Την ασφάλεια του παλιού ή την περιπέτεια του νέου;

Άλλος ένας τσακωμός. Ή άλλη μια μέρα που προτιμάς να δουλέψεις ή να βρεις την όποια δικαιολογία, προκειμένου να μην έχετε χρόνο οι δυο σας. «Δε φταίω εγώ αγάπη μου…» , λες και νιώθεις τύψεις που δίνεις αυτόν τον χαρακτηρισμό ενώ δεν το νιώθεις πια. Ή μήπως τον νιώθεις; Γιατί δεν είναι η αγάπη σου, αλλά μέχρι χθες ήσουν σίγουρος ότι ήταν. Μπορεί να μην ήταν και ποτέ. Είναι όλα τόσο μπερδεμένα μέσα σου.

Έχετε ζήσει όμορφες στιγμές και ξέρεις πως αυτός ο άνθρωπος αξίζει. Αλλά όχι σε ‘σένα. Ταιριάζετε, το λένε όλοι. Φίλοι, οικογένεια, γνωστοί, ακόμα κι οι άγνωστοι που σας βλέπουν στον δρόμο. Όμως έχετε προβλήματα και σας κρατά μαζί η συνήθεια. Τουλάχιστον εσένα. Η συνήθεια και τα θετικά στοιχεία. Δυσκολεύτηκες τόσο να βρεις κάποιον φυσιολογικό, αξιόλογο, που να σου φέρεται όμορφα και, ταυτόχρονα, έχεις χάσει την εμπιστοσύνη σου στους ανθρώπους. Σιγά μη βρεις κάτι καλύτερο!

Ψάχνεις, λοιπόν, τρόπο να κάνεις τα αρνητικά θετικά. Όπως τόσοι άλλοι άνθρωποι. Παλεύεις καθημερινά να ξεπερνάς αυτά που σας χωρίζουν. Να δίνεις έμφαση σε όσα σε οδήγησαν σ’ αυτή την επιλογή εξαρχής. Η ζωή σου ένας καθημερινός αγώνας με βαθιές αναπνοές για να αντέξεις και να σε πείσεις να συνεχίσεις αυτήν την άχρωμη ζωή στην οποία εγκλωβίστηκες.

Η ψυχή σου, όμως, λαχταράει άλλες καταστάσεις. Ζωντανές, σαν εκείνες που άφηνες πίσω και ξόρκιζες για να μην ξανάρθουν. Η αμαρτία πληγώνει, αλλά αν τη γευτείς, πάντα κάπου ενδόμυχα την αναζητάς.

Μια ιστορία αγάπης, έρωτα, πάθους, που είδες, διάβασες, άκουσες κάπου, ή, ακόμη χειρότερα, ξύπνησε μέσα από μια ανάμνησή σου, σε γεμίζει αμαρτωλές σκέψεις. Γιατί να μη διεκδικήσεις κι εσύ το χτυποκάρδι που τόσο σου έχει λείψει; Μόνο που αυτό σημαίνει αυτομάτως χωρισμό. Δεν το σηκώνει βλέπεις η ηθική σου να απατήσεις τον σύντροφό σου. Σε καμία περίπτωση. Μπορεί να ‘χεις χαθεί μέσα σε ανήθικες σκέψεις, αλλά το σημείο αναφοράς σου ήταν πάντα η ηθική σου.

Και κάπου εκεί, το σύμπαν γέλασε μαζί σου και σκάρωσε μια σκανταλιά για να σε δοκιμάσει. Έστειλε στον δρόμο σου ένα πλάσμα βγαλμένο από όνειρο, στο οποίο κανείς δε θα μπορούσε να αντισταθεί. Και μάλιστα ήρθε σε ‘σένα χωρίς να το προκαλέσεις.

Έρχεται κι η πρόταση για έξοδο. Να δεχτείς; Να μη δεχτείς; Κι αν είναι απλώς φιλικό; Δίνεις αυτή τη δικαιολογία στον εαυτό σου κι αποφασίζεις να πας. Όπως, όμως, πολύ καλά γνώριζες και κατά βάθος ήλπιζες, δεν υπήρχε καμία φιλική πρόθεση. Ένιωσες την έλξη, το διακριτικό φλερτ. Την υπόσχεση για κάτι παραπάνω με κάποιον που μοιάζει να υπερέχει συγκριτικά με την τωρινή σου σχέση. Ένα όμορφο μέλλον σε περιμένει ερωτικά, με την προϋπόθεση πως θα αφήσεις το παρελθόν.

Εννοείται πως καμία απ’ τις δυο πλευρές δε γνωρίζει για την ύπαρξη της άλλης. Όλα εξαρτώνται απ’ τους δικούς σου χειρισμούς. Το δίλημμα απίστευτα βασανιστικό. Τι προτιμάς; Τη σιγουριά ή την περιπέτεια; Το παλιό έχει προβλήματα, αλλά ξέρεις τι να περιμένεις. Το νέο μοιάζει ιδανικό, όπως στις ταινίες, αλλά δεν το ξέρεις. Μπορεί να επιφυλάσσει εκπλήξεις δυσάρεστες. Ή ευχάριστες. Δεν ξέρεις… Κι αν χάσεις τον έρωτα της ζωής σου από ανασφάλεια; Θα μείνεις μια ζωή με την απορία τι θα γινόταν; Κι αν χάσεις τη σιγουριά σου για μια επιπολαιότητα που δε θα εξελιχθεί καλά;

Κι έτσι, βομβαρδίζοντας τη λογική σου με χιλιάδες υποθετικά ερωτήματα, αποσυντονίζεσαι. Τώρα μοιάζουν όλα τόσο ηθικά όσο κι ανήθικα. Το τείχος έχει πέσει πολύ πριν βρεις απαντήσεις. Ίσως υποσυνείδητα να ήταν κι αυτό που επεδίωκες. Παραμερίζεις την ηθική σου και κάνεις δυο ζωές, «για λίγο», όπως λες, μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση και να δεις τι αξίζει.

Αν ψάχνεις να βρεις το σωστό κάνοντας το λάθος, μάλλον θα αποτύχεις. Αν ζεις μέσα στο λάθος, προσπαθώντας να το κάνεις σωστό, είναι μάταιο. Αν διαλύσεις τα πάντα για κάτι που ίσως να ‘ναι απλώς μια συναισθηματική παρόρμηση, δεν υπάρχει γυρισμός. Δεν μπορείς να ‘χεις και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Όσοι το δοκίμασαν ‘μειναν νηστικοί και μόνοι. Μέσα σου ξέρεις αν είσαι ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος. Για την ακρίβεια όλες οι ερωτήσεις αρχίζουν απ’ τη δυστυχία σου. Μπορεί να μην ξέρεις τον επόμενο, ξέρεις όμως ότι αυτός που έχεις δεν είναι (πια) αρκετός να σε γεμίσει.

Σίγουρα κάτι θα χάσεις και κάτι θα κερδίσεις. Το θέμα είναι να ‘σαι έτοιμος για όλα τα ενδεχόμενα.  Να δεχτείς και να διαχειριστείς την όποια κατάληξη με αξιοπρέπεια και με την ηρεμία του ανθρώπου που ξέρει πως ό,τι έκανε, το έκανε συνειδητά. Ήταν δική σου επιλογή κι, είτε βγει σε καλό είτε όχι, αν γύριζες τον χρόνο θα το ξανάκανες, γιατί σε έκανε τον άνθρωπο που είσαι σήμερα.

Είσαι έτοιμος να δεχτείς τις συνέπειες των επιλογών σου;