Πόσος χρόνος χρειάζεται για να ερωτευτεί κάποιος; Έρευνες λένε πως λίγα δευτερόλεπτα φτάνουν και περισσεύουν για να νιώσεις αυτό το σκίρτημα που κάνει την καρδιά σου να χοροπηδά και το στομάχι σου να γεμίζει πεταλούδες. Μια ματιά, ένα τυχαίο άγγιγμα είναι αρκετά για να προκαλέσουν την ερωτική επιθυμία μεταξύ δύο ανθρώπων.

Το μυαλό κολλάει στο αντικείμενο του πόθου που μόλις γνώρισε κι οι εικόνες που δημιουργεί είναι υπέροχες, σχεδόν αψεγάδιαστες. Η φαντασία πλάθει ένα ιδανικό πλάσμα που θα μπορούσε να μας προσφέρει όλα όσα ζητούσαμε για να νιώσουμε ολοκληρωμένοι κι ευτυχισμένοι. Θέλουμε πολύ η εικόνα να συνοδεύεται από ένα πακέτο που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας, κι ελπίζουμε πως το εσωτερικό θα ‘ναι τόσο όμορφο όσο αυτό που πρωτοαντικρίσαμε και μας τράβηξε με δύναμη σχεδόν μαγνητική.

Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, αντί για την ιδανική εξέλιξη, ακολουθεί μια συνέχεια μη αναμενόμενη. Όταν ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο που δεν τον γνωρίζεις και δεν είναι μέσα στο περιβάλλον που συναναστρέφεσαι, είναι λογικό να μην έχεις μια σαφή εικόνα για το τι θέλει, πώς αντιδρά και πώς σκέφτεται, γεγονός που το κάνει πιο δύσκολο κι απρόβλεπτο απ’ το να ερωτευτείς αργά και σταδιακά ένα άτομο που περνάτε χρόνο μαζί κι έχετε γνωριστεί κάτω από διαφορετικές συνθήκες!

Ο κεραυνοβόλος έρωτας, όσο όμορφος κι έντονος είναι, τόσο ρευστός κι απρόσμενος μπορεί να γίνει. Ξεκινάς να γνωρίζεις τον άλλο μέσα απ’ τα ραντεβού και τις κοινές σας εξόδους ανακαλύπτοντας πλευρές που δεν είχες καν φανταστεί ότι μπορεί να διαθέτει, κι αυτό δεν είναι πάντα θετικό. Κατά τη διάρκεια της γνωριμίας μπορεί ακόμη και μια μικρή κίνηση, μια λέξη ή μια αντίδραση του άλλου να σε κάνει να ξενερώσεις και να διαλύσει τη μαγεία που μόνος σου είχες δημιουργήσει μετά την πρώτη εκείνη επαφή που σε άφησε με το στόμα ανοιχτό.

Σ’ αυτό το σημείο συνειδητοποιείς πως τα ανθρώπινα συναισθήματα μπορούν να διαδεχτούν το ένα το άλλο αστραπιαία και χωρίς καμία προειδοποίηση! Όσο γρήγορα ένιωσες να ερωτεύεσαι, τόσο κι ίσως ακόμη πιο γρήγορα βλέπεις ότι μπορεί αυτό να εξαφανιστεί σε μία στιγμή όταν ο άλλος κάνει κάτι που για σένα αξίζει τουλάχιστον κόκκινη κάρτα. Αυτό μπορεί να ‘ναι οτιδήποτε, μια κίνηση ή χειρονομία που εσένα δε σου ταιριάζει και σε χαλάει, μια συνήθεια λεκτική, ή μια αντίδραση σε μία κατάσταση που δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από εσένα, σε καμία περίπτωση.

Σε αυτή τη φάση, επειδή η επαφή είναι πολύ σύντομη και το μεταξύ σας δεν έχει κάποια άλλη βάση πιο σταθερή κι ουσιαστική, είναι πολύ εύκολο να τα τινάξεις όλα στον αέρα και να προχωρήσεις, σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτή η γνωριμία ή απλά σαν να πέρασε και να μην ακούμπησε. Το γεγονός πως δεν έχει προλάβει να υπάρξει ένα πιο έντονο συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ των δύο προσώπων, καθιστά σχεδόν αδύνατη την προσπάθεια να αντέξει κάποιος το όποιο, αντικειμενικό ή κι υποκειμενικό, κουσούρι κι ελάττωμα του άλλου, γιατί δε νιώθει την ανάγκη να προσπαθήσει γι’ αυτό.

Μια αγενής συμπεριφορά στο πρώτο διάστημα της σχέσης είναι ικανή να καταστρέψει όλες εκείνες τις εικόνες που έγιναν στην αρχή, αλλάζοντας εντελώς αυτό που ένας φανταζόταν και προσδοκούσε για τον άλλο. Το ίδιο ισχύει και για μια χειρονομία που μπορεί να κάνουμε σε ένα δημόσιο χώρο ή μια κίνηση ακόμα και στις πιο προσωπικές μας στιγμές.

Φυσικά, όλα αυτά δε σημαίνουν πως θα πάψουμε να ‘μαστε ο εαυτός μας όταν κάνουμε μια νέα γνωριμία η οποία θα θέλαμε να ‘χει ευτυχή κατάληξη, αλλά ίσως είναι ένα κίνητρο, ώστε να δείχνουμε την πιο βελτιωμένη εκδοχή του εαυτού μας, που μας κάνει καλύτερους απέναντι σε αυτόν που έχουμε ερωτευτεί αλλά και σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά που αλληλεπιδρούμε σε καθημερινή βάση.

Συντάκτης: Μαρία Αθανασοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη