Θα σου πω bi. Θα μου πεις λίγο σαμπουάν, λίγο κοντίσιονερ. Θα μου πεις λίγο γκέι, λίγο κανονικός. Πως αφεθήκαμε έτσι στην ημιμάθεια;

Βi, ελληνιστί αμφιφυλόφιλος , δεν είναι εκείνος που έχει δοκιμάσει το sex με τα δύο φύλα, ούτε εκείνος που έκανε ένα τρίο. Είναι εκείνος που τα έκανε συνειδητά και του άρεσαν.

Έλκεται από τα δύο φύλα, είτε σεξουαλικώς, είτε ρομαντικοσυναισθηματικώς. Ο bi θα τραβηχτεί από το όμορφο και θα θελήσει να το κατακτήσει. Το όμορφο είναι αυτό που ο καθένας αγαπά και ποθεί έλεγε η Σαπφώ. Και ό,τι ποθεί ο bi δεν έχει φύλο.

Δεν είναι τάση ή μόδα. Δεν είναι ξεχασμένο καρό πουκάμισο ή λεδερ τζάκετ που μια φοριέται μια όχι. Δεν είναι ειδική κατηγορία, ανωμαλία ή βλαβερό για την «υγιέστατη» κοινωνία μας. Είναι αίσθηση κι επιλογή. Είναι στοιχείο σεξουαλικής ταυτότητας.

Από την αρχαία Ελλάδα έως τον Φρόιντ και την δεκαετία του 20, από το φιλελεύθερο 60 έως και σήμερα γίνεται λόγος για τη λίμπιντο. Υψηλές ηδονές, ορμόνες, ένστικτα σεξουαλικά. Απελευθέρωση και ελευθερότητα. Επιλογές ανάλογα με τη λίμπιντο.

Η Μάρω γύρισε σπίτι απ τη δουλειά στις μύτες των ποδιών, είχαν επέτειο με τον Κωστή πέντε μηνών και την είχαν πιάσει τα ναζάκια της. Αφήνει τα πράγματα στην κουζίνα και τον ακούει στο δωμάτιο. Ο Κωστής ήταν αναστατωμένος, μιλούσε στο τηλέφωνο και έδειχνε πυρ και μανία.

Μιλούσε στον κολλητό του. Έλεγε πως θέλει να της πει την αλήθεια επιτελούς και φοβάται πως θα τον παρεξηγήσει. Πως θέλει να τα έχει καλά με τον εαυτό του και κάτι τέτοια.

Ήταν σίγουρη η Μάρω πως είχε απιστήσει και συγκρατούσε την ψυχραιμία της.

«Θα της πω πως με έλκει το όμορφο. Τώρα είμαι μαζί της, με έλκει αυτή και θα μείνω εδώ. Μα πρέπει να ξέρει πως δεν θα κοίταγα μόνο γυναίκες, μα οποιονδήποτε με έλκυε.»

Και συνέχισε. «Πώς να της το πω αυτό; Αγαπώ όποιον αγαπώ, ανεξαρτήτως του φύλου του;»

Η Μάρω την επόμενη μέρα χώρισε τον Κωστή. Δεν είχε καταλάβει πολλά, μα όσα κατάλαβε της άφησαν άσχημη αίσθηση. Η δικαιολογία ήταν ότι της πέρασε και όντως της είχε περάσει.

Σα να σιχάθηκε το ίδιο της το σώμα. Τον δικαιολόγησε όμως. Έλεγε μέσα της πως ήταν γκέι και το κάλυπτε με σχέσεις «κανονικές» για να μη πει τίποτα ο κόσμος.

Πόσο μας έχει καταστρέψει αυτό ο κόσμος; Ποιοι είναι όλοι αυτοί που φοβόμαστε τι θα πουν και που; Γιατί να νοιάζεται αυτός ο κόσμος για το ποιος πάει με ποιον;

Ο Κωστής γεννήθηκε έτσι, δεν καλουπώθηκε και πάντα δινόταν. Όταν δινόταν σε γυναίκα ήταν ολοκληρωτικά εκεί, όταν δινόταν σε άντρα εξίσου. Ο έρωτας για εκείνον δεν είχε φύλο, ταυτότητα και προκαταλήψεις. Για εκείνον ο έρωτας ήταν γένους ουδετέρου. Δεν πατούσε σε νόρμες, άλλωστε το νορμάλ το καθορίζει ο καθένας με τις δικές του προσλαμβάνουσες.

Ήθελε έναν έρωτα ελεύθερο. Ούτε να τραβήξει βλέμματα πάνω του ήθελε, ούτε να τον βλέπουν σαν άρρωστο και στιγματισμένο, ούτε και να πειραματιστεί. 

Ήθελε έναν έρωτα χωρίς ταμπέλες, όχι πειραματόζωα.

Δεν τον έλεγες αναποφάσιστο ή μπερδεμένο, δεν ψαχνόταν να βρει ταυτότητα. Είχε. Ούτε ομοφυλόφιλος ήταν και φοβόταν να το παραδεχτεί.

Και ήταν ξεκάθαρος με κάθε του σχέση. Στη Μάρω ίσως να άργησε να το πει, αλλά δεν θα την άφηνε. Θα της το έλεγε να του βγει από μέσα του, να νιώσει άνετα.

Ένας άντρας bi, μπορεί να ερωτευτεί έναν άντρα επειδή τον συναρπάζει ο χαρακτήρας του και αμέσως μετά να ερωτευtεί μια γυναίκα πάλι σε σχέση με αυτό που του βγάζει σαν άτομο και όχι σαν φύλο. Εκείνος ερωτευόταν χαρακτήρες.

Η Μάρω δεν άκουσε ποτέ τον Κωστή, απογοητεύτηκε νομίζοντας πως είναι γκέι και την είχε για κάλυμμα. Ξέχασε πως οι άνθρωποι έχουν συναισθήματα. Ένιωθε πως την κορόιδευε και την χρησιμοποιούσε.

Στους άλλους έλεγε πως χώρισαν γιατί της πέρασε, δεν συζήτησε τίποτα με κανένα γιατί ντράπηκε.

Πόσες άραγε κρύβουμε μια Μάρω μέσα μας; Πόσες από εμάς θα φεύγαμε; Πόσες θα ακούγαμε, θα σεβόμασταν και θα δίναμε στον έρωτα το καλύτερο πόστο της ζωής μας;

Αν η Μάρω ήταν φίλη μας, τι θα της λέγαμε; Αν ήμασταν εμείς στη θέση της, τότε τι;

Δυο χρόνια μετά, πήγαινε για γάμο με τον Λευτέρη, το όνειρό της να βάλει νυφικό γινόταν πραγματικότητα. Δεν ήταν ο άντρας των ονείρων της, μα τουλάχιστον όπως έλεγε στον εαυτό της ήταν άντρας καθαρός.

«Λευτέρη; Θα σε τραβούσε ένας άντρας;»

Γέλασε και θυμήθηκε την ατάκα του Γούντι Άλεν που είχε κόλλημα τρελό.

«Εννοείς bi; Το μόνο καλό με το να είσαι bisexual είναι ότι διπλασιάζεις τις πιθανότητές σου να βρεις ραντεβού για το σαββατόβραδο. Κι εγώ τα Σάββατα της ζωής μου, κι όχι μόνο, έχω επιλέξει να τα περνάω μαζί σου.»

 

Συντάκτης: Σπυριδούλα Γεωργοκίτσου