Χωρίς την παραμικρή εγγύηση μέχρι πού θα φτάναμε για μια σχέση;

Υπέρμαχοι του έρωτα. Αγωνιστές και θερμοί υποστηρικτές του «όλα ή τίποτα». Αποφθέγματα για τον έρωτα, τραγούδια για την αγάπη και σε όλες τις μανιέρες πάντα μπροστάρης ο φτερωτός Θεός.

Ώσπου έρχεται η ώρα να βιώσεις, να αισθανθείς, να πάρεις αποφάσεις στο όνομα όσων ενστερνίζεσαι. Με λίγα λόγια να ρισκάρεις. Μέχρι που θα έφτανες για έναν έρωτα χωρίς να υπάρχουν από πίσω δικλείδες ασφαλείας; Πόσα θα θυσίαζες από την προσωπική σου ζωή και ασφάλεια για να ακολουθήσεις το αντικείμενο του πόθου σου στο «άγνωστο με βάρκα την ελπίδα»;

Ο έρωτας είναι όντως ρίσκο. Πόσοι όμως από εμάς που περιγράφουμε τόσο γλαφυρά ιστορίες αγάπης και έρωτα με πρωταγωνιστές εμάς, ρισκάραμε πραγματικά χωρίς να υποκινούμε το κόστος των συνεπειών;

Και πριν βιαστείς να πέσεις να με φας ας αναλύσουμε λίγο το τι εννοώ. Όλα στη ζωή μας, κάθε απόφαση μας, μικρή ή μεγάλη, έχει ένα κόστος. Άλλες φορές μεγάλο, άλλες μικρό. Ο τρόπος που διαχειρίζεται ο κάθε άνθρωπος μια κατάσταση που βιώνει, είναι διαφορετικός. Η έννοια του έρωτα όμως είναι ίδια για όλα τα πρόσωπα.

Ο έρωτας απαιτεί τη μεγαλύτερη θυσία που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στο βωμό του. Αυτή δεν είναι άλλη από τον προσωπικό χρόνο και την ενέργεια που έχει ο καθένας μας για τον εαυτό του και για τα πράγματα που τον γεμίζουν. Κανένα υποκατάστατο αυτών, δεν μπορεί να καλύψει το κενό που δημιουργούν αυτά τα δυο πολύτιμα αγαθά άμα εκλείψουν.

Αυτά τα δυο στοιχεία χτίζουν μια προσωπική μας επένδυση σε έναν άλλον άνθρωπο. Και από εκεί ξεκινάει η έννοια του ρίσκου στον έρωτα. Επενδύεις κάτι, σε κάποιον, το οποίο δε γνωρίζεις αν θα σου αποδώσει όσα έχεις υπολογίσει να πάρεις πίσω και πότε.

Μπορεί να τα πάρεις όλα, μπορεί όμως και τίποτα. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις στον έρωτα και δε θα έπρεπε να υπάρχουν αν θέλουμε να βιώσουμε το μεγαλείο του.

Ένα άλλο μεγάλο λάθος που κάνουμε οι περισσότεροι είναι το εξής. Κάνουμε πράγματα για τον άλλον και όχι για εμάς. Ή έστω νομίζουμε έτσι. Αν ας πούμε, παρατήσεις τη χώρα σου για να πας να μείνεις με τον άνθρωπο σου το κάνεις για σένα. Είναι η επιλογή σου να ακολουθήσεις αυτόν τον άνθρωπο, πρώτα για τον εαυτό σου και για το κοινό σας καλό και ύστερα για αυτόν. Αν μια τέτοια κίνηση, τη χρεώσεις στο σύντροφό σου, ίσως θα έπρεπε να φρεσκάρεις λίγο το λεξικό σου σε δυο έννοιες. Ιδανικά και έρωτας. Γιατί τόσο άπιαστη θα έπρεπε να είναι η έννοια του έρωτα σαν ιδανικό. Αν την εκλογικεύσεις και την κάνεις χειροπιαστή και γήινη, τότε λυπάμαι αλλά την έχασες την μπάλα.

Αν θέλεις να παίζεις το παιχνίδι του έρωτα με οδηγίες χρήσης, διάλεξε ένα άλλο παιχνίδι. Αν περιμένεις να κάνεις οποιαδήποτε κίνηση μόνο όταν θα νιώσεις ασφάλεια, αμοιβαιότητα και όλες τις πιστοποιήσεις ότι θα λάβεις πίσω όσα έδωσες, τότε να σου υπενθυμίσω ότι ο έρωτας δεν είναι μετοχή.

Μόνο όποιος έχει θάρρος και άγνοια κινδύνου μπορεί να επιβιώσει, βιώνοντας τη μεγαλειώδη εμπειρία του έρωτα. Όχι με αφέλεια αλλά με μια παιδικότητα αγνή. Με αυτήν την παιδικότητα που δεν εμπεριέχει την έννοια του φόβου στις πράξεις της και χωρίς δεύτερες σκέψεις ορμάει να αποκτήσει όσα πιστεύει ότι του ανήκουν ή μπορεί να αποκτήσει.