Αν ήξερες πως το τώρα σου καθορίζει το μετά, θα έκανες τα ίδια;

Οι τρεις πυλώνες της εξέλιξής μας είναι αναμφίβολα το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Ο χρόνος είναι δομικά εκείνο το στοιχείο που καθορίζει την πορεία μας· πρακτικά σχετίζεται με τη φθορά της ύλης και των γήινων οργανισμών αλλά στην ουσία του διαπραγματεύεται και τη σχέση μεταξύ δράσης και αντίδρασης. Εάν σκεφτούμε με τους νόμους της φυσικής και τον τρίτο -κατά σειρά- νόμο του Νεύτωνα, ποτέ δεν εκδηλώνεται δράση χωρίς αντίδραση στο σύμπαν. Η δύναμη που ασκείται σαν αντίδραση δεν είναι πάντα αισθητή αλλά υπάρχει. Έτσι, εάν όλα αυτά τα μεταφέρουμε στην απτή, δική μας πραγματικότητα θα συνειδητοποιήσουμε πώς για κάθε μας δράση (πράξη) υπάρχει και μία αντίδραση, δηλαδή μια διαφορετική πράξη που συντελείται ή προκαλείται από την προηγούμενη.

Αναλύοντας όλα αυτά και τοποθετώντας τα σε καθημερινές συνθήκες, βλέπουμε πως το παρόν που ζούμε καθορίζεται από τις επιλογές και τις κινήσεις μας σε παλαιότερο χρόνο. Τα αποτελέσματα του τα ζούμε αυτή τη στιγμή κι απολαμβάνουμε τους καρπούς από όσα φυτέψαμε πρωτύτερα. Όσο λογικό κι αν ακούγεται, είναι κάτι που δεν το συνειδητοποιούμε την ώρα που πρέπει γιατί έτσι ίσως να φροντίζαμε λίγο παραπάνω τον τρόπο που χειριζόμαστε τις καταστάσεις. Είναι δεδομένο πως το παρελθόν είναι συντελεσμένο και δεν μπορεί να ανατραπεί, όμως είναι ο πιο φωτεινός οδηγός για να διαμορφώσουμε το μέλλον μας.

Ο χρόνος είναι μία έννοια βαθιά φιλοσοφική την οποία δεν μπορούμε να ορίσουμε σε όλο της το εύρος γιατί ο χρόνος δεν ξέρουμε ακριβώς πότε ξεκίνησε. Μπορούμε όμως να προσδιορίσουμε κομμάτια του, όπως «η χρονική στιγμή» και το «χρονικό διάστημα» τα οποία τα ορίζουμε εμείς. Παίρνοντας λοιπόν τη χρονική στιγμή του τώρα, χτίζουμε με κάθε μας επιλογή το οικοδόμημα του μέλλοντός μας. Αλήθεια το έχουμε συνειδητοποιήσει αυτό; Κι αν ναι, πόσο ευχαριστημένοι είμαστε με τη στάση ζωής που ακολουθούμε και τι καρπούς περιμένουμε να γευτούμε; Η λαϊκή ρήση «ό, τι σπέρνεις θα θερίσεις» δεν είναι διόλου τυχαία κι αυτή, αφού αποτελεί ακόμη έναν τρόπο να εξηγήσουμε με απλότητα το μεγαλείο και τη σημασία της επιλογής του τώρα, στο αποτέλεσμα του αύριο.

Φυσικά, είναι σχεδόν άτοπο να θεωρήσουμε πως πάντα ξέρουμε απόλυτα και με μαθητική ακρίβεια το αποτέλεσμα των πράξεών μας, αφού το απρόβλεπτο στοιχείο παίζει εξίσου καταλυτικό ρόλο, όμως έχουμε πάντα την ιδέα. Εάν για παράδειγμα διατηρούμε μία μίζερη στάση ζωής απέναντι στα πράγματα κι η διάθεσή μας προς τους άλλους είναι αρνητική, είναι πολύ λογικό να δημιουργήσουμε ένα μέλλον χωρίς αληθινούς ανθρώπους δίπλα μας που να μας αγαπούν και να μας εκτιμούν. Εάν όμως, υιοθετήσουμε μια θετική σκέψη και η πρόθεσή μας απέναντι στους γύρω μας είναι καλοκάγαθη, τότε έχουμε περισσότερες πιθανότητες να εισπράξουμε τους γλυκύτατους καρπούς της αγάπης. Εάν ντύνεις την καθημερινότητά σου με ψέμα, πώς μπορείς να νομίζεις ότι περπατάς στο δρόμο της αλήθειας; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν στρίψεις σε κάποιο στενό κι αλλάξεις κατεύθυνση.

Μ’ αυτό το σκεπτικό, κάθε τι που κάνουμε στο εδώ και στο τώρα, έχει αντίκτυπο στο μετά που έρχεται. Κι αφού λίγο πολύ καταλάβαμε πόσο σημασία έχει η τωρινή μας επιλογή, τι θα αλλάζαμε εμείς για να έχουμε εκείνο το μέλλον που ονειρευόμαστε; Κανείς δεν μπορεί να γράψει καλύτερα τη δική μας ιστορία από εμάς τους ίδιους, και η ιστορία γράφεται τη στιγμή που δημιουργούμε το μέλλον, δηλαδή, τώρα.