Είναι σοκαριστικό.
Ανατριχιαστικό.
Αδιανόητο κι όμως αληθινό.
Δεκατέσσερα ανήλικα παιδιά. Δεκατέσσερα πρόσωπα που ακόμα διαμορφώνουν χαρακτήρα, αξίες, αντίληψη για το τι σημαίνει κοινωνία, άνθρωπος, ζωή.
Δεκατέσσερα παιδιά που αντί να βρίσκονται σε σχολικές αίθουσες, σε γήπεδα, σε παρέες, εντάχθηκαν –όχι από αφέλεια αλλά από επιλογή ή καθοδήγηση– σε μια εγκληματική ακροδεξιά οργάνωση. Μια οργάνωση που, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις, είχε δομή, ιεραρχία, στρατολόγηση και σκοπό το μίσος. Την καλλιέργεια της βίας, την υποκίνηση ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων.
Πώς αισθανόμαστε;
Ας απαντήσει ο καθένας ειλικρινά: Φόβο; Οργή; Ντροπή; Αγωνία για το μέλλον;
Αν δεν αισθανόμαστε τίποτα, έχουμε πρόβλημα. Αν νιώθουμε απλά «μια στενοχώρια», έχουμε αποτύχει. Κι αν προσπερνάμε την είδηση ως ακόμα μία «παράλογη» περίπτωση στο timeline μας, τότε έχουμε συνηθίσει το τέρας. Και το τέρας, όταν το συνηθίζεις, παύεις να το πολεμάς.
Δεν είναι «απλώς μια οργάνωση». Δεν είναι ένα «περαστικό φαινόμενο». Είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών, κοινωνικών και εκπαιδευτικών ελλείψεων. Είναι το σύμπτωμα ενός συστήματος που δεν προστατεύει τα παιδιά του, δεν εμπνέει, δε μορφώνει, δεν καθοδηγεί, δεν αγαπά.
Αλήθεια, πού ήταν το σχολείο; Πού ήταν οι γονείς; Πού ήταν οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι θεσμοί πρόληψης; Πόσο πρέπει να φωνάξει η κοινωνία για να ακουστεί ότι δεν είναι όλα καλά με τη νεολαία μας; Όταν το διαδίκτυο, η άγνοια και ο θυμός στρατολογούν τα παιδιά μας πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι το κάνει η παιδεία, τότε δεν έχουμε ελπίδα αν δεν αντιδράσουμε τώρα.
Κι όμως, δεν έπεσαν από τον ουρανό αυτοί οι 14. Κάποιος τους μίλησε. Κάποιος τους τάισε ιδεολογία μίσους. Κάποιος τους εκπαίδευσε να μισούν. Κάποιος τους κέρδισε πιο γρήγορα απ’ ότι εμείς.
Δεν είχαμε χρόνο για κουβέντες, για υπομονή, για ουσιαστική επαφή με τα παιδιά. Αφήσαμε τη μοναξιά, την αδιαφορία, τον θυμό και την έλλειψη ταυτότητας να κάνουν τη δουλειά τους. Και η ακροδεξιά βρήκε το κενό και μπήκε.
Δεν είναι θέμα μόνο καταστολής. Δεν είναι απλώς υπόθεση της αστυνομίας. Είναι ευθύνη μας. Συλλογική. Πολιτική. Εκπαιδευτική. Γονεϊκή.
Τώρα είναι 14. Αύριο θα είναι 40.
Αν δεν το σταματήσουμε εδώ, αν δεν ανοίξουμε επιτέλους τη συζήτηση για το τι είδους κοινωνία μεγαλώνει αυτά τα παιδιά, αν δε θεσπίσουμε σχολεία με πραγματική δημοκρατική παιδεία, αν δεν επενδύσουμε σε προγράμματα ψυχολογικής στήριξης και κοινωνικής πρόληψης, τότε το πρόβλημα δεν είναι οι 14 ανήλικοι που βρέθηκαν εκεί.
Το πρόβλημα είμαστε εμείς.
ΥΓ: Τα μέλη της ακροδεξιάς οργάνωσης την οποία κι εξάρθρωσε η αστυνομία στη Θεσσαλονίκη, εμπλέκονται σε ποινικές πράξεις, όπως επιθέσεις με ρατσιστικά κίνητρα, βιαιοπραγίες, σωματικές βλάβες αλλά και ληστείες. Μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί 25 άτομα που πρόσκεινται στην Εθνικιστική Νεολαία Θεσσαλονίκης, ενώ 12 εκ των συλληφθέντων είναι ανήλικοι. Στην οργάνωση εμπλέκονται συνολικά 29 άτομα. Από αυτά 15 είναι ενήλικοι και 14 ανήλικοι.
Συντάκτης: Μάξιμος Mcgrath
