Σε μια σχέση τα περισσότερα εμπόδια ξεκινούν όταν ένα τουλάχιστον από τα άτομα, αλλάξει συμπεριφορά. Η οικειότητα είναι άκρως σημαντική και μόνο τότε μπορεί το ζευγάρι να εξελιχθεί. Πολλές φορές, όμως, αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως οικειότητα είναι οι ανασφάλειές μας που καλπάζουν. Τυφλωνόμαστε κάτω από την ομπρέλα του χαρακτήρα μας και βγάζουμε στο σύντροφό μας μια προβληματική συμπεριφορά. Οι προσδοκίες, που υποβόσκουν ότι θα πετύχουμε κάτι λειτουργώντας έτσι, είναι αρκετές, όπως περισσότερη προσοχή ή η κάλυψη συναισθηματικών κενών. Στον επίλογο, μόνο να εκπυρσοκροτήσει προς το μέρος μας μπορεί κι εκεί τα δεδομένα της σχέσης ν’ αλλάξουν.

Η συνεχής απαίτηση προσοχής είναι αφετηρία πολλών καβγάδων. Για να είναι μαζί σου ο σύντροφός σου, σε θέλει και για να είσαι κι εσύ μαζί του, που ζητάς απεγνωσμένα την προσοχή των άλλων. Ξέρεις ότι σε θέλει κι ότι σε έχει αρκετά ψηλά στη ζωή του. Σταμάτα να παρακαλάς ακόρεστα να σου δώσει επιπλέον σημασία. Ακόμα κι ο πιο υπομονετικός άνθρωπος κάποια στιγμή θα κουραστεί από την γκρίνια. Πάρε βαθιά ανάσα και σκέψου τι έχεις. Τι δε σε καλύπτει στη δεδομένη στιγμή και χρειάζεσαι την επιβεβαίωση;

Πάντα πρέπει να θυμάσαι, πως όπως κι εσύ, θέλει να δει την παρέα, την οικογένεια ή να αφοσιωθεί λίγο παραπάνω στη δουλειά του. Εκείνες τις ώρες μη σε πιάνει υστερία. Θα βρεθείτε μετά και θα έχετε όλο το χρόνο δικό σας. Αξιοποίησέ τον ποιοτικά. Γιατί να μείνεις με μούτρα μέχρι το πάτωμα, περιμένοντας να σε παρηγορήσει, απλά επειδή στη ζωή του δεν είσαι η μοναδική προτεραιότητα; Η δική σου ζωή γυρίζει αποκλειστικά γύρω από το σύντροφό σου; Δε νομίζω, αφού κανένας μας δεν είναι μονοδιάστατο ον!

Όσο και να σου λείπει τις ώρες που είστε χώρια, κάποια στιγμή θα τελειώσει αυτό που κάνει. Στέλνοντας απανωτά απελπισμένα μηνύματα και περιμένοντας πάνω από το τηλέφωνο να σου απαντήσει δεν καταφέρνεις τίποτα εποικοδομητικό. Ξεκινάς έναν ψυχολογικό εκβιασμό. Λες μεγάλες κουβέντες, που αν δε σκεφτείς έγκαιρα, ίσως προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά από ένα απλό καβγαδάκι. Μηνύματα του τύπου «Δεν είσαι ποτέ εδώ για μένα», «Απάντησέ μου θα φαρμακωθώ», με μια υπερβολή προφανώς, είναι απαγορευτικά. Μη γίνεσαι αυτό που κανονικά θα χλεύαζες.

Χαλάς τη διάθεσή σου. Τα νεύρα σου σπάνε. Θες να πετάξεις ό, τι σας συνδέει. Σκέφτεσαι ακόμα και να χωρίσεις. Όλα αυτά τα παθαίνεις επειδή δεν μπορείς να διαχειριστείς ότι ο άνθρωπός σου, περνάει καλά χωρίς εσένα. Τις ώρες που χρειάζεσαι προσωπικό χρόνο, σκέφτεσαι τα ίδια; Θα τα ρίξεις όλα στη ζήλια ή θα πάρεις την ευθύνη και θα δεις τι σε οδηγεί εκεί; Είναι πολύ πιο εύκολο να μεταθέτουμε τις ευθύνες στον άλλον -είτε αυτός είναι σύντροφος, φίλος ή γνωστός- παρά να αποστασιοποιηθούμε λίγο από το φλέγον ζήτημα και να δούμε τα σημεία στα οποία σφάλαμε και τη συμπεριφορά που ακολουθήσαμε μέχρι να ξεφύγει η κατάσταση.

Το δράμα αυτό, όσο έντονα κι αν το ζούμε μέσα μας, δεν είναι τίποτα περισσότερο από συσσωρευμένη ανασφάλεια. Όλοι χρειαζόμαστε προσοχή, γι’ αυτό κι ενεργούμε θέλοντας να ξεχωρίσουμε. Σε μια σχέση οι σύντροφοι πρέπει να είναι ισότιμοι. Βγάζοντας προς τα έξω μια προβληματική συμπεριφορά κατ’ εξακολούθηση, όταν έρχονται θέματα ζήλιας ή προσοχής στο προσκήνιο, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι ο οίκτος του αγαπημένου μας προσώπου. Ο σύντροφος δεν είναι η προσωπική νταντά για να παρηγορεί και να τρέφει, τόσο τον εγωισμό, όσο και τις ανασφάλειές μας. Είναι στη ζωή μας γιατί κάτι έχει βρει κάτι που τον καλύπτει και μένει και προσπαθεί γι’ αυτό. Με το να πέφτουμε οι ίδιοι στη λούπα της αναζήτησης της ακόρεστης προσοχής του, μόνο να τον κουράσουμε μπορούμε.

Δεν είμαστε έρμαια της τύχης μας, ούτε οι αποφάσεις και οι συμπεριφορές μας καθοδηγούνται από κάποια ανώτερη δύναμη. Είμαστε ελεύθεροι να πράττουμε με γνώμονα του τι θα κάνει τη σχέση μας καλύτερη. Και την επόμενη φορά που θα νιώσεις ότι δεν είναι εκεί για σένα. σκέψου πως, πάλι καλά. Γιατί είσαι με έναν άνθρωπο δραστήριο, κοινωνικό, που ξέρει να περνάει καλά και χωρίς εσένα. Άρα επιλέγει να είναι μαζί σου γιατί θέλει, όχι γιατί δεν μπορεί αλλιώς. Κι αυτό είναι το βασικότερο συστατικό μιας πετυχημένης σχέσης.

Συντάκτης: Αντώνης Ανδρόνικος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου