Αρκετοί ανά τον κόσμο παρουσιάζουν, αισθάνονται κι αντιμετωπίζουν τα κατοικίδιά τους ως ένα έξτρα μέλη της οικογένειάς τους. Κι ισχύει αφού, στην πραγματικότητα, εκατομμύρια είναι οι άνθρωποι που έχουν αναπτύξει ένα ιδιαίτερο δέσιμο με τα οικόσιτά τους, απολαμβάνουν τη μοναδική συντροφιά που μπορούν να τους χαρίσουν, πηγαίνουν περιπάτους μαζί, παίζουν και μιλούν με αυτά, αφιερώνοντάς τους πολύ απ’ τον χρόνο τους σε καθημερινή βάση.

Κι υπάρχουν στοιχεία κι έρευνες που αποδεικνύουν πως η επαφή με τα κατοικίδιά μας είναι καλή για την υγεία μας, φυσικά για τη θετική ψυχολογία μας, και βοηθά ακόμη στην οικοδόμηση της προσωπικότητάς μας, πλάθοντας ευαισθητοποιημένους κι υπεύθυνους χαρακτήρες. Είναι πολλά τα οφέλη που μπορεί να σου δώσει η συγκατοίκησή σου με ένα ζώο, και σίγουρα η συνύπαρξή σας είναι παραπάνω από ενδιαφέρουσα. Ειδικά αν του έχεις δώσει κάποιο παράξενο όνομα που θα σου δίνει το ερέθισμα να το φωνάζεις, να του απευθύνεσαι και να αναπτύσσεις μια επικοινωνία μαζί του, βασισμένη στον δικό σας κώδικα.

Γενικά, μεγάλο κεφάλαιο το όνομα που δίνουμε στο κατοικίδιό μας. Επιλογές άπειρες, όσο απέραντη είναι κι η φαντασία μας. Εμπνευσμένα απ’ τις συνήθειές μας, από ανθρώπους που μας σημάδεψαν, από χούγια τους, απ’ τα ενδιαφέροντά μας, ακόμα κι απ’ το αγαπημένο μας φαγητό ή ρόφημα. Κι είναι κι αυτό που όσο πιο άκυρα μοιάζουν, τόσο πολύ ταιριάζουν στους τετράποδους (ή κι όχι απαραίτητα) κατόχους τους.

Πόσες φορές σου κούνησε χαριτωμένα την ουρίτσα του ένα μικροκαμωμένο μαλτεζάκι, κι αμέσως άκουσες να το φωνάζουν Hulk; Φευγαλέα σκέφτηκες να προτείνεις στον κηδεμόνα του να μην τον κάνει άλλο πια μπάνιο με ζεστό νερό, γιατί μάλλον του παραμπήκε στο πλύσιμο. Γέλασες μα, αν το καλοσκεφτείς, οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) κάνουμε πολύ παράξενα βαφτίσια στα ζωάκια μας. Ο Λάκης, ο πρώτος σου έρωτας που έζησες πολλά μαζί του και που με δυσκολία ξεπέρασες, τώρα είναι ένα κόκκινο χρυσόψαρο που κολυμπάει στη γυάλα πάνω στο γραφείο σου και σε νευριάζει με τις μπουρμπουλήθρες του. «Από ‘δω το ανακόντα μου, ο Σωτήρης.» Δεν ξέρω τι σου έκανε το πρώην αμόρε κι ήθελες ανακόντα για να στο θυμίζει, αλλά Σωτήρη, βρε παιδί μου;

Κι οι συστάσεις μας αιφνιδιάζουν το ίδιο κάθε φορά. «Η πάπια μου, η Αργυρώ», «Το χάμστερ μου, ο Εδουάρδος», «Η χελώνα μου, η Χρυσούλα». Κι εκείνο το ιγκουάνα που με τα χίλια ζόρια δεχτήκαμε απ’ τον σύντροφό μας, αφού ήταν ένας όρος για να μπορούμε να μείνουμε μαζί. Έπρεπε να δεχτούμε πως κι ο Μήτσος θα κοιμάται δίπλα μας. Ή «ο Κόφι, ο παπαγάλος», που μας ξυπνάει κάθε πρωί. Κι αυτή είναι απ’ τις περιπτώσεις που καταλαβαίνεις κάπως το γιατί, συνειρμικά λογικά απ’ τη γνωστή μάρκα του καφέ αλλά «η γάτα μου, η Κούκι». Χαριτωμένη, ναι, αλλά δεν τη λες και μπισκοτάκι. Κι η λίστα δεν τελειώνει, γιατί κάθε φορά που σου συστήνουν ένα κατοικίδιο με παράξενο όνομα και λες πως πιο άκυρο δεν έχεις ακούσει, έρχεται το επόμενο για να σε διαψεύσει. Γιατί δεν είναι μόνο το όνομα αλλά και το ζώο. Δηλαδή, πώς βγάζεις το αρνάκι Ρεξ, αφού είναι κλασικό όνομα σκύλου.

Μα όσα κουλά ονόματα κι αν ακούσουμε, είτε είναι εμπνευσμένα από φαγητά, είτε από ήρωες της Marvel, από ηθοποιούς ή τραγουδιστές, πάντα θα τα βρίσκουμε χαριτωμένα, αφού είναι υπέροχα τα πλάσματα που τα κουβαλάνε κι έχουν έναν τρόπο να τα κάνουν δικά τους. Θα απορήσουμε, θα γελάσουμε, κι ύστερα θα τα λατρέψουμε.

Γιατί τα κατοικίδιά μας είναι η χαρά της ζωής μας, και τίποτα δε συγκρίνεται με το χαμόγελο που μας χαρίζουν κάθε που επιστρέφουμε σπίτι. Το ζωάκι μας είναι το πιο πιστό μας φιλαράκι, ό,τι κι αν είναι αυτό, από σκύλος μέχρι κουνέλι, σαύρα ή φίδι.

Η άνευ όρων αγάπη ενός ζώου δίνει νόημα στην καθημερινότητά μας!

Συντάκτης: Δήμητρα-Μαρία Κοσμά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη