Αυτή η φράση τόσο σύντομη και τόσο αποτελεσματική. Σε βοηθάει να ανταπεξέλθεις, να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις την καθημερινότητά σου χωρίς να τρελαθείς. Να μπορείς να περπατάς χωρίς να τρέμεις και γενικά να υπάρχεις χωρίς να είσαι πλημμυρισμένος από ένα γιγάντιο αίσθημα άγχους, από το οποίο δεν μπορείς να ξεφύγεις. Τι κάνεις για να καταπολεμήσεις αυτή την κατάσταση; Αντιμετωπίζεις τα πάντα με χιούμορ. Κάθε φόβο, κάθε άγχος κάθε συγκυρία που νιώθεις να πλησιάζει την ψυχή σου με κακές προθέσεις.

Τα βράδια πριν από ένα μεγάλο γεγονός, όντας αγχωμένος, στριφογυρνάς στο κρεβάτι και άυπνος την άλλη μέρα προσπαθείς να κρύψεις το άγχος σου πίσω από τη νευρικότητα που σου προσφέρουν οι απανωτές κούπες σκέτου καφέ. Ε ακριβώς, όλη αυτή τη νύχτα τη διακωμωδείς, τη φουσκώνεις με αστείες ατάκες για να καταπιεί ο οργανισμός σου όλη αυτή την κατάσταση που ξεχειλίζει στρες. Δε χρειάζεται να πέσεις στα ψυχοφάρμακα. Λίγη αισιοδοξία και λίγη πλάκα χρειάζεται η ζωή σου ώστε να διαχειριστείς όλα αυτά τα γεγονότα που σε τρομάζουν και σε κάνουν να θες σαν τρελός να χωθείς σε μια σπηλιά ξεμυτίζοντας εκεί γύρω στο 2050, όταν θα έχει περάσει η μπόρα. Γι’ αυτό λοιπόν ξεκίνησες σιγά σιγά να τα παίρνεις αλλιώς, να αφήνεις και κάτι να πέσει κάτω, να μην τα έχεις τόσο βαριά στο μυαλό σου.

Ο φόβος σου για κάτι έγινε το καλύτερο αστείο στην παρέα σου. Το παρουσίασες με τέτοιο τρόπο, που εκτός από το γεγονός ότι όλο το παρεόνι κατουρήθηκε στα γέλια, ξέχασες κι εσύ ότι φοβάσαι. Τόσο πολύ άλλαξες τρόπο σκέψης που πια οι φόβοι σου μοιάζουν με ανέκδοτα. Εσύ κατάφερες να μοιάζουν έτσι, ενώ κάποτε δε θα μπορούσες να κοιμηθείς τα βράδια, να κυκλοφορήσεις μόνος σου και ίσως ακόμα να έτρεμαν στη σκέψη μιας κατάστασης τα πόδια σου. Οπότε γιατί να κάτσεις να σκάσεις; Μπορείς να γίνεις Αρλεκίνος της ίδιας σου της ζωής, να διακωμωδείς καταστάσεις σε σημείο αηδίας. Ακόμα κι αν δεν είναι σε καμία περίπτωση για γέλια. Μα και αν είναι για κλάματα πρέπει ντε και καλά να κλάψεις; Καλύτερα να γελάς· πού ξέρεις μπορεί και από το τόσο γέλιο μια μέρα να κάνεις κοιλιακούς.

Καθημερινότητα και χιούμορ,  κάνε πλάκα κι ας έχεις να ανέβεις ανηφόρες κι ανηφόρες. Κι ας έχεις να αντιμετωπίσεις του κόσμου όλα τα ευτράπελα. Όχι δε θα τρελαθείς! Θα αναπνέεις σε ρυθμούς κανονικούς, δε θα πελαγώνεις, δε θα το επιτρέπεις εσύ σε σένα και όλα καλά. Αισιοδοξία και γέλιο θέλει η ζωή. Ειδάλλως θα είχαμε ήδη πιάσει όλοι μια πτέρυγα από εκείνες με τα σφουγγαράκια στους τοίχους και μια ρόμπα με χεράκια που δένουν πίσω υπομονετικά θα μας περίμενε. Γι’ αυτό όλα καλά και η ζωή πάει παρακάτω. Ούτε σημαίνει ότι δε δίνουμε σημασία σε τίποτα επειδή δε γινόμαστε ήρωες του Φώσκολου. Το αν είναι σοβαρό κάτι δεν κρίνεται από το αν θα το αντιμετωπίσει κανείς με χιούμορ. Αυτό το κάνει για να μην τον πάρει από κάτω. Δε χρειάζεται η σοβαρότητα να δείχνεται απαραίτητα με τη συνοδεία κάποιας κρίσης πανικού. Να γελάς πολύ γιατί μόνο έτσι μπορείς να φτάσεις στο σημείο που αν καταφέρνεις να τη βλέπεις θετικά, καλά πράγματα θα έρχονται.

 

Συντάκτης: Μαριλένα Κοντογιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου