσκαλος, ο οποίος σε γνωρίζει καλύτερα από ό,τι γνωρίζεις εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό. Ξέρει με τι παλεύεις, ξέρει με τι συγκρούεσαι -μέσα σου και γύρω σου- και σου ανασύρει, όπως λέει και στο οπισθόφυλλο, το υπαρξιακό σου αίνιγμα:

«Το ερώτημα που του τέθηκε στο δρόμο, κάτι σαν το αίνιγμα της Σφίγγας στις Θήβες, εστάθηκε το ακόλουθο:

“Καθώς κοιτάς το μηδέν, στα μάτια δύνεσαι να μην αποκαρτερήσεις;”

Αποκρίθηκε: “Ναι.”»

[Οπισθόφυλλο Γκέμμας]

Όπως όλα τα αινίγματα, για κάποιους είναι ξεκάθαρα και για κάποιους ακατανόητα. Όπως ακατανόητος, για τους περισσότερους, είναι και ο έρωτας κι η ενέργεια που φέρει στη ζωή. Ο Λιαντίνης όμως, εξηγεί πώς μετουσιώνεται και πόσο σημαντική είναι η ενέργεια αυτή, από την οποία πηγάζει ζωή και θάνατος:

«Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Ή για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται ένας Αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του. Ερωτας! Η τέχνη του να φεύγεις έτσι που η σφαγή που θα νιώθεις να είναι πολύ πιο σοβαρά γερή, από τη σφαγή που νιώθει ο σύντροφος που αφήνεις. Αν εκείνος πονάει τρεις, εσύ να πονέσεις εννιά. Εδώ σε θέλω Κάβουρα, που λένε, να περπατάς στα κάρβουνα. Χόρεψες ποτέ σου τον χώρο του Αναστενάρη, χωρίς να είσαι αναστενάρης;»

Κι αυτή την ανεξήγητη φύση της γυναίκας, για την οποία έχουν τόσα και τόσα ειπωθεί, ο Λιαντίνης την κάνει ορατή, σκιαγραφώντας με λέξεις τις σωματικές και ψυχικές καμπύλες της θηλυκότητας:

«Της γυναίκας το σώμα είναι το μουσικό όργανο. […] Βιολί Stradivarius είναι της γυναίκας το σώμα. Στη σωστή ερωτική ομιλία, το θηλυκό δίνει το ύφος της σάρκας και το αρσενικό τη σύνεση της δύναμης. Η φύση ορίζει το αρσενικό να γίνεται ατελείωτη προσφορά και θεία στέρηση για το θηλυκό. Στον έρωτα όλα γίνονται για το θηλυκό. Η μάχη για τη σφαγή του έρωτα, έχει το νόημα να πεθάνεις και ν΄ αναστηθείς μέσα στα λαμπρά ερείπια των ημερών σου. Πάντα σου μελαγχολικός κι ακατάδεκτος.»

Κάθε άρθρο στο βιβλίο αυτό είναι ένας κώδικας για τη ζωή, ο οποίος μοιάζει δυσνόητος μόνο σε εκείνους που δεν αναρωτιούνται. Ο Λιαντίνης σε συνδέει ξανά με τη γνώση της ψυχής, καλλιεργώντας και διευρύνοντας ορίζοντες. Τα υπόλοιπα εξαρτώνται από το κατά πόσο θέλεις να βρεις τη λύση του αινίγματος ή τελικά, σε βολεύει να μένει άλυτο.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!