Οι σύγχρονοι ποιητές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μιλούν και αναλύουν περί δύο ψυχών που γίνονται μία όταν ο έρωτας περάσει το κατώφλι τους. Οι ερωτευμένοι τους ακούν με προσοχή και κάνουν κανόνα τους όλες τις θεωρίες για δύο άτομα που πια μετράνε ως μονάδα, το «εμείς οι δυο σαν ένα» αποκτά άλλη διάσταση κι η αριθμητική που έμαθες το σχολείο δεν έχει πια αξία. Όμορφος είναι ο ξεχωριστός δεσμός που θα νιώσεις με τον άνθρωπό σου. Και ναι, ίσως μαζί να φτιάχνετε μια ομάδα που δε συναντάς συχνά, να ταιριάζετε τόσο που ο κόσμος πια να σας μπερδεύει. Όμως στην πορεία προς αυτό σου το επίτευγμα ίσως ξεχάστηκες και δε θυμάσαι πως η ομάδα δημιουργήθηκε από δύο εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους. Κι αυτούς είναι που καλείσαι να κρατάς ζωντανούς για να μπορεί η σχέση ν’ ανθίζει. Γιατί όταν μιλάμε για ισορροπία μέσα στη σχέση, εν μέρει εννοούμε εκείνη ανάμεσα στο «εγώ» και το «εμείς». Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό άραγε και πόσο ζωτικής σημασίας μπορεί να είναι;

 

1. Κοινοί φίλοι stop!

Είναι αφού περάσετε το μεταβατικό, λίγο άβολο στάδιο τη πρώτης γνωριμίας και πρώτης επαφής και πια έχετε κοινές παρέες με το ταίρι σου. Βγαίνετε όλοι μαζί κι έχετε γίνει μια μεγάλη οικογένεια. Ίσως γνωρίσατε άτομα μαζί από τις πια κοινές σας, κοινωνικές συναναστροφές. Όλα αυτά φαντάζουν όμορφα όμως πάντοτε πρέπει να υπάρχει μια νοητή διαχωριστική γραμμή. Πάντοτε θα ήταν υγιές εσύ και ο δεσμός σου να διατηρείτε τις ξεχωριστές σχέσεις με τους αποκλειστικά δικούς σας φίλους. Είναι λίγο η ασφάλεια που θα νιώσεις όταν θ’ απευθυνθείς στους φίλους σου και θα γνωρίζεις πως όσα μοιραστείτε δε θα περάσουν την πόρτα. Δε θα τα μάθει ούτε ο άνθρωπός σου, αν αυτό δε χρειάζεται. Είναι απ’την άλλη κι η περίπτωση του τέλους της σχέσης σου αυτής. Ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει η μοίρα κι εκεί που ίσως ο δεσμός στο τέλος δεν τα καταφέρει, οι φίλοι σου θα ‘ναι ακόμη εκεί παρόντες. Και θα ‘ναι οι καθαρά δικοί σου φίλοι.

 

2. Να βγαίνετε έξω (και) χώρια 

Κι εφόσον θα διατηρείτε ο καθένας τον δικό του προσωπικό κοινωνικό κύκλο, αυτό σημαίνει πως θα σας δίνεται κι η δυνατότητα να βγαίνετε έξω ξεχωριστά. Αποκύημα της ισορροπίας ανάμεσα στο «εγώ» και το «εμείς» είναι και η ισορροπία στις εξόδους. Ιδανικά, θα πρέπει να υπάρχει ποικιλία στο «βγαίνουμε οι δυο μας», «βγαίνουμε με παρέα», αλλά και το «βγαίνω εγώ με τους φίλους μου και όχι με εσένα» ή και το αντίθετο. Πολλά ζευγάρια μπαίνουν στο τριπάκι να γίνονται η σκιά του συντρόφου τους, ή αντιστοίχως να τον «αναγκάζουν» να τους ακολουθεί παντού. Μια τέτοια ενέργεια, δεν είναι απλώς αχρείαστη, όμως πολύ συχνά αποδεικνύεται και πηγή πίεσης, νεύρων κι έλλειψης προσωπικού χώρου και χρόνου. Όλοι όμως γνωρίζουμε τις πιθανές συνέπειες τέτοιων συναισθημάτων και συνθηκών.

 

3. Τένις εσύ κι εγώ πηλό 

Έχει γίνει της μόδας το να ξεκινάνε τα ζευγάρια κάποιο χόμπι παρέα και ταυτοχρόνως αυτό προμοτάρεται κι εφαρμόζεται σε διάφορες δραστηριότητες που μπορεί κάποιος να φανταστεί. Εξυπηρετεί κυρίως τα ζευγάρια που θέλουν να περάσουν περισσότερο χρόνο μαζί, καθώς η πιεστική τους καθημερινότητα ίσως να μην τους το επιτρέπει. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο ένας απ’τους δύο, ή και οι δύο υποχωρούν για να ακολουθούν μια τέτοια δραστηριότητα και όχι επειδή το επιθυμούν πραγματικά; Μα φυσικά καταπιέζεται το «εγώ» τους και οι προσωπικές τους επιθυμίες. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας καταπίεσης, είναι πολλές φορές, αργά η γρήγορα, η έκρηξη.

 

4. Μια αιωνιότητα και μια μέρα

Μία σχέση αποτελεί στις πλείστες των περιπτώσεων, το αποτέλεσμα συγκεκριμένων εξισώσεων. Πολλές φορές αυτές οι εξισώσεις απαριθμούν τις συναντήσεις που είθισται να καλύπτει ένα ζευγάρι. Θα συναντηθούν δυο με τρεις φορές τη βδομάδα επειδή έτσι έχουν συνηθίσει κι έτσι τους βολεύει. Άλλοτε, θα δουν ο ένας τον άλλον κάθε μέρα επειδή, γιατί όχι; Καλώς, όταν πρόκειται για κοινή επιθυμία κι όχι απλώς συνήθεια που ίσως κάποια στιγμή αποκαλυφθεί κι εκπλήξει τον έναν ή και τους δυο τους.

 

5. Δε συζείτε; Δε μοιράζεστε κλειδιά

Κάποιος λόγος θα υπάρχει που εσύ και το ταίρι σου επιλέγετε να μένετε σε ξεχωριστά σπίτια και να επισκέπτεστε ο ένας τον άλλον. Έτσι για να μοιραστείτε ένα βράδυ τρυφερότητας, ίσως για να φάτε μαζί, για να περάσετε εκεί τη νύχτα, αλλά ποτέ μα ποτέ αυτό το σπίτι να μη γίνεται και των δυο σας. Όταν λοιπόν αυτά είναι τα δεδομένα, γιατί να δίνεις το κλειδί σου στον άλλον άνθρωπο και μαζί και το ελεύθερο να μπαινοβγαίνει όποτε θεωρεί ορθό; Αν ήσουν σε θέση να συζήσεις, θα το είχες κάνει εξάλλου, ε; Θα γλίτωνες και τα διπλά νοίκια. Σκέψου το λίγο.

 

6. Παντού μαζί κι εντός σπιτιού (όχι)

Στην περίπτωση λοιπόν που μοιράζεστε ένα σπίτι οι δυο σας, τα πράγματα αλλάζουν αλλά και όχι. Ναι, έχετε κοινές υποχρεώσεις κι ευθύνες. Απολαμβάνετε περισσότερο κοινό χρόνο κι ίσως να βλέπετε και ο ένας τον άλλον όταν ιδανικά δε θα θέλατε να βλέπετε κανέναν. Όχι, δεν είναι αδύνατο να γίνει αυτό, εάν κι εφόσον ο ένας σέβεται την ησυχία που ίσως ν’ αποζητά ο άλλος. Όταν υπάρχει η δυνατότητα στο σπίτι εκείνο να μπορεί ο ένας να απομονωθεί από τον άλλον και ο άλλος να το σεβαστεί, τότε αποφεύγονται εντάσεις και ίσως να επιτυγχάνεται η ηρεμία.

 

7. Μην επεμβαίνεις –εάν δεν κληθείς– σε προσωπικά ζητήματα

Πολλά μπορεί να βασανίζουν το ταίρι σου, να ‘χει διαφωνήσει με κάποιο μέλος της οικογένειάς του, να ‘χει θυμώσει που δεν κατάφερε να φτάσει έναν στόχο που έβαλε μερικά χρόνια πριν. Η θέση σου δεν είναι να κατηγορήσεις αυτόν που τον στεναχώρησε, ούτε και να επιμένεις να μάθεις γιατί έχει τις μαύρες του. Εάν το ταίρι σου επιθυμήσει να μοιραστεί μαζί σου τις πολύ προσωπικές του ανησυχίες τότε καλώς θα είσαι εκεί για να στηρίξεις τον άνθρωπό σου και να εκφέρεις γνώμη εάν σου ζητηθεί. Το να προβαίνεις σε τέτοιες ενέργειες ετσιθελικά, έχει ως αποτέλεσμα την παράβαση και όχι κατανόηση των προσωπικών σκέψεων του άλλου ατόμου.

 

8. Δεν είναι δική σου η απόφαση

Κάτι αντίστοιχο με παραπάνω ισχύει όταν μιλάμε για τα επαγγελματικά βήματα του ατόμου που έχεις απέναντί σου. Όταν αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται αντιμέτωπος με σημαντικές ή μη, αποφάσεις σχετικά με την επαγγελματική του πορεία, δεν είσαι εσύ ο ιθύνων για να καταλήξεις σε μία απόφαση και ούτε θα ήταν σοφό να προσπαθήσεις να καθοδηγήσεις το ταίρι σου προς την κατεύθυνση που εσύ θεωρείς συμφέρουσα.

 

9. Οι ξεχωριστοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς συντρόφους

Όσο βαθιά στη σοβαρότητα κι αν έχει προχωρήσει η σχέση, δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση ορθό το να έχετε έναν και μόνο κοινό λογαριασμό με τη σχέση σου. Ακόμα κι αν μιλάμε για άτομα που ξεκινούν να κτίζουν τη δική τους οικογένεια και το σπιτικό τους, πάλι ένα τέτοιο βήμα φέρνει περισσότερα κακά παρά καλά. Ναι, ίσως να είναι πιο πρακτικό να υπάρχει ένας επιπρόσθετος κοινός λογαριασμός όταν μιλάμε για ένα σπίτι, μια οικογένεια, ίσως ένα γάμο, ίσως και παιδιά. Διατηρώντας όμως παράλληλα ο καθένας τους προσωπικούς του λογαριασμούς, αυτούς που θα εξακολουθούν να του δίνουν τη δυνατότητα να καλύπτει τις ανάγκες που έχει ως μονάδα, χωρίς να χρειάζεται απαραιτήτως να «παίρνει άδεια» από την «ομάδα».

 

10. SOS: Προσωπικός χώρος και χρόνος

Στην αρχή μιας σχέσης όλοι λίγο πολύ νιώθουμε πως δε μπορούμε να περάσει ούτε λεπτό χωρίς να μιλήσουμε με το ταίρι μας. Χωρίς ν’ ακούσουμε τη φωνή του ή να δούμε το πρόσωπό του. Κάτι που καλό θα ήταν να έχουμε στο μυαλό μας εξαρχής, είναι ότι όταν αυτή η κάψα εξασθενίσει με τον καιρό, το άτομο έχει περισσότερη ανάγκη για λίγο προσωπικό χώρο με τον εαυτό του. Κι αυτό είναι κάτι που τα ζευγάρια θα ήταν καλό να ξεκαθαρίζουν απ’την αρχή και να μπορούν να το αποδέχονται και να το σέβονται. Αυτό είναι το κλειδί προς την επίτευξη όλων των παραπάνω και της διάσωσης του «εγώ» σου μέσα σε μια σχέση που γεννήθηκε χάρη σ’αυτό. Ας μην το πνίγεις στο βωμό του «εμείς». Ας ζουν και τα δύο αρμονικά ανάμεσά σας.

 

Συντάκτης: Άνδρη Χριστοφή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου