Πώς μπορεί να μην σε ικανοποιεί ο άνθρωπός σου; Πώς μπορείς να τον αγαπάς αλλά να μην πληροί τις ερωτικές σου επιθυμίες; Πόσοι ακόμα ενδοιασμοί χωρίς να έχεις συζητήσει αυτό που πραγματικά επιθυμείς; Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσει κάθε σου σκέψη να τρέφει ανασφάλειες στο κεφάλι σου και να ευχαριστηθείς το σεξ που θες να κάνεις και δεν κάνεις; Γιατί αν δεν απολαμβάνεις το σεξ στη σχέση σου, με ποιον θα το απολαύσεις; Με άλλους; Δεν χρειάζεται να ψάξεις αλλού, αρκεί ν’ ανοίξετε μια παρένθεση στη σχέση σας και να βάλετε μέσα κάποιον που θα την κάνει ξανά μοναδική.

Για πολλούς συντρόφους, το «άλλο τους μισό» είναι ένα πρόσωπο που δεν μπορεί να μοιραστεί, να δοθεί αλλού και να χαραμιστεί, κατά μία έννοια. Είναι το ασυμβίβαστο και μένει στον χρόνο ως το άτομο που ξέρει να αγαπά αληθινά. Κι εκεί είναι που μπερδεύει όλους εκείνους, που αγαπούν τον άνθρωπό τους, χωρίς όμως να πιστεύουν ότι είναι το κομμάτι που τους συμπληρώνει. Τα άτομα αυτά πιστεύουν πως με τον ίδιο τρόπο που μοιράζονται τις ανάγκες τους με φίλους, συνεργάτες, συγγενείς και αγνώστους, υπάρχουν ανάγκες που δεν μπορούν να καλυφθούν μόνο μέσα στη σχέση. Και το σεξ για πολλούς δεν αποτελεί στοιχείο βαθύτερης επικοινωνίας ανάμεσα στο ζευγάρι, αλλά περισσότερο σαρκική ηδονή και απόλαυση.

Ίσως να ανήκεις στους ανθρώπους που κοιτούν μέσα στο πλήθος, ψάχνοντας εκείνο το άτομο που πιθανόν να δεχτεί να τους κάνει σεξ μαζί τους και με τον ή την σύντροφό τους. Μπορεί να ψάχνεις σε σελίδες γνωριμιών ανθρώπους “open-minded” που μπορούν να σας προσφέρουν μια σειρά από καυτά βράδια, με τις ανάγκες τους να μοιάζουν με τις δικές σας. Ποιος θα είναι στη μέση, ποιος θα κάνει την αρχή, ποιος θα ‘ναι ενεργητικός και ποιος θα αναλάβει έναν πιο παθητικό ρόλο, και σε ποιο χώρο θα γίνει η πράξη; Μια πράξη άνευ προηγουμένου. Με κάθε ενοχή να μένει στην άκρη, πριν καν έρθει σε επαφή με τα απωθημένα που η κοινωνία κι εσύ αφήσατε στριμωγμένα μέσα σας.

Ο φόβος μη σας δει η γειτονιά, η έγνοια αν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει σε απαιτήσεις αμφιφυλοφιλικές ή όχι; Αν είναι άτομο υγιές, εχέμυθο. Μια σειρά από μάταιες σκέψεις που θυμίζουν επιθυμία μιας «μη φυσιολογικής» πράξης. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να μάθει πώς περνάς καλά εσύ στο κρεβάτι σου, στο αμάξι, στην πολυθρόνα ή το πάτωμα. Δεν είσαι υποχρεωμένος να δώσεις εξηγήσεις στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου. Στο κάτω-κάτω, αν έχουν απορίες, άσε ξεκλείδωτη την πόρτα. Κανείς δεν ξέρει πώς είναι να έχεις κάνει παρτούζα μέχρι να την κάνει. Και μέσα σ’ όλα, θα περάσει καλά η παρέα.

Γιατί αν η κοινωνία δυσκολεύεται να δεχτεί μια τέτοια σχέση, είναι επειδή το σεξ αποτελεί ακόμα θέμα ταμπού κι οι προτιμήσεις του καθενός -αν ξεφεύγουν από αυτές του μέσου όρου- είναι κατακριτέες. Γιατί σε ένα όργιο, που κανένας δε μένει παραπονεμένος, είναι εύκολο να χωρίσεις ρόλους και να κάνεις παιχνίδια. Στο τρίο όμως, πώς μοιράζεσαι; Αυτά δεν ξέρει η κοινωνία και νομίζει ότι έχει άποψη. Κι αυτά καλό είναι να τα μαθαίνει γιατί κι αυτά προβλήματα είναι που δύσκολα λύνονται. Κι όσο δε λύνονται, τόσο πιο ένοχοι νιώθουμε όταν θέλουμε να υποκύψουμε στις κρυφές ερωτικές μας επιθυμίες.

Συντάκτης: Ιωάννης Σαββίδης
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.