Οι θεωρίες των σχέσεων είναι απλά Μαθηματικά.

Όλοι μετά από τις πράξεις μας, έχουμε καταλήξει σε αξιώματα και πορίσματα για το τι είναι και τι δεν είναι έρωτας.

Είναι και μία θεωρία, όμως, που δεν κατάφερα ποτέ να αποδείξω, πως αν υπάρχει αγάπη, όλα τ’ άλλα έρχονται.

Προτού χαρακτηριστώ «ρηχή»και υστερόβουλη, σπεύδω να πω, πως δεν αναφέρομαι στο τρίπτυχο λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο, τουτέστιν στα χρήματα.

Ούτε στο καλλίγραμμο κορμί και το αγγελικό πρόσωπο. Αυτά άλλωστε κάποια στιγμή, παύεις να τα κοιτάς.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα απ’ την αρχή.

Κάθε άνθρωπος, έχει συγκεκριμένα κριτήρια όσο αφορά τις επιλογές του, βάσει των αξιών και των βιωμάτων του. Ένα το κρατούμενο.

Άλλοι ψάχνουν περισσότερα, άλλοι λιγότερα.

Εκείνα που εσύ κι εγώ θεωρούμε σημαντικά, σε άλλους ενδεχομένως να φαντάζουν ψιλά γράμματα και το αντίστροφο.

Οι περισσότεροι, ωστόσο, ψάχνουν έναν άνθρωπο που να γεμίζει την καθημερινότητά τους και να κάνουν υποφερτό σεξ.

Με λίγα λόγια, η ζωή τους να έγκειται σε μια απλή συνύπαρξη, ανεξαρτήτως νοοτροπίας και λογικής, ζώντας τα όλα σε minimum βαθμό: Τηλεορασίτσα, σεξάκι και καμιά βραδινή έξοδος πού και πού.

Ακόμα και οι κουβέντες που ανταλλάσσονται είναι κυρίως κουβεντούλες, περιστρεφόμενες γύρω από τα βασικά, που φτάνουν και τους περισσεύουν.

Μαζί με τη σχέση έρχεται και η επανάπαυση. Καμιά έκπληξη, καμιά επιθυμία για πνευματική εξέλιξη.

Τίποτα που να τους κάνει να κοιτάξουν το φεγγάρι, κι όχι το δάχτυλο. Να πάνε και λίγο παραπέρα.

Συμπάθα με, αλλά το φτωχό μυαλό μου ποτέ δεν κατάλαβε αυτούς τους ανθρώπους.

Για μένα τα πράγματα ήταν ανέκαθεν, πιο περίπλοκα.

Η Μαλβίνα Κάραλη είχε πει κάποτε: «Δε θα μπορούσα να’ μαι ποτέ μ’ έναν οικοδόμο ή γιατρό ή πολιτικό μηχανικό. Θα μπορούσα να’ μαι μόνο μ’ έναν άνθρωπο που εκφράζεται. Πρέπει κάτι να τον τρώει, κάτι να του καίει τα σπλάχνα».

Πράγμα που σημαίνει ότι η μόρφωση, για να επικοινωνήσουν δύο άνθρωποι, δε συνεπάγεται απαραίτητα του πτυχίου.

Όχι, δε μ’ ενδιαφέρει ο μαθηματικός τύπος της θεωρίας της Σχετικότητας.

Μ’ ενδιαφέρει, όμως, πώς επηρέασε την ανθρωπότητα με όλες τις κοινωνικοπολιτικές της προεκτάσεις.

Ψάχνω την ουσία και θέλω να μπορώ να την ανακαλύψω, με τον άνθρωπο που έχω επιλέξει να είναι δίπλα μου.

Σε μια σχέση αναζητούμε την εγκεφαλική ταύτιση, η οποία απορρέει από την κοινωνική μόρφωση κι όχι από την ακαδημαϊκή.

Η επικοινωνία σε επίπεδα πέρα των πεπατημένων, αποτελεί για ένα ζευγάρι το μεγαλύτερο αφροδισιακό αποτελώντας έμπνευση και θαυμασμό.

Μια τεράστια ευκαιρία να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας, μπαίνοντας στον κόσμο του άλλου κι εκείνος στο δικό μας, δίψα για να εμπνευστούμε από την κοσμοθεωρία του, ώστε να εξελίξουμε τον εαυτό μας.

Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει να συνυπάρχουμε μ’ έναν άνθρωπο που δεν επαναπαύεται, που έχει άποψη κι ανησυχεί, που έχει συναισθηματική ευφυΐα και θέλει να τη μοιραστεί.

Πώς μπορείς ν’ αγαπήσεις έναν άνθρωπο, χωρίς να τον θαυμάζεις;

Αν αναζητάς την πνευματική τριβή, χρειάζεσαι δίπλα σου κάποιον που να σου δίνει διαρκώς τροφή για σκέψη.

Να σου μαθαίνει και να του μαθαίνεις. Να συζητάς μαζί του για φιλοσοφία, θρησκεία, μουσική, και να μην παίρνεις χαμπάρι πότε ξημέρωσε. Να βγαίνετε μαζί από τα «ασφαλή».

Γιατί, καλά και τα τριήμερα στο Πήλιο, αλλά τι να τα κάνεις αν με τον σύντροφό σου δεν ταξιδεύετε παρέα, πνευματικά;

Γιατί υπάρχει μια άλλη θεωρία, που λέει πως το σεξ αποτελεί πετραδάκι των ερωτικών σχέσεων.

Η δική μου λέει πως το εγκεφαλικό σεξ αποτελεί ολόκληρο ογκόλιθο.

                                                                   

Συντάκτης: Μαίρη Βασιλοπούλου