Μπορεί να χειμωνιάζει, όμως, σκεφτόμουν ότι αυτή η περίοδος είναι η καλύτερη για να πάει κανείς διακοπές. Τώρα που όλοι είναι κλεισμένοι στο σπίτι τους φοβούμενοι το κρύο και που οι παραλίες είναι άδειες. Σκεφτόμουν ότι αφού οι δυο μας περνάμε τόσο ωραία μαζί, θα μπορούσαμε να περάσουμε ακόμη καλύτερα αν τα παρατούσαμε όλα για λίγο για να δραπετεύσουμε μακριά από τις σκοτούρες της δουλειάς και απ’ όλα αυτά που μας κρατάνε χώρια για τόσο πολύ.

Εγώ κι εσύ, λοιπόν. Μόνοι μας από το πρωί μέχρι το βράδυ για λίγες μόνο μέρες. Ο χρόνος που περνάμε μαζί είναι τόσο λίγο και πολύτιμος. Φαντάστηκες ποτέ πώς θα ήταν αν ξυπνούσες το πρωί και με έβλεπες δίπλα σου; Πώς θα ήταν να μπορείς να μου κάνεις έρωτα οποιαδήποτε στιγμή της μέρας; Πώς θα ήταν να μοιράζεσαι τα πάντα μαζί μου σ’ ένα μικρό χώρο; Θες να το μάθεις; Ας πάρουμε λίγες μέρες άδεια, ας νοικιάσουμε ένα τροχόσπιτο, δε χρειάζεται να είναι χλιδάτο. Ας πάρουμε μαζί μας μόνο τ’ απαραίτητα, λίγα λεφτά στις τσέπες μας κι έτσι χωρίς να ξέρουμε τίποτα, χωρίς καν να έχουμε δρομολόγιο, ας ξεκινήσουμε το ταξίδι μας.

Τα τροχόσπιτα πάντα μου άρεσαν. Μου έδιναν την αίσθηση της ελευθερίας γιατί έχεις ένα μικρό σπίτι το οποίο δε σε εγκλωβίζει για πάντα σε μία συγκεκριμένη τοποθεσία, αλλά διά μαγείας, κινείται. Ένα μικρό, ζεστό και χαριτωμένο σπιτάκι που κινείται. Πάει, όπου θες να πας. Ό,τι πρέπει για διακοπές. Μέσα σ’ αυτό μπορείς να κάνεις σχεδόν τα πάντα. Στην ήπειρο της Αμερικής έτσι ταξίδευαν κάποτε τα μεγάλα ροκ συγκροτήματα όταν έκαναν περιοδείες. Θεωρείτο και ακόμη θεωρείται ο πιο διασκεδαστικός τρόπος να γυρίζεις τη χώρα με παρέα. Είναι απίστευτο το δέσιμο που υπάρξει μεταξύ των συγκάτοικων ενός τροχόσπιτου γιατί μοιράζονται τα πάντα σ’ ένα τόσο μικρό χώρο.

Οι αυτοκινούμενες διακοπές θα μας ανανεώσουν. Εσύ θα οδηγάς, εγώ θα βλέπω τους χάρτες και θα σε πειράζω. Στο ράδιο θα παίζει η αγαπημένη μας μουσική. Θα πάρουμε μαζί και μία κιθάρα. Θα σταματάμε τα βράδια σε παραλίες για να βλέπουμε το φεγγάρι ν’ αναδύεται από τη θάλασσα. Θα ανάβουμε φωτιά για να ζεσταθούμε και θα ψήνεις διάφορα μεζεδάκια να τρώμε. Θα πάμε σε χωριά, βουνά, λίμνες και θάλασσες που δεν έχουμε ξαναπάει. Θα μιλήσουμε στους πιο απλούς ανθρώπους που θα συναντήσουμε στο δρόμο μας. Θα βγάλουμε φωτογραφίες που δε θα μοιραστούμε ποτέ με κανέναν. Η αγάπη μας θα είναι ελεύθερη ν’ ανθίσει μέσα στην κινούμενη φωλίτσα μας, όπως ελεύθεροι θα νιώθουμε κι εμείς χωρίς να έχουμε περιορισμούς για το πού θα πάμε, πώς θα ντυθούμε, τι θα πληρώσουμε και τι θα πούμε.

Αν πεις το «ναι» μπορώ μέσα σ’ ένα μικρό τροχόσπιτο να σου χαρίσω τον κόσμο. Μπορώ να σε κάνω να ξεχάσεις όλα τα προβλήματά σου και να βάλω στην άκρη τις αμφιβολίες σου για μας. Μέσα στα απλά δε λένε ότι κρύβεται η ευτυχία; Η δική μας ευτυχία κρύβεται στο «εμείς». Εμείς και ένα τροχόσπιτο μπορούμε να γράψουμε ιστορία. Τη δική μας μικρή ιστορία που θα μας μείνει για πάντα αξέχαστη. Θα είναι η πιο ωραία περιπέτεια που θα έχουμε να λέμε στα παιδιά μας. Κι αν μας αρέσει τόσο πολύ, γιατί όχι; Να το επαναλάβουμε με την πρώτη ευκαιρία.

Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή