«Εγώ δεν πρόκειται να ξαναερωτευτώ ποτέ! Τελείωσαν οι αγάπες και τα παραμύθια για εμένα. Θα αφοσιωθώ στον εαυτό μου και πουθενά αλλού!». Τα λόγια ακούγονταν αποφασισμένα. Ίσως και να ήταν. Ένας έρωτας που κατέληξε στάχτη είναι αρκετός για να σε οδηγήσει σε αποφάσεις μεγάλες και λόγια ακόμη μεγαλύτερα. Λόγια που δεν είναι τίποτα παραπάνω. Απλά λόγια.

Όταν ο άνθρωπος που ήσουν ερωτευμένος φεύγει, μαζί του φεύγει κι η όρεξη για ζωή. Ο χωρισμός φαντάζει η πιο δύσκολη δοκιμασία που ήρθες αντιμέτωπος. Κλείνεσαι στον εαυτό σου, κουλουριάζεσαι στο κρεβάτι σου, παίρνεις αγκαζέ τα χαρτομάντιλα κι ετοιμάζεσαι για έναν μαραθώνιο από αισθηματικές ταινίες, να βαλαντώσεις στο κλάμα χωρίς τύψεις κι ενοχές. Ύστερα, φυσικά, σειρά έχει το ψυγείο. Γιατί χωρισμός χωρίς γλυκό γίνεται; Δε γίνεται. Άλλωστε, πλέον δεν έχεις κανένα λόγο να προσέξεις τη διατροφή σου.

Όλα μοιάζουν να έχουν χάσει το νόημά τους. Τα χρώματα είναι πιο μουντά και το γέλιο έχει χαθεί. Κι αμέσως έρχονται οι όρκοι κι οι μεγάλες δηλώσεις. «Δε θα ξαναμπλέξω με κανέναν». «Εγώ ορίζω μόνος μου την ευτυχία μου». «Οι έρωτες είναι για τα παιδιά. Να περνάμε καλά θέλουμε και τίποτα άλλο δεν έχει σημασία».

Και για κάποιο διάστημα κάνεις αυτό ακριβώς. Δεν αφήνεις κανέναν να σε πλησιάσει συναισθηματικά. Αναλώνεσαι σε γνωριμίες της μιας βραδιάς χωρίς να ενδιαφέρεσαι να φτάσεις σε ένα πιο ουσιαστικό σημείο. Άλλωστε, γιατί να το κάνεις; Η πικρή γεύση του έρωτα είναι ακόμη στο στόμα σου κι εσύ έχεις αδυναμία στα γλυκά. Το ρίσκο να επαναλάβεις μια τέτοια απογοήτευση είναι μεγάλο και δεν το αξίζει ο καθένας. Για την ώρα δεν το αξίζει κανείς. Όλοι σου φαίνονται αδιάφοροι, ακόμη κι οι έξοδοι χάνουν το νόημά τους.

Μέχρι που μια μέρα συμβαίνει αυτό που απέφευγες τόσο καιρό. Περπατάς στο δρόμο και σκάει μύτη η ζωή για να γελάσει μες στα μούτρα σου. Εσύ με τις μεγάλες δηλώσεις και τα τεράστια λόγια έχεις απέναντί σου τον άνθρωπο που σε γοητεύει απ’ το πρώτο λεπτό. Ο ανίκητος εγωισμός σου, ωστόσο, μένει ακλόνητος και δε σου επιτρέπει να το παραδεχτείς. Για αρχή. Πλησιάζεις με στιλ εργένη που δε συγκινείται με τίποτα κι είσαι πεπεισμένος ότι θέλεις απλά να περάσεις καλά.

Το καλά, όμως, γίνεται πολύ καλά. Και σιγά-σιγά αυτό το καλά γίνεται μέρος της ζωής σου που δε θέλεις να αποχωριστείς. Αρχίζεις και γελάς πιο συχνά. Θυμάσαι την τελευταία φορά που γελούσες τόσο και τρομάζεις γιατί συνειδητοποιείς ότι πέρασε καιρός. Νιώθεις ξανά την καρδιά σου να χτυπάει λίγο πιο δυνατά κάθε φορά κι ένα περίεργο γλυκό μούδιασμα να συντροφεύει την αναμονή για την κάθε σας συνάντηση. Κι όταν η στιγμή έρχεται και βλέπεις αυτόν τον ίδιο άνθρωπο να σε περιμένει, ένα χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπό σου και νιώθεις ξανά ξέγνοιαστος. Έγινες αυτό το παιδί που κορόιδευες.

Ξαφνικά η ζωή μοιάζει πιο φωτεινή. Τα χρώματα είναι πιο ζωηρά κι οι αισθηματικές ταινίες μπαίνουν ξανά στο συρτάρι μαζί με τα χαρτομάντιλα. Το κλάμα μειώνεται σταδιακά έως ότου χάνεται εντελώς. Η νοσταλγία αντικαθίσταται από μια ψυχρή αδιαφορία και μετατοπίζεται στα άδυτα του νου. Τα γλυκά, όμως, μένουν μαζί σου. Άλλωστε, έρωτας χωρίς γλυκά γίνεται; Δε γίνεται! Η πίκρα έχει χαθεί για τα καλά κι είσαι έτοιμος να το γιορτάσεις.

Αν το καλοσκεφτείς δεν επιλέγεις τους ανθρώπους που θα μπουν στη ζωή σου. Καλώς ή κακώς αυτό καθορίζεται από κάτι πάνω από εσένα. Πες το μοίρα, πες το πεπρωμένο, πες το θεϊκή βούληση. Όσο αποφασισμένος κι αν είσαι να μην ανοίξεις την πόρτα σε κανέναν πια, πάντα υπάρχει μια μικρή χαραμάδα να περιμένει την ώρα που κάποιος θα τη σπρώξει και θα την κάνει άνοιγμα. Κι η ζωή σου αλλάζει χωρίς να το καταλάβεις. Εδώ που τα λέμε, γιατί να μην αλλάξει;

Ο σκοπός σου σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι σίγουρα να κλαις και να οδύρεσαι για μια χαμένη αγάπη ούτε να ζεις στην απάθεια. Επομένως, καθετί ικανό να σε βγάλει απ’ τα μουντά αυτά χρώματα είναι –και θα πρέπει να είναι– καλοδεχούμενο. Άλλωστε, τι καλύτερο από έναν νέο έρωτα για να αποκτήσει ξανά χρώμα η ζωή σου;

Μην παρεξηγηθούμε. Δε σημαίνει ότι θα πέσεις με τα μούτρα στον πρώτο τυχόντα που θα βρεις μπροστά σου. Πάρε το χρόνο σου κι ανασυγκρότησε τον εαυτό σου. Μα όταν βρεθεί ο άνθρωπος που θα σε συγκινήσει, μη φοβηθείς. Ο έρωτας έχει μια μαγική ιδιότητα να γιατρεύει κάθε πληγή κι ύστερα να γεννά έναν ολοκαίνουριο άνθρωπο.

Αν είσαι από εκείνους που βγήκαν κερδισμένοι από μια εμπειρία χωρισμού ξέρεις πολύ καλά για ποιο πράγμα μιλάω. Αν πάλι διαβάζεις αυτές τις γραμμές και τις αμφισβητείς, άκουσε και αυτό.  Κάποιος εκεί έξω περιμένει να μπει στη ζωή σου την κατάλληλη στιγμή. Και να είσαι σίγουρος πως όταν αυτό γίνει, κάθε πικρία και κάθε θλίψη θα φύγουν από μέσα σου αθόρυβα κι ομαλά. Θα βρεις ξανά το χαμόγελο που σου έλειπε καιρό.

Συντάκτης: Εβίτα Μαρασλή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη