Πόσες φορές σταθήκαμε σε άτομα που δεν το εκτίμησαν ποτέ και στην τελική χάσαμε απλά χρόνο κι ενέργεια; Μην ξεχνάμε, όμως, ότι πιο πολλά κερδίζει πάντα αυτός που δίνει παρά αυτός που παίρνει. Κι αν ο άλλος δεν εκτιμήσει το καλό που του κάναμε, τουλάχιστον θα ξέρουμε ότι γεμίσαμε την ψυχή μας προσπαθώντας. Επειδή ο άλλος είναι μαλάκας και δε σέβεται, δε μας δίνει το πάτημα να είμαστε κι εμείς μαλάκες προς απάντησή του.

Έτσι, μόνο εμείς χάνουμε το δίκιο μας και δηλητηριάζουμε τον εαυτό μας. Κάποιοι λένε «οφθαλμός αντί οφθαλμού», μα έτσι κάνουμε κακό σε μας κι όχι στον άλλο, εγγυημένα πράγματα. Δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμαστε και να αναλωνόμαστε σε ανθρώπους που μας φέρθηκαν σκάρτα, με κακία και χωρίς σεβασμό. Η σιωπή σε τέτοιες περιπτώσεις είναι σίγουρα η καλύτερη απάντηση κι άσε τον άλλο να καταπιεί μόνος του το δικό του δηλητήριο.

Πόσες φορές ήσουν δίπλα σε μια φίλη ή έναν φίλο σου μετά από ένα δύσκολο χωρισμό τους και ξημερώθηκες στο πλάι τους, άφησες όλες σου τις δουλειές στην άκρη και μετά από λίγες μέρες τα βρίσκει με την πρώην σχέση κι απλά σε ξεχνάει και πάλι; Δε σε χρειάζεται άλλο, να γιατί χάθηκε ξανά. Ένα απλό παράδειγμα απ’ τα πολλά.

Άλλες φορές συναντούν επαφές που μοιάζουν πιο συμφέρουσες για εκείνους, κάπως έτσι σε πουλάνε και πάλι. Για καλύτερες γνωριμίες, περισσότερα χρήματα, καλύτερη δουλειά κι αμάξι, όσα κι αν τους έχεις προσφέρει, εκείνοι πάνε σε αυτούς που έχουν πιο πολλά κι ας μην έχουμε διάθεση να τους δώσουν κάτι από αυτά. Τέτοιου είδους άτομα αποκαλούνται «gold digger friends»  και μόνο καλό σου κάνουν με τη φυγή τους.

Αυτά κι άλλα τόσα παραδείγματα δείχνουν πόσοι παρτάκηδες υπάρχουν εκεί έξω και πόσο ελάχιστα πρέπει να ασχολείσαι μαζί τους και να νοιάζεσαι για τους ίδιους ή ό,τι κακό σου έχουν κάνει. Με το να πέφτεις στο επίπεδό τους γίνεσαι ακριβώς σαν κι αυτούς και πίστεψέ με, δεν αξίζει να χαλάσεις την εικόνα σου και την καλή σου την καρδιά για χατίρι κανενός αχάριστου. Και στην τελική, αυτά τα άτομα έρχονται στη ζωή μας για να μας θυμίσουν ακριβώς τι δε θέλουμε εμείς να γίνουμε.

Στο κάτω-κάτω, χάνεις και το δίκιο σου μόνο που ασχολείσαι, άσε που τους δίνεις κι αξία, κάτι που οι πιο πολλοί αναζητούν μανιωδώς. Θα ‘ταν ωραίο να μπορούσαμε να περνάμε τους ανθρώπους από φίλτρα, να τους σκανάρουμε, πριν δώσουμε. Έτσι ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες να μας φερθούν σκάρτα. Μα ακόμα κι αν δώσουμε κάτι ουσιαστικό και μας φερθούν σαν μαλάκες, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι απλά να κρατήσουμε αποστάσεις.

Η μεγάλη πρόκληση για να αντιμετωπίσεις έναν μαλάκα είναι ότι είναι δύσκολο να αντισταθείς στον πειρασμό να τον πολεμήσεις με τα δικά του όπλα. Όταν εκραγείς απ’ τα νευρά και την οργή που σου προκάλεσε μια σκάρτη συμπεριφορά και φερθείς κι εσύ αντίστοιχα σκάρτα απέναντί του, μάντεψε, δεν είσαι σε καμία περίπτωση καλύτερός του. Μάλλον σε καθιστά ως υποψήφιο μαλάκα και χειρότερό του, αφού επιδιώκοντας να τον βάλεις στη θέση του, γίνεσαι αυτό που κράζεις.

Ένα καλύτερο πλάνο, αν και πιο δύσκολο, είναι να θυμηθείς ότι σου φέρθηκε ανέντιμα όχι με βάση τις πράξεις σου απέναντί του, αλλά με βάση τα εσωτερικά κίνητρά του. Μπορεί να είναι κάτι που κουβαλάει μέσα του, όπως νευρά και κόμπλεξ. Συνήθως μια κακή κι άδικη συμπεριφορά έχει τις ρίζες της αρκετά μακριά, δεν έχει να κάνει με εσένα. Και με το να αναλύουμε τις συμπεριφορές τους και να απαντάμε πίσω με τα ίδια όπλα, συνεχίζουν τα ίδια παιχνίδια.

Στην τελική, τι πας να τα βάλεις με έναν μαλάκα; Χαμένος θα βγεις, αφού το παιχνίδι το παίζει με μεγάλη ευκολία κι είναι πιο έμπειρος από εσένα. Προχώρα τη ζωή σου κι η σιωπή κι η απουσία σου, να ξέρεις, έχουν να πουν πιο πολλά από ό,τι τα λόγια κι οι πράξεις σου.

Εσύ φέρθηκες καλά και νοιάστηκες, είχες ξεκάθαρες κι αθώες προθέσεις. Αν ο άλλος δεν το εκτίμησε, τι να κάνεις; Μη μετανιώνεις ποτέ για ό,τι καλό έδωσες. Τουλάχιστον εσύ μείνε καθαρός.

Συντάκτης: Στέλλα Πέτρου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη