Έχουμε την τάση να περιπλέκουμε τόσο πολύ τις ερωτικές μας σχέσεις που στο τέλος δεν ξέρουμε τι μας γίνεται. Κι είναι όλα τόσο απλά, αν κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα. Ειδικά όταν εμείς οι ίδιοι χαράξουμε το δρόμο με τις αποφάσεις μας. Όταν κάτι γίνεται, σημαίνει ότι υπάρχουν κάποιοι λόγοι που καλό είναι να τους τοποθετούμε στο προσκήνιο κι όχι να τους κρατάμε στο παρασκήνιο.

Είσαι μ’ έναν άνθρωπο κι αποφασίζεις πως θα ήταν καλύτερο και για τους δυο σας να χωρίσετε. Αυτό πίστευες και το πραγματοποίησες. Κανένας δε θα σε κατηγορήσει, αφού εσύ γνωρίζεις ποιο είναι το καλύτερό σου. Δεν ξύπνησες ένα πρωί και το αποφάσισες. Πέρασε καιρός που αυτή η σκέψη βασάνιζε το μυαλό σου. Έβαλες στη ζυγαριά τα θετικά και τα αρνητικά κι αυτή σου έδειξε τι θα ήταν καλύτερο να συμβεί.

Ως εδώ, καλά. Αυτό δε σημαίνει, ωστόσο, ότι από εκεί και πέρα θα ελέγχεις τη ζωή αυτού του ανθρώπου. Όπως έχεις κι εσύ την ελευθερία να κάνεις ό,τι θέλεις, το ίδιο δικαίωμα έχει κι αυτός. Έκανες μια επιλογή που μπορεί να τη δέχτηκε ή κι όχι. Σημασία έχει ότι η ερωτική σχέση σας ανήκει στο παρελθόν κι είστε ελεύθεροι να προχωρήσετε μπροστά. Και φυσικά θα έπρεπε να προετοιμαστείς γι’ αυτό. Το να το βλέπεις εγωκεντρικά δεν ωφελεί πουθενά.

Όταν αυτός ο άνθρωπος δημιουργεί μια καινούργια σχέση κι εσύ δεν το έχεις κάνει ακόμα, σου περνάνε διάφορες σκέψεις απ’ το μυαλό. «Ίσως τελικά δεν είχε αληθινά συναισθήματα για μένα ή απλώς θέλει να με εκδικηθεί». Κι οι δύο περιπτώσεις είναι ακραίες. Καταλήγουμε σ’ αυτές όταν αντιλαμβανόμαστε τελείως επιδερμικά την κατάσταση και δε βουτάμε στα βαθιά. Ο φόβος κι ο εγωισμός δεν ήταν ποτέ καλοί σύμμαχοι.

Όλοι το έχουμε πάθει και δεν είναι ό,τι πιο εύκολο. Σύμφωνοι. Αν σταθούμε σ’ αυτά, μόνο κακό μπορούμε να (μας) κάνουμε. Άλλωστε, εμείς θελήσαμε να βάλουμε τελεία σ’ αυτή την ιστορία. Κι αν δεν είχαμε σιγουρευτεί τελικά για την απόφασή μας, τότε ας δούμε τη θετική πλευρά και μη μελαγχολούμε. Ναι, υπάρχει κι αυτή. Θα εμφανιστεί κάποια στιγμή, αλλά στο χέρι μας είναι να γίνει αυτό γρήγορα. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες πως κάτι μπορεί να αλλάξει.

Αποστασιοποιήσου απ’ την κατάσταση για λίγο κι έλα στη θέση του αν είχε συμβεί το αντίθετο. Θα ένιωθες ωραία; Όχι. Θα αδιαφορούσες. Γιατί, λοιπόν, να μην το κάνεις και τώρα; Ό,τι έγινε, έγινε. Τι θα κερδίσεις αν τον κατηγορείς; Τίποτα. Εσύ επιβάλλεται να κοιτάξεις να δεις τι θα γίνει με τη ζωή σου. Οι κύκλοι είναι για να κλείνουν, ακόμα κι αν παραμένουν αναπάντητα ερωτήματα.

Το να σε καταπιέζεις και να σου βγαίνει εκνευρισμός δε βοηθά πουθενά. Έτσι θα πέσεις και στα ματιά του πρώην συντρόφου σου και φαντάζομαι πως δεν το θέλεις αυτό. Είναι καιρός να βρεις κι εσύ έναν άνθρωπο (ιδανικά τον εαυτό σου) και να μην κυνηγάς τα φαντάσματά του παρελθόντος, που μόνος σου αποφάσισες να τα περάσεις στην ιστορία.

Να χαρείς που έφτιαξε και πάλι τη ζωή του, όπως θα χαρεί κι αυτός όταν δει ότι το πραγματοποιείς κι εσύ. Σίγουρα θα θέλεις όταν σε θυμάται να χαμογελάει. Όταν σε συναντάει έξω να χαίρεται που είσαι καλά. Και δε θα χρειάζεται να υποκρίνεσαι.

Προσπάθησε να μην αφήνεσαι στη μιζέρια της κακίας και της ζήλιας. Όσο κι αν θέλεις να το κρύψεις, αυτό φαίνεται στη συμπεριφορά σου. Εισβάλλει στην καθημερινότητά σου και σου τρελαίνει το μυαλό. Στο τέλος, θα χάσεις την αυτοεκτίμησή σου. Κι όταν θα βρίσκεσαι απέναντι απ’ τον καθρέπτη, το θέαμα που θα αντικρίζεις δε θα σου αρέσει καθόλου.

Να εύχεσαι σε όλους τα καλύτερα και να φροντίζεις να τα προσφέρεις και σε ό,τι πιο πολύτιμο έχεις: στον εαυτό σου.

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη