Φράσεις τύπου «ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός», «ο χρόνος θα δείξει», «το δέσιμο έρχεται με την πάροδο του χρόνου» και άλλες τέτοιες σίγουρα ακούμε όλοι και δυστυχώς τις ακούμε καθημερινά.
Μπούρδες. Ναι, μπούρδες.

Δεν έχουν καταλάβει οι άνθρωποι πόσο ασήμαντος είναι ο χρόνος. Όσο περνάει γίνεται κακός. Φθείρει και ξεθωριάζει τα πάντα.

Για εμένα ο χρόνος είναι καλός μόνο για να γιατρεύει πληγές. Αληθινές πληγές, που κι εκεί δηλαδή έναν γιατρό θα τον χειαστείς. Τις ερωτικές πληγές δεν τις κλείνει ούτε τις γιατρεύει ο χρόνος, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι με τη δύναμη της ψυχής τους, που επιτέλους κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν πως κατέχουν.

Εκείνοι που το έχουν καταλάβει είναι οι ευτυχισμένοι. Δεν δίνουν καμία σημασία στον χρόνο. Σε τίποτα απολύτως δεν δίνουν χρόνο, τα ζουν όλα τώρα, όλα με πάθος, όλα με ψυχή.

Έχετε δει σίγουρα ζευγάρια που φαίνονται τόσο πολύ δεμένα που αναρωτιέστε πόσο καιρό είναι μαζί κι όμως κάποια από αυτά μετρούν μόνο λίγες μέρες ή βδομάδες κι ας δίνουν την εντύπωση ότι είναι μαζί χρόνια.

Τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι και το πετυχαίνουν;

Ακυρώνουν τον χρόνο, αυτό κάνουν.

Δεν υπάρχει «είμαστε μόνο δύο μέρες ή μια βδομάδα μαζί – άσ’ το να δουμε» γι’ αυτούς. Δεν παίζουν με στρατηγικές. Αφήνουν την ψυχή τους να μιλήσει, διαγράφουν τη λογική και δίνουν χώρο στο πάθος τους κι όχι χρόνο.

Διεκδικούν τον άνθρωπο που θέλουν με λύσσα και ρουφάνε τις στιγμές. Δεν τις αφήνουν να φύγουν· αντίθετα, τις κυνηγούν, τις αρπάζουν από τα μαλλιά και τις τσακίζουν. Τις κάνουν κομμάτια και ζουν το κάθε τους κομμάτι ξεχωριστά και μοναδικά.

Αφήνουν ελεύθερα τα μυαλά τους να επικοινωνήσουν από την πρώτη στιγμή, δε μαγκώνουν τη γλώσσα πίσω από τα δόντια, δεν φοράνε make up στις λέξεις, ούτε μάσκα στα πρόσωπά τους.

Είναι αληθινοί και ειλικρινείς. Δε φοβούνται να εκφράσουν αυτά που νιώθουν και να παλέψουν γι’ αυτά που θέλουν. Γι’ αυτό ερωτεύονται αληθινά και βαθιά.

Ο Χάρης και η Άννα χρειάστηκαν λίγες μόνο ώρες να δεθούν και ένα μόλις μήνα για να συζήσουν. Ο Κώστας και η Μαρία στους πέντε μήνες αρραβωνιάστηκαν και μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια έχουν παντρευτεί και αποκτήσει το πρώτο τους παιδί.

Χιλιάδες ιστορίες από ανθρώπους που ομολογούν πως είναι πιο ευτυχισμένοι από ποτέ.

Κι εκείνοι δεν πληγώθηκαν; Κι εκείνοι δεν υπήρξαν τσακισμένοι από ένα χωρισμό; Δεν προδόθηκαν ή δεν πρόδωσαν; «Φυσικά και ναι» είναι η απάντηση.

Κάποιοι ίσως να είχαν κλειδαμπαρώσει την καρδιά τους και να είχαν πετάξει και το κλειδί.

Όταν ήρθε όμως ο άνθρωπος που ξέρει να αγαπά δεν το έβαλε στα πόδια. Έμεινε, πήρε φόρα και έσπασε την κλειδαριά.

Έπεσαν και οι δύο μαζί στο πάθος τους και δε φοβήθηκαν ούτε είπαν να το πάνε αργά και ο χρόνος να δείξει.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι ευτυχισμένοι γιατί για αυτούς δεν υπάρχει αύριο.

Θα τους δείτε να φιλιούνται παντού και να αψηφούν τα πικρόχολα σχόλια των περαστικών.

Δεν ψάχνουν αφορμές για αγγίγματα και χάδια. Αγγίζονται και χαϊδεύονται όποτε τους έρθει, όπου κι όπως κι αν είναι.

Κοιτάζονται στα μάτια έχοντάς τα ορθάνοικτα και βλέπουν πίσω από το είδωλό τους τα μυστικά τους. Περνάνε όσες περισσότερες ώρες μαζί μπορούν κι αφήνουν όλες τις αισθήσεις τους ελεύθερες ώστε να μάθουν όσο καλύτερα γίνεται ο ένας τον άλλον. Θέλουν να αναγνωρίζουν την μυρωδιά, την αφή, την γεύση του με τα μάτια κλειστά.

Τσακώνονται με πάθος αλλά μένουν εκεί να γκρεμίσουν μαζί το σπίτι και μαζί μετά να το ξαναφτιάξουν.

Δεν ντρέπονται να εκφράσουν αυτό που νιώθουν και δεν τρομάζουν στο άκουσμα των συναισθημάτων του άλλου.

Κι αν κάνουν ακόμη μια επιλογή που θα πέσει στο κενό, τι έγινε;

«Τα έμαθες; Ο Ηλίας και η Φρόσω χώρισαν μετά από δέκα χρόνια σχέσης.» Αυτό δεν είναι χειρότερο;

Και μάλιστα να ακούς ότι ο λόγος είναι ασυμφωνία χαρακτήρων;

Τους πήρε δέκα χρόνια να καταλάβουν τι άνθρωπο έχουν δίπλα τους κι ότι δεν ταιριάζουν ακριβώς γιατί όταν της πρότεινε να βγουν για φαγητό σκέφτηκε πως τον ξέρει μόνο μια βδομάδα κι έχουν χρόνο. Ήθελαν να γίνουν ένα και σκεφτόταν πως είναι νωρίς και έχουν χρόνο. Άφηναν κάθε ευκαιρία να είναι μαζί γιατί είχαν χρόνο και πίστευαν πως ο χρόνος θα τους ενώσει και να που τους χώρισε.

Δεν υπάρχει χρόνος.

Ο έρωτας και το δέσιμο δεν έχουν μονάδα μέτρησης τον χρόνο.

Το πάθος, η επικοινωνία και η χημεία σε κάνουν να δεθείς και να ερωτευτείς.

Κι αυτά χρειάζονται μόνο μερικά λεπτά.

Συντάκτης: Ελίζα Βλάχου