Ποια είσαι εσύ που μου κλέβεις τον ύπνο χωρίς καν να σ' έχω δει;

Όλα ξεκινάν με ένα αθώο «γεια». Δύο άνθρωποι, που δεν έχουν συναντηθεί ποτέ στη ζωή τους, ξεκινάνε μια συζήτηση για αυτό το μοναδικό κοινό που ανακάλυψαν ότι έχουν λίγα λεπτά πριν. Ο διάλογος τους φέρνει με κάθε τελεία όλο και πιο κοντά, ανακαλύπτοντας ο ένας τον άλλον και συνειδητοποιώντας, ότι τελείως κατά τύχη, ένας άνθρωπος μπήκε στη ζωή τους, με τον οποίο μοιράζονται τόσα πολλά. Ένας ιστός αράχνης παγιδεύει όσους ερωτεύτηκαν την ιδέα του έρωτα, κι όχι τον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους.

Με ποιον μιλάνε στην άλλη άκρη της γραμμής; Δεν έχουν δει τίποτα παραπάνω από μερικές φωτογραφίες, δεν έχουν ακούσει τίποτα παραπάνω από ίσως κάποια κλήση στο skype, δεν έχουν αγγίξει ποτέ ο ένας τον άλλον κι όμως το νιώθουν έντονα πριν κλείσουν τα μάτια τους κάθε βράδυ. Είναι ερωτευμένοι. Για πρώτη φορά στη ζωή τους κάποιος τους κέρδισε αποκλειστικά και μόνο με το χαρακτήρα του. Πρωτόγνωρο συναίσθημα! «Ποια είσαι εσύ που μου έχεις κλέψει τον ύπνο και τα όνειρα χωρίς καν να σε έχω δει;»

Γιατί δύο άνθρωποι διακινδυνεύουν τη μεγαλύτερη απογοήτευση της ζωής τους συνεπαρμένοι από το άγνωστο; Χιλιάδες εναλλακτικές κι όμως επέλεξαν να αφιερώσουν ένα τεράστιο κομμάτι του χρόνου τους σε κάποιον, με τον οποίο δεν έχουν ανταλλάξει ούτε ένα βλέμμα. Ο συμμαθητής σου, ο γείτονας και ο πρώην σου θα μπορούσαν να είναι στη θέση του και όμως σου είναι ξεκάθαρο πλέον ότι κανείς τους δε σε καταλαβαίνει σαν κι αυτόν. Κι ενώ και οι δυο τους θα μπορούσαν να καταλήξουν εκεί, βαδίζουν στον επικίνδυνο δρόμο. Γεμάτος με φόβο για το άγνωστο και πιθανή απογοήτευση, τους κυριεύει. Γιατί και μόνο στη σκέψη ότι η καρδιά τους χτυπάει έτσι για έναν ξένο μεθάνε με αμέτρητα πιθανά σενάρια.

Ποτέ τους δεν ανοίχτηκαν έτσι σε κανέναν. Περίεργο το θάρρος που μπορεί να σου δώσει η απρόσωπη ανωνυμία του διαδικτύου. Εκτεθειμένοι κι ευάλωτοι, χωρίζονται από αποστάσεις άγνωστες, οι καρδιές τους όμως σχεδόν αγγίζουν η μια την άλλη. Γνωρίζουν πως τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Ξέρουν πως πρέπει πλέον να συναντηθούν για να σιγουρέψουν πως όλα όσα νιώθουν δεν είναι μια τεράστια ψευδαίσθηση. Αλλά με τι κόστος;

Μια συνάντηση και η σχέση τους δεν θα είναι ποτέ η ίδια.

Αν σε γνωρίσω και δεν είσαι έτσι όπως σε φανταζόμουν; Αν δεν είμαι εγώ αυτό που ψάχνεις πραγματικά;» Ο κόσμος τους προσφέρει ένα τρισεκατομμύριο πιθανότητες και αυτοί τις φοβούνται όλες. Διότι μετά την συνάντηση τίποτα δε θα είναι το ίδιο, κι αυτοί δεν είναι ερωτευμένοι μεταξύ τους, αλλά με μια απρόσωπη σχέση που τους έκανε να ξανανιώσουν ζωντανοί. Είναι τόσο πιο εύκολο να παραμείνουν όλα όπως είναι τώρα. Περπατώντας στο ίδιο μονοπάτι, ο ένας προς τον άλλον, πλησιάζουν όλο και πιο πολύ με κάθε δευτερόλεπτο που περνάει. Με κάθε βήμα ο ένας βλέπει τον άλλον όλο και καλύτερα. Η μαγεία όμως δεν είναι το τελευταίο βήμα της συνάντησης αλλά το μονοπάτι. Όταν το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν, μέσα στο υπέροχο δάσος του άγνωστου, τελειώσει, τότε θα λείψει και στους δύο.

Μετά ή θα γυρίσουν και οι δύο από εκεί που ήρθαν ξεχωριστά ή θα πιαστούν χέρι-χέρι και θα φύγουν μαζί. Ό,τι και να γίνει το μονοπάτι που ερωτεύτηκαν θα μείνει για πάντα στη μνήμη τους. Κατά βάθος ξέρουν πως το να χαλάσουν ένα τέτοιο ταξίδι με ένα άχαρο τέλος δε θα τιμούσε τις αναμνήσεις που συνέλεξαν. Το πιο εύκολο είναι να ζήσουν προσπερνώντας ο ένας τον άλλο στη μέση, χωρίς να συναντηθούν ποτέ. Υποκύπτουν στο φόβο και αφήνουν την ιστορία να συνεχιστεί σε ένα παράλληλο σύμπαν. Βγαίνοντας από το μονοπατάκι στο δάσος, φέρουν μια όμορφη ανάμνηση που θα παραμείνει για πάντα μυστήριο.

Σαν το τέλος μιας ταινίας που δεν τελείωσαν ποτέ. Μιας ταινίας αξέχαστης.