Βασικό κομμάτι στην επικοινωνία ανέκαθεν παρέμενε το φλερτ. Η μαγεία του, η νεραϊδόσκονη στον αέρα, όλα τα καλά του που μας κάνουν μανιωδώς να το αποζητούμε. Η έξαψη αν σε κοιτάει, αν χαμογέλασε με νόημα ή απλώς θυμήθηκε την έμφυτη ευγένεια που διαθέτει και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν όντως σε φλερτάρει ή έκανε νόημα στο σερβιτόρο για το λογαριασμό.
Το φλερτ χωράει σε κάθε περίσταση κι όχι αποκλειστικά σε σκηνικά με βροχή, βραδάκι, μου έπεσαν τα κλειδιά κι έσκυψε ταυτόχρονα με μένα να τα μαζέψει και ξαφνικά, κοίτα να δεις, είσαι το άλλο μου μισό. Ας είμαστε ολίγον τι ρεαλιστές κι ας το τοποθετήσουμε βραδάκι σε κάποιο μπαρ με καλή μουσική, το ποτό στο χέρι κι ο έρωτας προσωποποιημένος να κάθεται απέναντι μερικά τραπέζια μακριά. Μας έφαγαν τα χολιγουντιανά love stories κι αν δεν είσαι κάτω από ουρανοξύστη του Μανχάταν κωλώνεις και να λοξοκοιτάξεις.
Πίσω στο μπαράκι λοιπόν, χαμηλός φωτισμός, τα μπάσα να βαράνε και το αλκοόλ να ρέει άφθονο, στέκεται απέναντί σου και γουστάρεις άσχημα. Σε αυτό το poll της περασμένης εβδομάδας κληθήκατε να μοιραστείτε τον τρόπο με τον οποίο αντιδράτε σε μια τέτοια κατάσταση, να μας πείτε σε ποιο σημείο βρίσκεστε ως γνωστοί Καζανόβες του 21ου αιώνα.
Στην υψηλότερη θέση του βάθρου, θεαματικά ανεβαίνει χτυπώντας κόκκινο στα στατιστικά με 64%, η απάντηση: «Σε κοιτάω και χαμογελάω». Μεγάλο ατού το χαμόγελο, το ξέρω εγώ, το ξέρεις εσύ, το ξέρουμε όλοι. Ίσως είναι το ισχυρότερο όπλο που διαθέτεις, ο άσσος στο μανίκι σου. Δηλώνει ξεκάθαρα την πρόθεση σου να πεις «Μου αρέσεις» χωρίς περιθώριο παρεξήγησης, εκτός κι αν η εμφάνισή σου προκαλεί έτσι κι αλλιώς το γέλιο των παρευρισκόμενων επομένως αρκετοί θα είναι αυτοί που με στραμμένο το βλέμμα τους πάνω σου θα προβούν σε μειδίαμα. Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία.
Με βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις και το δειλό χαμόγελο να μαρτυρά το ενδιαφέρον σου, ποντάρεις στο παιχνίδι που παίρνει σάρκα κι οστά και σίγουρα μπορείς να το παίζεις όλο το βράδυ. Το ενδιαφέρον δεν μειώνεται ποτέ κι η ανταπόδοση στο χαμόγελό σου φαντάζει σπουδαιότερο κατόρθωμα κι απ’ το να σου πουν πως σε παίρνουν πρύτανη στο Harvard.
Πρόκειται ίσως για το ελκυστικότερο κομμάτι στον τομέα του φλερτ μιας κι η έξαψη της στιγμής αυξάνει τους παλμούς κι ένα βλέμμα απ’ την άλλη μεριά του μαγαζιού είναι ικανό να μεταμορφώσει το ξενέρωτο βράδυ σου σε μια άκρως ενδιαφέρουσα έξοδο, ασύγκριτη με οποιαδήποτε καλοπέραση. Τα λόγια δεν έχουν θέση εδώ, ο ηλεκτρισμός πρωταγωνιστεί και τα χαμόγελα πηγαινοέρχονται συχνότερα κι απ’ τα σφηνάκια στο μπαρ. Τι να σου κάνει το αλκοόλ όταν μια ματιά είναι γεμάτη υποσχέσεις χωρίς να ενσαρκώνει τίποτα το σίγουρο ή δεδομένο;
Δεύτερη στην κατάταξη, με εμφανή διαφορά όμως απ’ την πρώτη, έρχεται η απάντηση: «Σε βλέπω μόνο όταν δε με βλέπεις» με 16%. Σίγουρα δε θα έχουμε να κάνουμε πάντα με τολμηρούς στον κλάδο του φλερτ, αναμφίβολα στο παιχνίδι θα υπάρχουν κι αυτοί που θα τολμούν να γυρίσουν διακριτικά το κεφάλι τους μόνο αφού σιγουρευτούν πως η απέναντι μεριά απασχολείται με κάτι άλλο.
Όσο λοιπόν εσύ θα γελάς με την παρέα σου ή θα πίνεις το ποτό σου ή ακόμα κι όταν θα προσποιείσαι πως το κινητό σου είναι άκρως πιο ενδιαφέρον, τότε είναι που μια δειλή ματιά θα σε σκανάρει από πάνω μέχρι κάτω και θα γυρίσει γρήγορα το κεφάλι απ’ την άλλη μη τυχόν και πάρεις χαμπάρι. Αν κι εσύ συμμερίζεσαι την παραπάνω τακτική, να ‘σαι σίγουρος πως είναι θέμα χρόνου -ή καλού timing- οι ματιές σας να συναντηθούν κι αυτόματα να κάνετε πως θαυμάζετε τη διακόσμηση του χώρου. Γελάνε κι οι πέτρες μαζί σας κι ας κάνετε πως, οκ δεν τρέχει και τίποτα.
Στο τρίτο σκαλοπάτι το βάθρου σκαρφαλώνει το «Φεύγω και μετανιώνω που δε σε γνώρισα» με ποσοστό 10%. Παρά το χαμηλό νούμερο εγγυημένα είναι κάτι που λίγο-πολύ έχει συμβεί σε όλους. Γούσταρες απ’ την πρώτη στιγμή, μέσα στο κεφάλι σου έπαιζε κάθε πιασάρικη ατάκα που έμαθες αυτά τα λίγα χρόνια εμπειρίας σου στο φλερτ. Η ανικανότητ’α σου όμως να βρεις το θάρρος να μιλήσεις κέρδισε. Και τώρα είναι η στιγμή που με εμφανή την απογοήτευσή σου, μαζεύεις τα μπογαλάκια σου όσο πιο αργά μπορείς-μπας και βρει ο άλλος το κουράγιο, μιας κι εσύ το ‘χεις χάσει προ πολλού- και απομακρύνεσαι σε slow motion απ’ το μαγαζί.
Το επόμενο πρωί σε βρίσκει να ενισχύεις τη συλλογή με τα μπινελίκια που άφησες την ευκαιρία να χαθεί μέσα απ’ τα χέρια σου κι οι ελπίδες εναποτίθενται στα check in στο facebook ή στην καλύτερη σε κάποια φωτογραφία που μπορεί να ανέβηκε με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Τίποτα δηλαδή.
Την τελευταία θέση μοιράζονται δύο απαντήσεις άκρως αντίθετες μεταξύ τους που περίτρανα σου επιβεβαιώνει πως στο φλερτ ίσως και να ισχύει το ή όλα ή τίποτα. Μιλάμε για τις απαντήσεις: «Έρχομαι να σε γνωρίσω» κι «Αδιαφορώ και μιλάω με την παρέα μου» με ποσοστό 5%. Η πρώτη τολμηρή και με ρίσκο, παίζεις για να ρεφάρεις, η δε δεύτερη, απαξιωτική δεν πλησιάζεις καν τη γραμμή του τερματισμού. Ο καθένας με τον τρόπο του όμως, ποτέ δε θεσπίστηκαν επίσημοι κανόνες για το φλερτ και μέχρι και σήμερα παραμένει αμφίβολη η αποτελεσματικότητά τους.
Επιμέλεια Κειμένου Αλίκης Αμπατζή: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Αλίκη Αμπατζή
