Τι κι αν μας κάνει κόλπα ο καιρός; Το καλοκαιράκι πλησιάζει γοργά-γοργά, η θερμοκρασία ανεβαίνει, τα ρούχα μειώνονται, οι σιλουέτες διαγράφονται καλύτερα και το μάτι παίζει σαν τρελό. Θηλυκά κι αρσενικά μανάρια παντού να μας κλέβουν αναστεναγμούς και καρδιοχτύπια με την τόσο γενναιόδωρη προσφορά οφθαλμόλουτρων και ζωηρών βλεμμάτων. Αχ, κι αν το σωστό βλέμμα μας βρει και κλειδώσει επάνω μας με ένταση ή ταίριασμα ιδανικό, κι αν γίνει αυτό το κλικ, τότε… Τότε τι; Αυτό σας ρωτήσαμε στο Poll της περασμένης εβδομάδας, οπότε θ’ αφήσω κατευθείαν τις επιλογές σας να μας απαντήσουν.

Η πλειοψηφία με ποσοστό 52.5% λέει πως άπαξ και νιώσουμε έλξη αρκετά ώστε να πούμε «Εδώ είμαστε», κοιτάζουμε από μακριά τον στόχο μας και περιμένουμε υπομονετικά στις θέσεις μας. Είτε περιμένουμε για μια ενθαρρυντική κίνηση που θα φανερώσει πως είμαστε προσκεκλημένοι ή έστω ευπρόσδεκτοι να πλησιάσουμε και να μιλήσουμε στο ενδιαφέρον μας είτε περιμένουμε ο άλλος να ανασκουμπωθεί με το θάρρος οδηγό και να μας προσεγγίσει. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως βλεφαρίζουμε διακριτικά ή καρφώνουμε με τα μάτια το υποψήφιο φλερτ, ψιθυρίζοντας ή δηλώνοντας ξεκάθαρα την έλξη μας.

Με άλλα λόγια, είμαστε υπέρμαχοι του φλερτ, της οπτικής κι ενεργειακής επικοινωνίας, προτού έρθει η λεκτική και πιο άμεση. Προτού ακούσουμε τη φωνή και δούμε την αντίδραση κι ανταπόκριση του άλλου, μας αρέσει να «παιχνιδίζουμε» και ν’ αφηνόμαστε λίγο ως πολύ στα ένστικτα και σε όσα μας βγάζει ο δέκτης, εκείνος που ανάμεσα στα τόσα άτομα του χώρου, κατάφερε να μας εξάψει το ενδιαφέρον και να αιχμαλωτίσει την προσοχή μας. «Για να δούμε τι μπορείς να κάνεις» ένα μέρος μας τον προκαλεί και το βλέμμα μας προσαρμόζεται αυτόματα για να μεταδώσει τη σκέψη. Κι αν περάσει το τεστ, αν αντέξει και γουστάρει, είτε θα έρθει να μας μιλήσει είτε θα πάμε εμείς. Κι αν όχι, τότε κρίμα πολύ, αλλά no harm done -πάμε γι’ άλλα!

Η δεύτερη επιλογή σας -κι η πιο αξιολάτρευτη- με 22.05% ήταν πως αν γίνει το κλικ, ιδρώνουν οι παλάμες και γυρνάμε το βλέμμα αλλού στο δευτερόλεπτο. Μα όχι, δε γίνεται να μη βλέπετε πόσο γλυκό κι αξιαγάπητο ακούγεται αυτό! Εντάξει, το ξέρω ότι το αίσθημα εκείνης της στιγμής δεν το νιώθουμε καθόλου γλυκό, αλλά η ντροπαλότητα κι η στιγμιαία δειλία είναι πράγματι αξιολάτρευτα -κι ειδικά από εκείνον που θα μας πιάσει ν’ αποστρέφουμε τα μάτια αναψοκοκκινισμένοι, παραδομένοι στην ντροπαλοσύνη.

Είναι γοητευτικό το να βλέπεις κάποιον ν’ αντιδρά μ’ αυτόν τον τρόπο και να το κάνει γιατί εσύ του το προκάλεσες, γιατί εσύ είχες αυτήν την επίδραση πάνω του. Όχι, δεν είναι μόνο γοητευτικό, αλλά πολλές φορές είναι κι άκρως σέξι. Οπότε, ακόμα και το άγχος να σκαρφαλώνει βουνά κι η ανασφάλεια να κουτουλάει στα τοιχώματα του στομαχιού, κατά πάσα πιθανότητα το άλλο άτομο μας βλέπει πολύ διαφορετικά απ’ ό,τι νομίζουμε. Το μόνο κακό βέβαια είναι πως αν δεν τον ξανακοιτάξουμε, πολύ πιθανό να δώσουμε το λάθος μήνυμα και να μην κάνει κίνηση για γνωριμία. Μήπως να σκεφτούμε την επιλογή ενός ακόμα βλέμματος; Τι ψυχή έχει ένα ακόμα βλέμμα;

Στην τρίτη θέση με 14%, μας λέτε με χαλαρότητα «Ποιο κλικ;», περνώντας κατευθείαν το μήνυμα· δεν υπάρχουν άτομα εκεί έξω αρκετά κομπλέ για να νιώσουμε κάποια σύνδεση και να θελήσουμε κάτι παραπάνω. Έχουμε πήξει στα ίδια και τα ίδια, που δεν είναι καθόλου συμβατά με τα δικά μας γούστα, κι όποιοι μας κοζάρουν είναι το άκρως αντίθετο απ’ αυτό που μας ελκύει. Αφήστε που έχουμε πήξει απ’ τις αμέτρητες λάθος επιλογές μας κι ίσως ένα μέρος φοβάται και δε θέλει να νιώσει κανενός είδους κλικ. Καλά είμαστε εκεί που είμαστε με την παρέα ή το «μοναχικό» άραγμά μας. Δε χρειαζόμαστε ακόμα ένα παραπάτημα και την επικείμενη απογοήτευση. Όχι, ευχαριστούμε, αλλά δε θα πάρουμε.

Τελευταία επιλογή σας με ποσοστό 11.31% έρχονται οι τολμηροί που αν νιώσουν αυτό το κλικ, πάνε και συστήνονται κατευθείαν! Γιατί ποιος ο λόγος να σπαταλάμε χρόνο και να ρισκάρουμε να φύγει ο άλλος δίχως να προλάβουμε να μάθουμε τ’ όνομά του και να ζητήσουμε κάποιο μέσο επικοινωνίας; Απλά του χαμογελάμε, κρατώντας με τα μάτια μας τα δικά του για να του δείξουμε την πρόθεσή μας και τον πλησιάζουμε με χάρη κι αυτοπεποίθηση ή με την ανυπομονησία μας να τον γνωρίσουμε να υποδεικνύει τις καλύτερες πιθανές κινήσεις για να τον γοητεύσουμε και κερδίσουμε. Ο τολμών νικά άλλωστε, παιδιά, μην το ξεχνάμε αυτό. Γι’ αυτό, ελάτε να ξεκουνιόμαστε κι εμείς λίγο και να διεκδικούμε αυτό που θέλουμε.

Είτε φλερτάρουμε είτε κομπλάρουμε, αδιαφορούμε ή πλησιάζουμε τον άλλον αν γίνει αυτό το κλικ, πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχουν δύο πλευρές σ’ αυτήν τη σύνδεση και δεν είμαστε μόνο εμείς. Οπότε, αντί ν’ απογοητευόμαστε αν ο άλλος δεν ανταποκριθεί, αντί να στεγνώσει το στόμα αν ο άλλος χαμογελάσει και σηκωθεί απ’ τη θέση του, αντί να βγάλουμε συμπεράσματα και φτιάξουμε ιστορίες, ας έχουμε υπ’ όψιν ότι κι εκείνος τα ίδια κλασικά θέματα έχει να διαχειριστεί κι ας κάνουμε εμείς ό,τι μπορούμε για να ενθαρρύνουμε ή επιδιώξουμε τη γνωριμία. Φιλούρες προς το παρόν!

Συντάκτης: Μαρία Α. Καρμίρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη