«Κοίτα να διαβάζεις, να περάσεις στο πανεπιστήμιο», μου λέγατε πάντα. Να ανοίξω τα φτερά μου και να κάνω δικά μου πράγματα, πράγματα που μου αρέσουν κι αγαπάω. Πράγματα που θα με βοηθήσουν να φτιάξω τους δικούς μου δρόμους, έτσι όπως τους φαντάστηκα. Έφτασε η ώρα, λοιπόν, που φεύγω. Εσείς, όμως, θα μείνετε πίσω, στο σπίτι που τόσα χρόνια είχα για δικό μου. Τώρα πάω στο δικό μου. Κοιτάξτε να προσέχετε ο ένας τον άλλον.

Μπαμπά, εσύ ειδικά που πάντα ήσουν το στήριγμά μας, κοίτα να προσέχεις και ν’ αγαπάς τη μαμά. Ξέρεις, ήταν πάντα ευαισθητούλα, πόσο μάλλον τώρα που φεύγω κι εγώ. Ποιον θα ‘χει να νταντεύει και να του φωνάζει «ζακέτα να πάρεις»; Κάνε πως κρυώνεις, λοιπόν, για να τσιρίζει σε εσένα να ντυθείς σαν κρεμμύδι. Να της λες ότι δε θες να φας απ’ έξω, γιατί μόνο τα δικά της φαγητά σ’ αρέσουν -αυτή είναι κι η αλήθεια, άλλωστε.

Στις εξόδους σου με τους φίλους σου να μην αργείς να γυρίσεις. Εκτός αν θες να δεις στο κινητό σου 232 κλήσεις και τη φωτογραφία σου στο amber alert. Δε θες, να φανταστώ. Πες της να έρθει κι αυτή καμιά φορά και κούνα την να βγει απ’ το σπίτι για να ξεφύγει απ’ τα ξεσκονόπανα και τις κατσαρόλες της.

Ξέρετε, πάντα ήμουν βολικό παιδί και ποτέ δεν είχα πρόβλημα να μείνω με τις γιαγιάδες ή και μόνη στο σπίτι. Τώρα που δεν είμαι εγώ για να έχετε την έγνοια μου, να πάτε ταξίδια, να ξαναζήσετε τον έρωτά σας. Εντάξει, το παραδέχομαι, θέλω να πηγαίνετε ταξίδια και για να μη σκάτε μύτη κάθε σαββατοκύριακο στο σπίτι μου με μια αγκαλιά τάπερ. Έχουν ανακαλυφθεί κι οι εταιρείες που στέλνουν δέματα. Εύκολα και πρακτικά.

Κάνε κάτι, επίσης, με το κινητό της. Κρύψε κάπου το φορτιστή της να μην έχει μπαταρία, γιατί αν με παίρνει κάθε πέντε λεπτά να δει πού είμαι, τι κάνω κι αν έφαγα, θα τελειώσει η δική μου μπαταρία και ποιος την ακούει μετά.

Και τώρα που είπα κινητό, μην την αφήνεις να σερφάρει απεριόριστα κι ειδικά στο facebook. Καλό θα ήταν να λείπουν τα σχόλια κάτω απ’ τις φωτογραφίες με τους συμφοιτητές μου «Ακόμα έξω είσαι; Δεν έχεις σχολή αύριο;». Ρεζίλι θα γίνουμε.

Ξυπνητήρι, δυστυχώς, έχω. Δε χρειάζομαι και δεύτερο. Στο λέω σε περίπτωση που έχετε σκοπό, ή μάλλον που έχει η μαμά, να με παίρνει τηλέφωνα πριν καν βγει ο ήλιος για να πάω στη σχολή. Δεν είναι όλα τα μαθήματα πρωινά, αλλά και να είναι τι ψυχή έχει ένα μαθηματάκι;

Προσπάθησε με κάποιο τρόπο να της εξηγήσεις ότι ούτε μπορώ, αλλά ούτε και θέλω να έρχομαι συχνά-πυκνά. Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι είναι αρκετά μεγάλα διαστήματα για να γυρίζω και να ξαναβρίσκουμε τους παλιούς κακούς μας ρυθμούς.

Σε εμπιστεύομαι γι’ αυτό και τ’ αφήνω όλα πάνω σου. Θα τα καταφέρεις μια χαρά και χωρίς εμένα. Το ξέρουμε κι οι δύο πως είναι μία και μοναδική, ό,τι και να σημαίνει αυτό. Για το τέλος, άφησα το σημαντικότερο. Το χαρτζιλίκι μου στην ώρα του, παρακαλώ. Δες τα όλα αυτά σαν μια λίστα που θα κάνει καλύτερη και τη δική σας ζωή, αλλά κυρίως τη δική μου.

Με αγάπη,

το καμάρι σας!

 

Επιμέλεια Κειμένου Ανδριάνας Νίκου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Ανδριάνα Νίκου