Έχετε αράξει στον καναπέ και από δίπλα πίτσες και μπίρες. Έχετε απλώσει πόδια πάνω στο τραπεζάκι και το σκηνικό δεν είναι και το πιο ρομαντικό που θα μπορούσε να σας βρει. Σήμερα φοράτε αντίθετα χρώματα. Σήμερα δεν είστε ζευγάρι. Είστε αντίπαλοι. Το ματς θα ξεκινήσει σύντομα και τα στοιχήματα έχουν ήδη αρχίσει να πέφτουν. Ο καθένας σας έχει πωρωθεί στη νίκη της δικής του ομάδας και προετοιμάζει χίλιους κι έναν τρόπους για να τρίψει στη μούρη του άλλου την επικείμενη ήττα του.

Όταν πρωτογνωριστήκατε δεν σας απασχολούσε να μιλήσετε για αθλητικά και να εκφραστείτε για τις αντίθετες απόψεις σας στο θέμα. Ήταν η περίοδος των μελιών όπου όλα ήταν γλυκά, ρομαντικά και αναπτύσσονταν μέσα σε μια ροζ φούσκα. Καθώς περνούσε ο καιρός και γνωρίζατε ο ένας τον άλλον καλύτερα, αρχίσατε να μιλάτε πιο ανοιχτά, πιο άνετα. Ήταν η κακιά η ώρα και παράλληλα αστεία που τόλμησε να ξεστομίσει το όνομα εκείνης της ομάδας. Πώς μπόρεσε; Πώς τόλμησε; Και ενώ από τότε κάνετε αστεία περί του θέματος, μέσα βαθιά ίσως και να εννοείτε τις κακίες και τις βρισιές που ανταλλάζετε κάτι Κυριακές σαν κι αυτή.

Μια τέτοια βραδιά είναι και η συγκεκριμένη και πλέον χωρίς να χρειάζεται να συνεννοηθείτε ξέρετε πως θα κάτσετε μέσα απόψε. Είναι η σειρά σου να αναλάβεις το φαγητό, αφού είχες χάσει το στοίχημα της προηγούμενης βδομάδας, καθώς το ταίρι σου συντονίζεται στο κανάλι περιμένοντας. Πας κάθεσαι δίπλα του, αρχικά αγκαλιά. Καλά, αυτό δε θα διαρκέσει και πολύ, μην απλώνεσαι. Απόψε τα πράγματα είναι σοβαρά.

Αρχίζει το ματς και πλέον η συγκέντρωση φεύγει από το άτομο δίπλα σου και καρφώνεται στην οθόνη. Αρχικά χαλαρά και σιγά-σιγά. Χαλαρά μέχρι να εξελιχθεί η πρώτη φάση. Ναι, η πρώτη σημαντική φάση του ματς, καμιά φάση μεταξύ σας. Η ομάδα του χάνει την πρώτη ευκαιρία, ξεκινά να χτυπιέται και να βρίζει την οθόνη. Εσύ χαμογελάς με ευχαρίστηση. Δε θα αργήσει να το αντιληφθεί και να τα βάλει μαζί σου. Σου εξηγεί, σε πρώτη φάση ήρεμα, ότι είναι ακόμα τα πρώτα λεπτά και δεν έχουν ζεσταθεί, ότι «θα δείτε στη συνέχεια τι έχει να γίνει» και να μη βιάζεσαι να χαρείς.

Πλέον έχει πιάσει ο καθένας τη δική του γωνιά στον καναπέ και αφού έχετε ήδη φάει από τα πρώτα κιόλας λεπτά του αγώνα, ξεκινάτε να κατεβάζετε τις μπίρες σαν νεράκι. Πας στο ψυγείο να φέρεις κι άλλες, καθώς το βλέμμα σου παραμένει καρφωμένο στην τηλεόραση. Όταν πιάσατε το σπίτι ένα από τα πρώτα πράγματα στο οποίο είχατε συμφωνήσει ήταν οι ίντσες τις οθόνης. Ευτυχώς Παναγία μου, γιατί τώρα μπορείς να πας μέχρι την κουζίνα χωρίς να χάσεις καμιά φάση. Καθώς κατευθύνεσαι πίσω στον καναπέ ακούς τις πρώτες φωνές της βραδιάς. Τόσο από το σχολιαστή, όσο και από το ταίρι σου. Τρέχεις για να δεις τι έγινε, δεν μπορείς να καταλάβεις με βεβαιότητα εάν πανηγυρίζει η εάν έχει θυμώσει. Αντιλαμβάνεσαι αμέσως ότι μόλις έχετε φάει το πρώτο γκολ. Κάθεσαι, δε λες τίποτα, μαζεύεσαι στο καβούκι σου γιατί ξέρεις πως θα ακολουθήσει καζούρα. Και έχεις απόλυτο δίκιο.

Eκ των υστέρων, νιώθει και λίγο άσχημα. Από ανωτερότητα, λοιπόν, αφού η ομάδα του έχει το προβάδισμα, προσπαθεί να σε πλησιάσει, να σε αγκαλιάσει, να σε παρηγορήσει. Εννοείται πως δε δέχεσαι. Έχεις και έναν άλφα εγωισμό πώς να το κάνουμε.

Φτάνει το ημίχρονο και είστε πλέον στην τσίτα από την ένταση του αγώνα, στις μύτες των ποδιών σας, στην άκρη του καναπέ. Ο ενδιάμεσος αυτός χρόνος είναι μια σύντομη ευκαιρία για να θυμηθείτε λίγο πως είστε ζευγάρι, πλησιάζεις και γέρνεις το κεφάλι σου στον ώμο του.

Είναι αστείο το πώς η γλώσσα του σώματος αλλάζει όταν ξεκινά το δεύτερο ημίχρονο. Πιάνει πάλι ο καθένας τη γωνίτσα του και η οποιαδήποτε σωματική επαφή είναι παρελθόν. Με την μπίρα στο χέρι και τα μάτια καρφωμένα στην μπάλα περιμένεις τη στιγμή που θα πάρεις την εκδίκησή σου. Πλησιάζει, βγαίνει στην επίθεση, ετοιμάζεσαι σχεδόν με βεβαιότητα να σηκωθείς από τον καναπέ για να πανηγυρίσεις και… Όχι! Ακόμη μια ευκαιρία που πάει χαμένη και ακόμα ένα πεντάλεπτο διαφωνιών, τώρα πιο έντονων, καθώς πλησιάζει και το τέλος και νιώθεις να χάνεις το στοίχημα σιγά-σιγά.

Τελειώνει το ματς κι έχεις επισήμως χάσει. Το ταίρι σου γέρνει ανακουφισμένο την πλάτη στον καναπέ με ένα βλέμμα ευχαρίστησης. Έχεις χάσει το δεύτερο συνεχόμενο στοίχημα, ο χουλιγκανιστικός εγωισμός σου έχει θιχτεί και ετοιμάζεσαι να πας για ύπνο καθώς η νύχτα για σένα έχει τελειώσει άδοξα. Σε τραβάει προς το μέρος του και δε λέει τίποτα. Μένετε έτσι αγκαλιά καθώς μετά τα ενενήντα λεπτά, επιστρέφετε πάλι στο να είστε ένα ερωτευμένο ζευγάρι. Και πού ξέρεις, ίσως ένα άλλο ματς να αρχίσει τελικά στον καναπέ σας. Και ίσως εκεί να σκοράρεις κι εσύ.

Συντάκτης: Άνδρη Χριστοφή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου