Ας γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω στα χρόνια της σχολικής μας θητείας… Κι ας σκεφτούμε πώς νιώθαμε όταν έφτανε η Παρασκευή. Το πρώτο συναίσθημα που μου έρχεται στο μυαλό μετά τη νοσταλγία, είναι η χαρά. Νιώθαμε μια ανεξήγητη ευτυχία στο άκουσμα και μόνο αυτής της μέρας κι όλοι γνωρίζουμε καλά το λόγο. Ήταν ο πρόλογος του Σαββατοκύριακου -όπου Σαββατοκύριακο ελευθερία, παιχνίδι, ξεγνοιασιά.

Ήταν εκείνη η ξεχωριστή ημέρα που τελείωνες το σχολείο κι έκανες ό,τι ήθελες. Ακόμη και την αγαπημένη σου σειρά στην τηλεόραση που παιζόταν αργά τις καθημερινές μπορούσες να τη δεις με άνεση γιατί την επομένη δε σε περίμενε το ξυπνητήρι στη γωνία. Ήταν η πιο τέλεια μέρα της εβδομάδας. Είναι η πιο τέλεια μέρα της εβδομάδας.

Εξάλλου αν το καλοσκεφτείς υπάρχουν πολλά πράγματα γύρω σου που ξεκινάνε από α «π» κι είναι τέλεια: παραλία, παιχνίδι, πιτόγυρο, πίτσα, παστίτσιο, προφιτερόλ -ίσως ξεφύγαμε  λίγο με τις νοστιμιές. Αλλά έτσι νόστιμη δεν είναι κι η Παρασκευή; Σου αφήνει μια αίσθηση γλύκας τόσο στον ερχομό όσα και στο πέρασμά της. Την ίδια γλύκα που σου αφήνει κι ο έρωτας πολλές φορές. Όλα γύρω μας είναι συνυφασμένα με τον έρωτα, ακόμη κι οι μέρες της εβδομάδας.

Οι Παρασκευές, λοιπόν, είναι για έρωτα. Παιχνιδιάρικος, νόστιμος και χαλαρωτικός όπως κι εκείνη. Υποσχόμενος, όπως εκείνη που σου επιφυλάσσει εκπλήξεις για το Σάββατο και την Κυριακή. Η Παρασκευή θεωρείται ως η αφετηρία μιας όμορφης περιπέτειας που όλη έχουμε ανάγκη στη ζωή μας. Όπως και τον έρωτα. Μας είναι απολύτως αναγκαίος. Είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Η Παρασκευή είναι μυστηριώδης και χωρίς να θέλω να γίνω γραφική θα πως και πάλι όπως μυστήριος είναι κι ο έρωτας. Σε παρασύρει, σε σαγηνεύει, σε εξιτάρει. Σου προκαλεί δέος.

Υπάρχει και τραγούδι αν δεν πιστεύεις εμένα. Το συγκρότημα “The Cure” τραγούδησαν “Friday, I’m in love”. Και σε ρωτάω, θα μπορούσαν να τραγουδήσουν “Monday, I’m in love”; Για κανένα λόγο! Η Δευτέρα ως επί το πλείστον είναι φλώρικη, ξενέρωτη, κουραστική και μουντή. Οι υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας κάπως αδιάφορες, θα τολμούσαμε να πούμε. Αλλά η Παρασκευή; Θα μπορούσε ποτέ να είναι όλα τα παραπάνω; Δε νομίζω! Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται κι αυτό που καλεί ο καθένας μας «έρωτα». Αν αυτό που νομίζεις για έρωτα είναι μέτριο, αδιάφορο και σου δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα, μάλλον δεν είναι έρωτας.

Θες να το δούμε κι από μια πιο πρακτική θεώρηση; Τις Παρασκευές ο εγκέφαλος μπαίνει στη διαδικασία αποφόρτισης, χαλάρωσης και ξεκούρασης απ’ οτιδήποτε έχει συμβεί τις προηγούμενες μέρες. Ένας τέτοιος εγκέφαλος είναι πολύ πιο έτοιμος να δεχτεί, να εντοπίσει και να αφεθεί στο ερωτικό παιχνίδι. Όλα γίνονται πιο αυθόρμητα κι ασυνείδητα κι όχι τυποποιημένα και προμελετημένα. Τα τυποποιημένα είναι για τους τυποποιημένους. Τα αυθόρμητα, όμως, για τους τολμηρούς.

Αντικειμενικά, πάντως, και τελείως μεταξύ μας όλες τις μέρες μπορείς να ερωτεύεσαι. Όλες τις μέρες πρέπει να ερωτεύεσαι. Όπως λένε ο έρωτας δεν κοιτά χρόνια, ηλικίες, αριθμούς και μέρες θα προσθέσω καταλήγοντας. Είναι, ωστόσο, γεγονός πως η Παρασκευή είναι πιο ευνοϊκή σε αυτό το θέμα. Είναι πιο ελαστική κι ευέλικτη. Είναι όπως πρέπει! Αν τολμάς,  λοιπόν, ζήσε κι εσύ την κάθε σου μέρα σαν να είναι Παρασκευή, μοναδικά, ερωτιάρικα, παθιάρικα κι αγαπησιάρικα!

Συντάκτης: Ανδριάνα Νίκου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη