-Έλα κορίτσι μου!

-Αγάπη μου, έρχεσαι σπίτι;

-Ναι στο αμάξι είμαι.

-Μπορείς να περάσεις από το μίνι μάρκετ; Μας τέλειωσε ο καφές.

-Οκ, θέλουμε κάτι άλλο;

-Ναι. Πάρε και γάλα. Σ’ αφήνω, θα κάψω τις πατάτες. Φιλάκια.

Από την παραπάνω τηλεφωνική συνομιλία του ζευγαριού συμπεραίνουμε ότι μένουν μαζί. Αμ δε. Συνεχίζουμε. Φτάνει ο σύντροφος σπίτι, ανοίγει με το κλειδί του έχοντας στο ένα χέρι τη σακούλα με τα ψώνια και στο άλλο του χέρι μια χάρτινη σακούλα, όχι με κάποιο δώρο για την σύντροφό του αλλά με τα ρούχα που θα φορέσει το επόμενο πρωινό για να πάει στη δουλειά του. Θα αναρωτιέστε τι γίνεται εδώ; Η γυναίκα έχει το δικό της σπίτι, ο άνδρας το δικό του αλλά μένουν μαζί. Δηλαδή μερικές ημέρες τις περνάνε στο ένα σπίτι και μερικές στο άλλο κουβαλώντας αλλαξιές και πράγματα κάθε φορά που ξεσπιτώνονται.

Δεν τίθεται θέμα αγάπης και οικειότητας. Θέλουν να είναι συνεχώς μαζί, κοιμούνται κάθε βράδυ μαζί, τρώνε μαζί, κάθε ελεύθερη ώρα της ημέρας την περνούν μαζί αλλά εξακολουθούν να έχουν διαφορετικές οικίες. Έχετε ακουστά τους νομάδες; Έτσι θα τους βαφτίσω. Ζευγάρια νομάδες και θα τολμήσω να πω την απαγορευμένη λέξη. Συγκατοίκηση! Στην ουσία αυτό κάνετε αλλά κρατάτε και το official σπιτικό σας. Γιατί; Φοβάστε να πάρετε την απόφαση (ενώ το θέλετε και οι δυο) και να πείτε: «Ξέρεις κάτι; Σε θέλω, σ’ αγαπάω, με κούρασε το πήγαινε έλα. Θες να μείνουμε κανονικά μαζί;» Αυτό δεν πάει να πει ότι θα κάνετε γάμους και αρραβώνες. Άσε το μέλλον στην ησυχία του, ξέρει αυτό.

Όχι μπρουτάλ αγόρια δεν χρειάζεται να της περάσετε τη βέρα, ούτε να αγοράσετε μονόπετρο στην καλή σας για να μείνετε μαζί στο ίδιο σπίτι. Στον 21ο αιώνα ζούμε όχι στο χρυσό αιώνα του Περικλή για να σας ανησυχεί μη κακοχαρακτηριστεί παλλακίδα ή σπιτωμένη η αγαπημένη σας. Εκτός και αν υπάρχουν άλλου είδους θεματάκια, δεν ξέρω -λέμε τώρα– όπως το να πάρεις την έγκριση της μητέρας σου. Γελάτε; Έχουν δει τα μάτια μας, έχουν ακούσει τα αυτιά μας πολλές ιστορίες. Θα δανειστώ ένα στίχο για να περιγράψω την κατάσταση αυτή. Είναι κάτι παιδιά που δεν γίνονται άντρες. Όχι αυτά τα παιδιά που εννοούσε ο Κώστας Τουρνάς στο τραγούδι ο Αχιλλέας από το Κάιρο. Για τους μαμάκηδες μιλάω. Υπάρχει βέβαια και η άλλη κατηγορία των ανδρών «οι δε βγαίνω μάνα μου» που για να μην αναγκαστούν να γυρίσουν πίσω στο πατρικό τους θα ζητήσουν από την κοπέλα τους να συγκατοικήσουν για να μοιράζονται τα έξοδα. Ναι, καλά δε φταίει και εδώ η κρίση που μας δέρνει, τα καβούρια στις τσέπες φταίνε. Αυτά είναι τα κακά παραδείγματα του θέματος μας.

Κάπου εδώ έρχονται και οι σκέψεις σας δεσποσύνες. Που μερικές-μερικές πιστεύουν ότι η συγκατοίκηση είναι ένα βήμα πριν φορέσουν το λευκό φόρεμα, ένα βήμα πριν περάσουν την κουλούρα. Άλλες θέλουν να ακούσουν προτάσεις όπως, θέλω να το πάμε σοβαρά. Άλλες θέλουν ρομαντικά δείπνα σε καλά εστιατόρια για την πρόταση του καλού τους να ζήσουν μαζί στο ίδιο σπίτι. Να το προτείνουν αυτές ούτε λόγος.

Το «θέλω να μείνω μαζί του, το σκέφτομαι συνέχεια, το έχω ονειρευτεί». Μόνο στις κολλητές τους το ξεστομίζουν και όλες μαζί κάθονται κάνοντας αναλύσεις με τα υπέρ και τα κατά, επηρεάζοντας την κρίση τους και μένουν με τις σκέψεις που τις ξαγρυπνούν τα βράδια.

Όταν όμως ο καλός τους πάει μια βόλτα σπίτι του (αφού έμενε στο δικό της κανά 5ήμερο) να πάρει κανένα ρούχο, να δει την αλληλογραφία του, να πληρώσει κανένα κοινόχρηστο, τότε ξανά διαπιστώνουν ότι δεν θέλουν άλλο αυτό το πέρα δώθε και περιμένουν να γυρίσει για να του το πουν. Γυρνάει ο άνθρωπος αλλά δεν του το λένε, αρχίζουν να του πετάνε υπονοούμενα γιατί δειλιάζουν πάλι. Μετά αναρωτιόμαστε γιατί μας λένε κότες.

Γιατί ρε φιλενάδα; Αφού ξέρεις ότι και εκείνος το ίδιο νιώθει, το ίδιο θέλει ποια η διαφορά αν μιλήσεις πρώτη εσύ; Να καθίσετε όμορφα και ωραία και να το κουβεντιάσετε. Συμβιβασμούς (λογικούς) και καλή επικοινωνία θέλει για το επόμενο στάδιο της σχέσης σας αφού συμφωνήσετε να συγκατοικήσετε.

Νοικοκυρές, αυτή τη νεύρωση με την καθαριότητα να την κοιτάξετε λίγο πριν πάτε στο νέο διαμέρισμα και εσείς αγόρια το καπάκι της τουαλέτας υπάρχει λόγος που ανεβαίνει και κατεβαίνει.

Όσο για τον προσωπικό χώρο μέσα στο ίδιο σπίτι που ενδεχομένως να θέλει ο καθένας για τον Α ή Β λόγο, θα βρεθεί η λύση. Νοικιάστε ένα 3άρι.

Στην τελική δείτε το σαν μια αλλαγή στη ζωή σας.

Συντάκτης: Αγγελική Κατσουλίδη