Για τους djs έχουν ειπωθεί πολλά. Από λόγια λατρείας, θαυμασμού κι αγάπης για τη μουσική τους, μέχρι λόγια κακίας, καφρίλας κι απογοήτευσης. Μετά τους «ταρίφες» νομίζω πως είναι το δεύτερο κατά σειρά επάγγελμα που ο κόσμος απολαμβάνει να σχολιάζει  τόσο. Όχι άδικα!

Μπορεί μέσα σε αυτό το επάγγελμα να σ’ εκνευρίζει που μαζί με τους djs που θαυμάζεις για τη δουλειά τους,  συναντάς  κι εκείνους που όταν τελειώνει το τραγούδι, πατάνε το play στο άλλο ή εκείνους που λόγω ανεργίας  πήρανε το Mac τους  να σε διασκεδάσουν, αλλά η δίψα όλων  για ν’ ασχοληθούν με αυτό το επάγγελμα, γεννήθηκε γιατί πραγματικά είναι ένα από τα ωραιότερα του κόσμου.

Αν στο μυαλό σου όταν ακούς τη λέξη «Dj» σου έρχεται κάποιος που περιτριγυρίζεται κάθε βράδυ από ωραίες γκόμενες και γκόμενους, πίνει τζάμπα ποτά και χτυπιέται αλύπητα πίσω από decks και κονσόλες, βρίσκεσαι σε καλό δρόμο. Απλά… δεν είναι μόνο αυτά.

Ναι! Είναι γαμάτο να είσαι dj κι ήρθε η ώρα να μάθεις τους λόγους που αγαπάμε αυτό το επάγγελμα.

Είμαστε εκείνοι που από έφηβοι, μας ξεχώριζαν γιατί βρισκόμασταν «στον κόσμο μας» καλωδιωμένοι συνεχώς με δυο ακουστικά στ’ αυτιά και σιγοτραγουδώντας  όποια νέα μουσική επιτυχία κυκλοφορούσε. Πριν ν’ αποφασίσουμε να το κάνουμε δουλειά, το είχαμε επιλέξει ως χόμπι. Ασχολούμαστε ώρες με τη μουσική αλλά το ότι αμειβόμαστε γι’ αυτό που αγαπάμε, κάνει το επάγγελμα αυτό ιδανικό.

Με τις μουσικές μας έχουμε ομορφύνει πολλών τις νύχτες κι όσα «Είσαι άπαιχτος» , «Μας έφτιαξες το βράδυ» ή «Θα παίζεις κι αύριο;» και ν’ ακούσουμε, ποτέ δε θα τα βαρεθούμε. Ξέρω! Σου ακούγεται σαν τροφή για τον εγωισμό μας αλλά ξέρεις κάποιον που δε νιώθει καλύτερα ακούγοντάς τα;

Ξεκινήσαμε δειλά-δειλά σ’ ένα μπαράκι φίλων και κάποιοι από εμάς κατέληξαν λίγο  –ή  πολύ περισσότερο– διάσημοι κι οι μουσικές τους ή οι παραγωγές τους, ταξίδεψαν  σε όλο τον κόσμο, μέσα από λίστες συναδέλφων. Έχουμε φίλους κυριολεκτικά σε κάθε γωνιά της χώρας ή και έξω από αυτή. Μας καλούν για πάρτι, τραπεζώματα, μεθύσια. Οι περισσότεροι έχουμε ως δεύτερο επάγγελμα το «ραδιοφωνικός παραγωγός».

Έχουμε γνωρίσει στη νύχτα απίστευτα «τυπάκια» κι έχουμε απομυθοποιήσει πολλά περισσότερα. «Μπαίνει ποτό, βγαίνει αλήθεια» αναφέρει ένα παλιό ρητό κι εμείς ξέρουμε καλά πως έχει δίκιο ο ποιητής.  Στο ποτό οι άμυνες κι οι μάσκες πέφτουν. Ναι, ναι και οι δικές μας! Από το «Απίστευτος o dj» μέχρι το «Τον μαζεύανε από τα πατώματα χθες» 5-6 Tanqueray  δρόμος.

Πληρωνόμαστε καλά. Ακόμη! Ναι, το μεροκάματό μας είναι μεγαλύτερο από αυτό του σερβιτόρου, αλλά αν ο κόσμος δε διασκεδάσει, δε θα υπάρχει κόσμος για να σερβίρει. Αν νομίζεις ότι η δουλειά μας είναι τόσο εύκολη όσο φαίνεται, άνοιξε τώρα δυο καρτέλες στο YouTube – για να έχεις και προτεινόμενα και  ν’ αντικρούσω το ότι θα μου πεις ότι έχουμε τις λίστες μας– κι άρχισε να επιλέγεις μουσική.

Στο πρώτο μισάωρο είσαι ανεβασμένος που το μυαλό σου έχει τόσους τίτλους τραγουδιών, στο δεύτερο είσαι προβληματισμένος και στο τρίτο σαλταρισμένος. Με προτεινόμενα τραγούδια στα δεξιά σου και πάλι το μυαλό κολλάει. Πρόσθεσε τώρα και το άγχος του κανείς να μη κουνάει ούτε χέρι, ούτε πόδι σε αυτά που επέλεξες και να πρέπει για τις επόμενες 4 ώρες να βρεις τον «παλμό» που ο κόσμος θέλει να του μεταφέρεις. Α! Και το βλέμμα όλων πάνω σου. Από τον εργοδότη σου μέχρι τον τελευταίο πελάτη, ότι εσύ είσαι ο υπεύθυνος για να ‘ρθει το κέφι στο μαγαζί. Αν το ‘χεις.. join the club!

Τις γνωριμίες μας θα τις ζήλευε και ο καλύτερος P.R. του μαγαζιού. Είναι ενδιαφέρουσες  –if you know what I mean–  και η επικοινωνία με το κοινό, κομμάτι της δουλειάς μας.  Όταν μας πλησιάζεις έχουμε ένα παράξενο βλέμμα που οφείλεται στο φόβο της φράσης που θα ξεστομίσεις, αλλά μόλις διαπιστώσουμε πως δεν είναι το «Θα δυναμώσεις λίγο;» ή το «Μπορείς να βάλεις κάτι πιο χορευτικό;» τότε σε αντιμετωπίζουμε σαν φίλο.

 Γιατί ο άνθρωπος που διασκεδάζει με τη μουσική μας και βρίσκει το θάρρος να έρθει να μας γνωρίσει ή να μας ζητήσει κάτι, είναι για εμάς σημαντικός. Αν παρόλα αυτά επιμένεις να θέλεις  να μας ζητήσεις ένα τραγούδι, πιο πολύ μας φοβίζει ο τρόπος που θα το ζητήσεις, παρά η επιλογή του τραγουδιού.

Είμαστε το Shazam της παρέας. Σε κάθε έξοδο με τους φίλους, μέχρι να  βρει το τραγούδι η αξιολάτρευτη εφαρμογή, εμείς έχουμε ήδη πει τον τίτλο του, οπότε ξέρουν πως όταν βρισκόμαστε δίπλα τους το shazam, περιττεύει.

Ποτά, ποτά και ξανά ποτά. Έρχονται από παντού! Κερνάει η γκόμενα που σε παίζει όλο το βράδυ και χορεύει λάγνα μπροστά σου, κερνάει η παρέα που δεν πιστεύει ότι θυμήθηκες το «Push the feeling on» των Nightcrawlers, o Δημήτρης που έκανες αξέχαστα τα γενέθλιά του και το ίδιο το αφεντικό, γιατί γνωρίζει πως αν δε φτιάξει η δική σου διάθεση, δεν μπορείς να φτιάξεις και των άλλων. Ευτυχώς όμως για μας, αρκεί το μεθύσι που μας δίνει ο ήχος, οι στίχοι ή η αλλαγή που μόλις κάναμε.

House, mainstream, Rock, RnB, Parov Stelar ή Νίκος Βέρτης. Επαγγελματίας dj ή απλά «εραστής της τέχνης». Δεν είναι το είδος της μουσικής ή ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει ο καθένας να την προσφέρει. Είναι που νιώθουμε γαμάτα όταν το κάνουμε!

 

Eπιμέλεια Κειμένου Μαριάμ Πολυγένη: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Μαριάμ Πολυγένη