Δε θα καταλάβεις ποτέ το νόημα και την ένταση κάποιων συναισθημάτων, μέχρι να έρθει η ώρα να τα βιώσεις ο ίδιος. Eίναι όπως τα λάθη στη ζωή σου και τα μαθήματα που παίρνεις από αυτά. Για να τα αντιληφθείς δεν αρκεί να στα περιγράψουν ή να στα αναφέρουν, πρέπει να τα νιώσεις στο πετσί σου. Σχεδόν όλη η γκάμα των συναισθημάτων ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Ο φόβος, ο θυμός, το μίσος, η ντροπή, η χαρά, η αγάπη, ο έρωτας.

Κάθε συναίσθημα δημιουργεί μια βιοχημική αντίδραση στον οργανισμό σου που κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικά και δεν μπορούν με την ίδια ευκολία ή στο ίδιο βάθος να μας δημιουργήσουν παρόμοια ή ταυτόσημα συναισθήματα ή ίση διάρκεια αυτών. Πολλές φορές συμβαίνει επίσης το γεγονός, το άτομο που βιώνει το συναίσθημα ή τα συμπτώματα που του δημιουργεί, να είναι τόσο εκτός της ιδιοσυγκρασίας ή της λογικής του, που να του αφήνουν μια απορία ως προς το πώς να τα ταυτοποιήσει. Δεν καταλαβαίνει τι νιώθει με δυο λόγια. Πολλές φορές τα σημάδια ή ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε κάποιο ερέθισμα εξωτερικό συγχέονται ή παρερμηνεύονται με βάση παλαιότερα βιώματα και το άτομο οδηγείται σε λανθασμένα συμπεράσματα για το τι του συμβαίνει, τα οποία μπορεί να ακολουθήσει φτάνοντας σε όλο και πιο λάθος δρόμους.

Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν, κάθε συναίσθημα έχει άλλο αντίκτυπο στον καθένα, διαφορετικά άτομα μας δημιουργούν άλλα ερεθίσματα και τίποτα δεν λειτουργεί βάσει κάποιων γενικών κανόνων και οδηγιών. Άλλος έχει ανεπτυγμένο το αίσθημα του φόβου, άλλος καθόλου. Άλλος είναι κοντά στη συναισθηματική του πλευρά, κάποιος άλλος οδεύει βάσει της ψυχρής λογικής. Ούτε αντίστοιχα σημαίνει πως αν έχεις ανεπτυγμένη μια συναισθηματική σου πλευρά, αυτή παραμένει στάσιμη και σταθερή χωρίς να γνωρίζει διακυμάνσεις.

Ο τρόπος, η ένταση και ο ορισμός που θα δώσεις σε κάθε κατάσταση που βιώνεις, είναι υποκειμενικά και εξαρτώνται αποκλειστικά από εσένα τον ίδιο. Κανένας δεν μπορεί να σου πει ή να σου υποδείξει, τι, πώς και γιατί θα νιώσεις και ποτέ δεν μπορεί κάτι τόσο απόλυτα υποκειμενικό να είναι λάθος, άρα δεν υπάρχει και το σωστό.

Αυτή η μοναδικότητα λοιπόν, σου εξασφαλίζει πέρα από την κατάκτηση μιας αποκλειστικής εμπειρίας κι ένα μεγάλο ατού στην πορεία της ζωής σου. Αν υπάρχει κάτι που δε θέλεις να το βιώσεις ή σου προκαλεί δυσφορία κι αρνητισμό με όποιον τρόπο, μπορείς να το αποβάλλεις, όπως μπορείς να έλξεις και να αφεθείς στο θετικό. Αν ένα ερέθισμα μπορεί να προκαλεί σε σένα κάποιο αρνητικό συναίσθημα αλλά όχι σε κάποιον άλλον, σημαίνει ότι ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι το ερέθισμα ή ο τρόπος που το διαχειρίζεσαι σε επηρεάζει σε πολύ πιο ελεγχόμενο βαθμό και μπορεί να αλλάξει αν επιλέξεις να αλλάξει.

Με αυτόν τον τρόπο και με πολλή θέληση και δουλειά με τον εαυτό μας, μπορούμε να οδηγηθούμε σε ένα γενικό τρόπο ζωής όπου εμείς θα ελέγχουμε τον συναισθηματικό μας κόσμο κι όχι αυτός εμάς, οδηγώντας μας σε μια πιο συνειδητή καθημερινότητα. Αυτόν τον τρόπο που τίποτα και κανένας δε θα μπορεί να βλάψει ή να δημιουργήσει οποιοδήποτε  μόνιμο ή βαθύ πρόβλημα στη ζωή μας και το περιβάλλον μας. Όσο δουλεύεις με τον εαυτό σου και αντιλαμβάνεσαι τις δυνατότητες αλλά και τα αδύναμά σου σημεία, αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι και την ανοχή σου, διευρύνεις τους συναισθητικούς σου κάλυκες, μπορείς και ζεις καταλαβαίνοντας μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας ως πως το γιατί νιώθουν όσα νιώθουν οι άνθρωποι σε πιο σφαιρικό επίπεδο.

Όταν η γνώση αυτή γίνει κτήμα σου και συνειδητή σου διαδικασία, τότε η δύναμή σου θα δημιουργήσει τις ρίζες που χρειάζεσαι για να μην μπορεί να σε κλονίσει τίποτα. Για όλα υπάρχει λύση, για όλα υπάρχει μια εξήγηση και κανένας δεν μπορεί να βλάψει κάποιον αν δε βρει το περιθώριο να το κάνει. Είσαι ο μόνος που πρέπει να κατηγορείς και να ευχαριστείς ταυτόχρονα για κάθε περιστατικό ή γεγονός στη ζωή σου. Κι αυτό από μόνο του είναι η απάντησή σου σε κάθε σου ερώτημα σχετικά με τη ζωή σου.

Συντάκτης: Λίνα Καράτση
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου