Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσε να κάνω μεγάλα σχέδια για το μέλλον. Από αυτά που σε κάνουν να χαμογελάς και μόνο στη σκέψη ότι κάποια στιγμή μπορεί να γίνουν πραγματικότητα. Όνειρα που κάνεις κάθε βράδυ, πριν κοιμηθείς, όταν είσαι ακόμα ξύπνιος. Που σε κάνουν να στριφογυρνάς στο κρεβάτι από ανυπομονησία και δε σε αφήνουν να κοιμηθείς. Μπορεί να αφορούν την επόμενη μέρα ή ακόμα και το μακρινό μέλλον, σε κάθε περίπτωση όμως μου έδιναν κάτι να φαντάζομαι, κάτι να περιμένω με αγωνία.

Όλοι μας είχαμε και έχουμε όνειρα για το μελλοντικό εαυτό μας. Κάποια τα πραγματοποιήσαμε ήδη, για κάποια προσπαθούμε ακόμη ενώ άλλα ήταν τόσο τρελά που τα παρατήσαμε για να ζήσουμε στον πραγματικό κόσμο. Ναι, κατάλαβα πως όσο και να προσπαθήσω δε θα γίνω ποτέ νεράιδα!

Τα όνειρα που έγιναν στόχοι είναι τα αγαπημένα μας. Αυτά που μας κάνουν καλύτερους. Έγιναν ο λόγος ύπαρξής μας. Είναι η απάντηση σε κάθε «γιατί;» όταν σκεφτόμαστε να σταματήσουμε να προσπαθούμε.

Είναι ωραίο να περιμένεις μεγάλα πράγματα από τον εαυτό σου. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν μέσα στα σχέδια που έχεις για σένα βάζεις και κάποιον άλλον.

Να κάνεις σχέδια που εξαρτώνται μόνο από εσένα, γιατί τα άλλα χαλάνε εύκολα. Για να μη βγεις απογοητευμένος, στα σχέδια σου μη βάλεις κάποιον άλλον. Πολύ απλά ο «κάποιος άλλος» μπορεί να έχει τα δικά του σχέδια και αυτά να είναι διαφορετικά από τα δικά σου. Καλύτερα να κάνει από την αρχή τα δικά του κι αν στην πορεία ταυτιστείτε, καλώς.

Ο καθένας μας έχει μπει στη διαδικασία να περιμένει κάτι από κάποιον που δεν ήταν σίγουρος αν μπορεί το δώσει. Είναι κάποιοι άνθρωποι που αγωνίζονται μέχρι να καταφέρουν να γίνουν μέρος των σχεδίων σου και όταν επιτέλους  τα καταφέρουν τα χαλάνε. Και όχι μόνο το δικό τους κομμάτι, όλα.

Σε κανέναν δεν αρέσει να ξεκινάει πάλι από την αρχή! Οπότε την επόμενη που κάποιος θα σε ρωτήσει «Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια;» σκέψου καλά τι θα απαντήσεις. Πες πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου. Μόνο αυτόν! Μόνο αυτό εξαρτάται από εσένα. Μόνο από τον εαυτό σου έχεις αυτό το δικαίωμα να περιμένεις κάτι.

Σταμάτα να προσπαθείς να προβλέψεις συμπεριφορές και πράξεις άλλων. Μπορεί στο μυαλό σου όλα να έχουν την τέλεια εξέλιξη, αυτό όμως δε σημαίνει πως θα γίνει πραγματικότητα. Γράψε σενάριο μόνο για σένα και άσε τους άλλους να παίξουν το δικό τους ρόλο.

Δε λέω, σε όλους μας αρέσει να κάνουμε σχέδια στα οποία δεν είμαστε μόνοι. Με αυτόν τον τρόπο αποκτάμε όμως  προσδοκίες από τους άλλους και συνήθως απογοητευόμαστε. Στην πραγματικότητα δεν μας απογοητεύουν οι άνθρωποι αλλά οι προσδοκίες που είχαμε από αυτούς.

Ανεξάρτητα από το αν μας δώσανε και οι ίδιοι το δικαίωμα να έχουμε προσδοκίες, εμείς είμαστε αυτοί που βάλαμε τον εαυτό μας σε αυτή τη διαδικασία. Μην περιμένεις τίποτα για να μην απογοητευτείς ποτέ. Όταν δεν έχεις προσδοκίες, θα μάθεις να απολαμβάνεις τα πράγματα έτσι όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι.

 

Επιμέλεια Κειμένου Δώρας Αναστασίου: Σοφία Καλπαζίδου

Συντάκτης: Δώρα Αναστασίου