Δυο μάτια που κοιτούν άλλα δύο, αγαπημένα, με βλέμμα σταθερό, δύο χέρια ζεστά που το άγγιγμά τους είναι ένα χάδι, τρυφερό κι οικείο πάνω στο κορμί σου, μια σπίθα που σιγοκαίει κάνοντάς σε να λιώνεις όταν πλησιάζει. Ένας άνθρωπος που θες και σε θέλει κι εκείνος. Σε θέλει κάθε μέρα, κάθε στιγμή και με κάθε ευκαιρία. Ένας άνθρωπος που σου το δείχνει το πάθος του για σένα. Ένας άνθρωπος που όπως κι αν τον λένε εσύ τον αποκαλείς αδυναμία, έρωτα, ή απλώς μωρό σου. Ο άνθρωπος μπελάς σου που εμφανίστηκε την πιο ακατάλληλη -όπως νόμιζες – στιγμή, την ώρα που καθόλου δεν είχες χρόνο ή διάθεση για έναν έρωτα ακόμη για να σου δείξει πως ο έρωτας είναι ακαταμάχητος και φοράει το άρωμά του. Σ’ έκανε να θες να ξυπνάς με αυτό το άρωμα, να κοιμάσαι μαζί του, να το μυρίζεις πάνω σου. Ένα άρωμα ξένο που μπλέχθηκε με το δικό σου και δημιούργησε ένα καινούριο, το δικό σας.

Ερωτικό ντελίριο η σχέση σας. Ντελίριο συναισθημάτων: πάθος, πόθος, έρωτας και έλξη, εγκεφαλική, ερωτική, πνευματική, μα κυρίως αμοιβαία. Η πιο μεγάλη έλξη και πώς να αντισταθείς; Τη ζεις, την απολαμβάνεις και την απογειώνεις με τον τρόπο σου. Την ώρα που φιλάς στα χείλη αυτόν τον άνθρωπο, την ώρα που του χαϊδεύεις απαλά τα μαλλιά, που κοιτάς τα μάτια του, παιχνιδιάρικα, θυμωμένα ή ερωτικά. Όπως κι αν νιώθεις, τον άνθρωπο αυτό εξακολουθείς τον κοιτάς, να τον θες, να του αποδεικνύεις πως το «μείνε» δεν είναι απλώς μια λέξη, αλλά ένα συναίσθημα εκφρασμένο με λόγια ανείπωτα. Εκφρασμένο με άγγιγματα, φιλιά και αγκαλιές. Εκφρασμένο με ένα «όλα θα πάνε καλά», με ένα εγώ «είμαι εδώ για ό, τι χρειαστείς» ή απλώς με έναν καφέ την ώρα που τον έχει πιο πολύ ανάγκη.

Ένα ποτήρι καφές είναι η αγάπη. Ένα ποτήρι που σου δίνει δύναμη το πρωί να ξεκινήσεις τη μέρα σου, που σε τονώνει το μεσημέρι που αρχίζεις να κουράζεσαι -σωματικά ή ψυχικά- και που το βραδάκι θα το πιεις, γιατί είναι και απολαυστικό το περιεχόμενό του. Ένα ποτήρι καφές που ο καθένας διαλέγει τη δόση και τη γλύκα που του ταιριάζει, που ναι μεν μπορείς να τον φτιάξεις μόνος σου μα όταν σου τον προσφέρουν πριν τον ζητήσεις είναι πιο γευστικός, η γεύση του αλλάζει κάπως, γίνεται πιο πλούσια. Πόσο παρόμοιος με την αγάπη όμως! Όταν σου τη δίνουν απλόχερα, χωρίς να χρειάζεται να τη ζητήσεις ή να την απαιτήσεις παίρνει άλλη αξία.

Κι εσείς αυτόν τον καφέ τον προσφέρετε ο ένας στον άλλον, προσέχετε και παρατηρείτε ο ένας τον άλλον, γιατί υπάρχει αμοιβαία έλξη. Τα αισθήματα που τρέφετε, τα συναισθήματά σας είναι δυνατά, αληθινά, βαθιά και κάθε μέρα δυναμώνουν τη σχέση κι έτσι γίνεται πιο όμορφη, αλλά και σπάνια. Όμορφη ακριβώς, γιατί είναι σπάνια.

Είναι σπάνιο να συναντάς ανθρώπους που να θέλουν ο ένας τον άλλον, ταυτόχρονα, αμοιβαία, πολύ και να φροντίζουν το «μαζί». Οι περισσότεροι άνθρωποι υστερούν στον συγχρονισμό και χάνουν όσα εσείς κερδίζετε από αυτόν. Την αισιοδοξία, τη θετική ενέργεια, τη χαρά που γεμίζει ένας άνθρωπος όταν νιώθει ποθητός στον άνθρωπο που επιθυμεί. Εσείς όμως το έχετε πετύχει και είστε ευτυχισμένοι που είστε μαζί.

Εσείς δεν είστε απλώς ένα ζευγάρι, μοιάζετε περισσότερο με χορευτές, γιατί χορεύετε άψογα και συγχρονισμένα στη δική σας σκηνή. Ένα βήμα κάνεις εσύ κι ο άλλος σε πλησιάζει. Πέφτεις κι όχι μόνο σε κρατάει, μα σε πετάει ψηλά, ψηλότερα από ότι ήσουν προηγουμένως κι ύστερα σε πιάνει πριν χτυπήσεις και σε επαναφέρει απαλά στο έδαφος. Απαλά, γιατί σε νοιάζεται. Τον ενδιαφέρει να μην πληγώθεις, να μη στεναχωριέσαι, γουστάρει όχι μόνο να βλέπει τα λακκάκια στο χαμόγελό σου, αλλά και να προκαλεί τη δημιουργία τους. Λατρεύει να σε βλέπει ευτυχισμένο. Λατρεύει εσένα, αυτό που γίνεται δίπλα σου, το δικό σας μαζί. Κι εσύ όμως το ίδιο. Κοιτάς αυτόν τον άνθρωπο και καταλαβαίνεις πως δεν έρχονται όλοι στη ζωή σου για να ‘ναι περαστικοί, δεν έρχονται όλοι για να φύγουν ή για να σε πληγώσουν. Υπάρχουν κι ελάχιστοι, ένας μόνο -κι αυτός ο ένας είναι υπέρ αρκετός- που θα έρθει και θα μείνει.

Κι εσύ που δεν το έχεις ζήσει αυτό ακόμα, μη σκεφτείς πως όλα αυτά είναι παραμύθια και πως δεν υπάρχουν αυτές οι σχέσεις. Απλώς όποτε έρθει, χάρισε απλόχερα όσα έχεις. Δώσε λόγο στον άλλον άνθρωπο να μείνει, μη δίνεις αιτίες για να φύγει. Δώσε χαρά, αλήθεια, έρωτα και την καρδιά σου. Δώσε λίγο από τον εαυτό σου. Δώσε εσένα. Κατάκτησέ τον με την αγάπη σου. Κάνε τις οδύνες του, ηδονές. Κάνε την πίκρα, γέλιο. Τις πληγές, χαμόγελα. Δώσε. Πριν πάρεις. Όχι για να πάρεις. Δώσε για να νιώσεις. Εκφράσου κι άφησε τον άλλο ελεύθερο να εκφραστεί. Εκτίμησε όσα έχει να σου προσφέρει. Εκτίμησε όσα είναι και όχι όσα θες να είναι ή να γίνει. Ζήσε ελεύθερα, άφοβα. Δέσου και συνδέσου. Αγάπα κι αν δε φτάνει η αγάπη σου, αύξησε τη δόση. Ζήσε ελεύθερος από φόβο, ζήσε με έρωτα. Νιώσε τον έρωτα τον αμοιβαίο.

Συντάκτης: Κωνσταντίνα Ραυτοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.