Στην εκπνοή του χρόνου, σε μια χρονιά που το σώμα υπήρξε στις συζητήσεις μας περισσότερο από ποτέ και για πολλούς λόγους κι ίσως όχι πάντα ευχάριστους, εμείς, στο pillowfights, δίνουμε φωνή στα σώματά μας και τις ιστορίες τους μέσα από μια καμπάνια που σκοπό έχει να γιορτάσουμε. Τα γεμάτα σημάδια, όμορφα, παρδαλά και πολύχρωμα κορμιά που είναι οι πυξίδες και οι χάρτες μας για κάθε βήμα που κάνουμε στον περίεργο αυτό κόσμο. Ένα δεκαήμερο γεμάτο εικόνες, λέξεις, προσωπικές ιστορίες, άρθρα και μαρτυρίες για το body shaming, με σκοπό τελικά, το πιο απλό και σπουδαίο. Να μας αποδεχτούμε για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε κι όλους τους άλλους. 

 

 

Τι είναι αυτό που με κάνει να νιώθω περισσότερο ανασφαλής με το σώμα μου;

Είναι μια ερώτηση που είχα πάντα στο μυαλό μου, όμως γεμάτος ανασφάλεια για το σώμα μου δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω. Από μια μικρή ηλικία αυτό που πάντα ξεχώριζα ήταν το στέρνο μου, που αποτελούσε με διαφορά το μεγαλύτερό μου κόμπλεξ. Συχνά άκουγα αρνητικά σχόλια -κυρίως από άτομα του οικογενειακού μου κύκλου- και θυμάμαι ότι ντρεπόμουν να πηγαίνω στην παραλία, αφού νόμιζα ότι όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα πάνω μου κι ότι όλοι θα με κοροϊδεύαν.

Λίγα χρόνια αργότερα λοιπόν και καθώς μεγάλωνα, άρχισα να θέλω ν’ αλλάξω. Έτσι, αποφάσισα να χάσω τα «περιττά» κιλά μου και να φτιάξω το σώμα μου. Κατάφερα να φτάσω σ’ ένα καλό κι υγιές σημείο και για πρώτη φορά ένιωθα confident. Αυτό όμως που τότε λανθασμένα πίστευα, ήταν ότι μόλις φτιάξω το σώμα μου, τα προβλήματά μου δια μαγείας θα εξαφανίζονταν. Πράγμα που δε συνέβη.

Ακόμη επηρεαζόμουν από τα άτομα γύρω μου για το πώς πρέπει να είναι η μορφή μου κι ένιωθα ακόμη την ίδια ντροπή που ένιωθα στο παρελθόν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι κάθε φορά που έβλεπα τον εαυτό μου στον καθρέφτη έβλεπα το ίδιο άτομο με τα «πολλά κιλά».

Έτσι, αντί να δουλέψω στο ν’ αγαπήσω τον άνθρωπο αυτό, κατέληξα να πιέζω τον εαυτό μου ν’ αποκτήσει τη “flat” κοιλία και στήθος που νόμιζα ότι ήταν όλα όσα ήθελα ποτέ στη ζωή μου. Έσπρωξα τον εαυτό μου στα όριά του, καταλήγοντας σε σημείο να κάνω κακό στη σωματική και ψυχική μου υγεία μόνο και μόνο για να χωρέσω στα πρότυπα τον ανθρώπων που νόμιζα ότι ήθελα στη ζωή μου!

Χρόνια μετά κι αφού έπαψα να παλεύω με το δέρμα μου, ζητώντας την κατάλληλη βοήθεια/καθοδήγηση που χρειαζόμουν, κατάφερα να βρω, να καταλάβω και ν’ απελευθερώσω τον εαυτό μου. Έτσι μπορώ πλέον να πω ότι μ’ αγαπώ αληθινά, σέβομαι κι ακούω τις ανάγκες του σώματός μου κι είμαι σ’ ένα όμορφο ταξίδι για να δημιουργήσω ένα καλύτερο εαυτό αποκλειστικά και μόνο για μένα. Γιατί μόνο έτσι αξίζει.

 

Σύμμαχος στην προσπάθειά μας αυτή η εταιρία καλλυντικών ANAPLASIS που φροντίζει κάθε μοναδικότητα, με σεβασμό στο ανθρώπινο σώμα, αγκαλιάζοντας κάθε διαφορετικότητα κι αναδεικνύοντας την υπέροχη πλευρά των ανθρώπων. Την απόλυτα δική τους. 

Επισκέψου την ANAPLASIS εδώ

Συντάκτης: Στέλιος Στυλιανού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου