Για ακόμη μια φορά, η Ελλάδα επιβεβαιώνει ότι η περιβαλλοντική προστασία είναι απλώς μια ωραία θεωρία που καταπατάται όποτε εξυπηρετεί συμφέροντα. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται: μια προστατευόμενη περιοχή θυσιάζεται στον βωμό του εύκολου κέρδους, και οι υπεύθυνοι κάνουν ότι δε βλέπουν. Αυτή τη φορά, στο στόχαστρο βρίσκεται το Μαραθονήσι της Ζακύνθου, ένα μοναδικό φυσικό καταφύγιο όπου οι θαλάσσιες χελώνες καρέτα-καρέτα βρίσκουν καταφύγιο για να γεννήσουν τα αυγά τους.
Αυτό το νησί είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, μιας περιοχής που έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενη λόγω της τεράστιας οικολογικής της σημασίας. Το περίεργο είναι ότι το προεδρικό διάταγμα προστασίας απαγορεύει ρητά την ανέγερση κτισμάτων και οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση που αλλοιώνει τον φυσικό χώρο κι όμως, μπουλντόζες, οχηματαγωγά και οικοδομικά υλικά βρέθηκαν να ξεφορτώνονται στην παραλία, όπως επιβεβαιώνουν οι φωτογραφίες που δημοσίευσε η ΕΡΤ Ζακύνθου. Ποιος έδωσε το πράσινο φως για αυτήν την αυθαιρεσία;
Η παρανομία με σφραγίδα
Σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις MEDASSET, ΑΡΧΕΛΩΝ και WWF Greece, οι εργασίες αυτές νομιμοποιήθηκαν μέσω μιας σκανδαλώδους οικοδομικής άδειας που εκδόθηκε το 2022 από την Υπηρεσία Δόμησης Ζακύνθου (ΥΔΟΜ). Το μεγαλύτερο πρόβλημα; Αυτή η άδεια δεν έλαβε ποτέ γνωμοδότηση από τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), τον αρμόδιο φορέα που θα έπρεπε να έχει λόγο στην προστασία του πάρκου. Εν ολίγοις, μια δημόσια υπηρεσία εξέδωσε άδεια που καταστρατηγεί τη νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος, αγνοώντας τους επιστήμονες και τις οργανώσεις που παλεύουν να διατηρήσουν αυτό το φυσικό στολίδι.
Τι σημαίνει αυτή η καταστροφή;
Οι εργασίες στο Μαραθωνήσι δεν είναι απλώς “μια ακόμα αυθαιρεσία”, αλλά μια περιβαλλοντική καταστροφή με σοβαρές και μη αναστρέψιμες συνέπειες.
– Η παραλία ωοτοκίας των χελωνών κινδυνεύει άμεσα. Οι καρέτα-καρέτα χρειάζονται ήσυχες, αμμώδεις ακτές για να γεννήσουν τα αυγά τους. Αν το περιβάλλον διαταραχθεί, οι χελώνες δε θα επιστρέψουν ποτέ ξανά.
– Τα βαριά μηχανήματα συμπιέζουν την άμμο, καταστρέφοντας τις φωλιές και εμποδίζοντας την εκκόλαψη των αυγών. Το Μαραθονήσι είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος βιότοπος αναπαραγωγής της καρέτα-καρέτα σε όλη τη Μεσόγειο!
– Η κατασκευή υποδομών αλλάζει οριστικά τη γεωμορφολογία της παραλίας, επιταχύνοντας τη διάβρωση και οδηγώντας σε μακροπρόθεσμη περιβαλλοντική υποβάθμιση.
– Η ανθρώπινη παρουσία και οι οικοδομικές δραστηριότητες θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτη όχληση στα ζώα. Η περίοδος ωοτοκίας ξεκινά την 1η Μαΐου, και αν οι χελώνες φοβηθούν ή χάσουν τις φυσικές τους συνθήκες, δε θα επιστρέψουν για να γεννήσουν.
Αυτό που συμβαίνει στο Μαραθονήσι είναι και μια ξεκάθαρη απόδειξη της διαφθοράς και της ασυδοσίας που χαρακτηρίζουν τη διαχείριση του φυσικού μας πλούτου. Πώς γίνεται η ίδια χώρα που διαφημίζει τις παραλίες της ως οικολογικούς παραδείσους, να επιτρέπει αυτή την αυθαιρεσία; Πώς γίνεται η Ελλάδα, που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται το περιβάλλον και συμμετέχει σε διεθνείς συμφωνίες προστασίας της βιοποικιλότητας, να αφήνει μια προστατευόμενη περιοχή να μετατρέπεται σε εργοτάξιο;
Και το πιο εξοργιστικό; Αυτοί που σήμερα καταστρέφουν το νησί θα είναι οι ίδιοι που αύριο θα μιλάνε για “πράσινη ανάπτυξη” και “οικοτουρισμό”.
Λοιπόν, θα αφήσουμε να γίνει άλλη μια οικολογική καταστροφή μπροστά στα μάτια μας;
