Στην καρδιά της Αθήνας, εκεί όπου τα μπαράκια φυτρώνουν σαν βασιλικοί — άλλα classy, άλλα basic — στο στενό της Καρόρη εμφανίζεται το iouda wine bar, ένα μέρος που ήρθε να αλλάξει τα δεδομένα. Είναι αυθεντικό, με χιούμορ και χαρακτήρα. Σίγουρα, αν ο Σωκράτης έβλεπε τη wine list τους, θα άφηνε το κώνειο για να παραγγείλει ένα ημίγλυκο.
Στο συγκεκριμένο μπαρ θα δεις φωτιστικά που θυμίζουν εκκλησία αλλά με μια μοντέρνα αίσθηση — μανουάλια, αγαλματίδια και σταυρούς. Πιο μέσα, οι ατμοσφαιρικές του γωνίες κάνουν το μέρος να μοιάζει με μυστικό καταφύγιο για ανθρώπους που αγαπούν τη σκέψη, τη δημιουργικότητα και τη συζήτηση. Είναι σημείο συνάντησης για πλάσματα δημιουργικά και με καλλιεργημένο πνεύμα, που αναζητούν την ηρεμία και την έμπνευση. Εκεί συνειδητοποιείς ότι το κρασί δεν είναι απλώς ένα ποτό, αλλά μια αφορμή για βαθιές κουβέντες και μικρές απολαύσεις — σαν να σου λέει να ξεφύγεις από το σούσουρο της καθημερινότητας.
Όταν επισκέφθηκα το iouda wine bar, είχα την ευκαιρία να μιλήσω με την ιδιοκτήτρια του μαγαζιού, την Εβελίνα. Μου μίλησε για το πώς γεννήθηκε αυτό το ξεχωριστό wine bar στην καρδιά της πόλης. Η κουβέντα κύλησε με ενδιαφέρον, γιατί αντίκρισα έναν άνθρωπο με πάθος, πίστη, τόλμη και απεριόριστη αγάπη για το δημιούργημά της.
-Πώς προέκυψε το όνομα του μαγαζιού;
Το όνομα ήρθε στην πορεία, όταν έστηνα το concept του μαγαζιού. Όλα ξεκίνησαν από τη φράση «ο Χριστός και η μάνα του» που λέγαμε συχνά με τις φίλες μου. Σκέφτηκα ποιος ήταν ο “αλήτης” της εκκλησίας — και ο μόνος που μου ερχόταν στο μυαλό ήταν ο Ιούδας. Απλώς δεν μου άρεσε το “ς” στο τέλος, οπότε το έκοψα και το κράτησα “Ιούδα”. Μου φάνηκε πιο σταθερό.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
-Πότε άνοιξες το μαγαζί και ποια είναι η πορεία του μέχρι τώρα;
Άνοιξα το μαγαζί πριν 6 μήνες. Τους πρώτους 3 μήνες έκλαιγα και έλεγα πως δεν το θέλω, γιατί δεν πήγαινε όπως το φανταζόμουν. Έχω βάλει πολλή αγάπη και προσωπική δουλειά. Δεν έχω συνέταιρο — είμαι μόνη μου. Δεν ήθελα αρχικά να φτιάξω social media (Instagram, TikTok), ήθελα να μαθευτεί από στόμα σε στόμα, αλλά αυτό δεν είναι εφικτό πια. Στην αρχή είχα 5-6 παρέες, προλάβαινα να συζητώ μαζί τους τι τους άρεσε και τι όχι. Όλα ξεκίνησαν όταν ήρθε ένα ζευγάρι και μου είπαν πως το concept είναι εντυπωσιακό και ότι σε λίγο καιρό δε θα βρίσκουν τραπέζι. Έκαναν ένα βίντεο στο TikTok, και την επόμενη μέρα το μαγαζί ήταν γεμάτο. Δεν προλάβαινα να πάρω ανάσα και ζήτησα από μια φίλη να έρθει να με βοηθήσει.
-Η διακόσμηση του μαγαζιού τραβάει σίγουρα τα βλέμματα. Ποια ήταν η έμπνευσή σου;
Έπαιρνα ιδέες από καλλιτέχνες — τα κάδρα, για παράδειγμα, είναι από έναν Αιγύπτιο δημιουργό. Του έστειλα μήνυμα για να τα αποκτήσω και μιλήσαμε για τη διαδικασία. Όλα γίνονταν τη στιγμή που διακοσμούσα, δεν είχα σχεδιάσει πού ακριβώς θα μπουν. Ήθελα να γίνονται αυθόρμητα. Υπήρχε γενική ιδέα, αλλά όχι λεπτομέρειες.
-Το μενού του μαγαζιού είναι ιδιαίτερα οικονομικό. Τι περιλαμβάνει;
Μας πετυχαίνεις σε περίοδο αλλαγών. Κράτησα κάποια από τα παλιά κρασιά, όλα ελληνικά και ιδιαίτερα. Δοκίμασα αρκετά σε μια έκθεση στο Ζάππειο και αποφάσισα να φτιάξω τη λίστα κρασιών ώστε να ταιριάζει στο μαγαζί — κυρίως κρασιά από μικρά οινοποιεία που δε βρίσκεις εύκολα.
Το φαγητό το φτιάχνω μόνη μου στην κουζίνα. Είναι μικρά πιάτα, για να συνοδεύσουν το κρασί, όχι για κανονικό φαγητό. Έχουμε 5 πιάτα: την «Αγία Τριάδα» με 3 πίτσες σε ένα πιάτο (ζύμη φτιαγμένη από εμένα), πιατέλα με τυριά (μισά από Πολωνία, μισά ελληνικά), πιατέλα αλλαντικών, μπρουσκέτες ημέρας και ελίτσες με ψωμί. Πιστεύω αυτά αρκούν για ένα καλό ποτήρι κρασί.
-Υπάρχει κάποιο κρασί που έχει ξεχωρίσει;
Πίστευα πως το ημίγλυκο κρασί θα άρεσε κυρίως σε νεαρές γυναίκες, αλλά τελικά είναι ένα από τα best sellers. Το ίδιο και το λευκό, φρουτώδες κρασί “Καρακάξα” — είναι φανταστικό και δε βρίσκεις εύκολα, αλλά εδώ μπορείς να το δοκιμάσεις και να σε ταξιδέψει.
-Οι πελάτες λένε πως το προσωπικό είναι φιλικό και εξυπηρετικό. Πώς επιλέγεις την ομάδα σου;
Τα πρώτα άτομα ήταν φίλοι μου — η κολλητή μου που δουλεύαμε μαζί στη Μύκονο. Οι υπόλοιποι ήρθαν ως πελάτες. Όταν κάποιος ζητά δουλειά, δεν θέλω βιογραφικό. Θέλω να του ταιριάζει το μαγαζί. Δε μου αρέσει το στημένο σέρβις με τον δίσκο. Προτιμώ να φέρνω το μπουκάλι στο χέρι, να βλέπει ο πελάτης τι πίνει και ότι το ποτήρι είναι καθαρό. Δεν θέλω τρικ, δε θέλω να σερβίρω κάτι άλλο και να πω «έλα μωρέ, δεν θα το καταλάβει». Αυτά γίνονται συνέχεια σε πολλά μαγαζιά — εγώ δεν το θέλω αυτό.
-Η μουσική στο μαγαζί σπάει τα κλασικά στερεότυπα των wine bars. Πώς το σκέφτηκες;
Δούλευα 11 χρόνια στην εστίαση, σε Μύκονο και Αθήνα, όπου έπαιζαν house. Είναι δύσκολο να φύγεις από τη νύχτα και να ηρεμήσεις. Θέλω να μου αρέσει το μαγαζί μου, να νιώθω ότι με εκφράζει. Αν αγαπάς αυτό που κάνεις, θα το αγαπήσει και ο κόσμος. Το κρασί δε χρειάζεται μόνο jazz — μια χαρά ταιριάζει με house.
-Και οι αρνητικές κριτικές;
Πλέον γελάω. Μου στέλνουν μηνύματα ότι είμαι “εκτελεστής έργων του Σατανά”, ότι θα πάω στην κόλαση, ότι να “πάω στη χώρα μου”. Είμαι από την Πολωνία, είμαι καθολική και πιστεύω — αλλά δε θεωρώ ότι προσβάλλω τη θρησκεία τόσο ώστε να αξίζω τέτοια λόγια. Παλιά στεναχωριόμουν. Τώρα πιστεύω ότι αυτό που έχουμε φτιάξει είναι μια μορφή τέχνης — και η τέχνη δεν κατανοείται πάντα από όλους.
Instagram: @iouda_athens
TikTok: @iouda_winebar
Οδός: Καρόρη 5, Αθήνα
Πηγή εικόνων: Athinorama
Συντάκτης: Ellen Lox
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
