«Διάλογος»: μια συζήτηση ανάμεσα σε δύο ή περισσότερους ανθρώπους, για την επίλυση προβλημάτων ή την ανταλλαγή κάποιων πληροφοριών. Παράλληλα, μπορεί να είναι η ανταλλαγή ιδεών ή απόψεων σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα για την επίτευξη μιας συμφωνίας και τη γεφύρωση τυχόν αντιθέσεων.

Ο διάλογος, αδιαμφισβήτητα, υφίστανται και εξισορροπεί πολλών ειδών σχέσεις. Σχέσεις ανάμεσα σε φίλους, σχέσεις ανάμεσα σε δύο ερωτικούς συντρόφους, επαγγελματικές σχέσεις και φυσικά κάθε είδους διαπροσωπικές σχέσεις. Ας εστιάσουμε, ωστόσο, περισσότερο στο διάλογο ανάμεσα σε δύο ερωτικούς συντρόφους, στο διάλογο αυτόν που γίνεται με το σωστό τρόπο, τον πραγματικό δηλαδή διάλογο και το διάλογο που παίρνει τη μορφή διαμάχης ή μονολόγου, τον φαινομενικό κατά πολλούς διάλογο.

Για να ξεκινήσουμε, λοιπόν, ένας σωστός διάλογος μεταξύ δύο συντρόφων πραγματοποιείται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και σίγουρα δεν αναλώνεται σε μια επιφανειακή ανταλλαγή αδιάφορων πληροφοριών μεταξύ του ζευγαριού, διψά για την αλήθεια του κάθε συντρόφου, ενώ έχει ως απώτερο στόχο (συνειδητά ή μη) να αφήσει μια ευχάριστη αύρα και στις δύο πλευρές.

Γιατί, θα έχεις κι εσύ σίγουρα παρατηρήσει, ότι όταν κάνεις έναν αυθεντικό διάλογο με το ταίρι σου, θέλεις να κατανοήσεις πραγματικά και σε βάθος τον άλλο, δείχνεις απεριόριστο σεβασμό στη δική του άποψη (ας είναι και τελείως διαφορετική από τη δική σου), τον ακούς πραγματικά και δίνεις προσοχή στα λεγόμενά του και σίγουρα δείχνεις έμπρακτα εμπιστοσύνη, αλλά κι εχεμύθεια.

Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε όλοι ότι ο σωστός διάλογος (κι άρα και η ουσιαστική επικοινωνία) μεταξύ των συντρόφων, συνδέεται άρρηκτα με την εμπιστοσύνη που έχουμε τόσο προς τον εαυτό μας όσο και προς τον άλλον. Η εμπιστοσύνη, λοιπόν, στον εαυτό μας είναι απαραίτητη, ώστε να μπορέσουμε να εκθέσουμε τις απόψεις μας μπροστά στο σύντροφό μας. Παράλληλα, όμως, είναι εξίσου σημαντικό να δείξουμε εμπιστοσύνη και στον άλλον, πιστεύοντας ότι αξίζει τον κόπο να επικοινωνήσουμε μαζί του και να ακούσουμε τις δικές του ιδέες.

Ακόμη, σ’ έναν αυθεντικό διάλογο ενός ζευγαριού, τα δύο πρόσωπα πρέπει να είναι παράλληλα τόσο καλοί ομιλητές όσο κι ακροατές. Πιο συγκεκριμένα, οι δύο σύντροφοι θα πρέπει να είναι αυθεντικοί και να είναι ο εαυτός τους όταν θέλουν να συζητήσουν κάποιο θέμα, όντας ανοιχτοί και ξεκάθαροι κατά τη διάρκεια της κουβέντας. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να βιώνουν μεταξύ τους τα λεγόμενά τους και τις αντιδράσεις τους με φυσικό τρόπο και να μοιράζονται με ειλικρίνεια τα συναισθήματά τους, ακόμη και στην περίπτωση που αυτά είναι αρνητικά και υπάρχει κίνδυνος να έρθουν σε ρήξη μεταξύ τους. Άλλωστε, το ζητούμενο στις συντροφικές σχέσεις είναι να βιώνουν αυτοί οι δύο μεταξύ τους μια γνήσια, ουσιαστική σχέση και -κατ’ επέκταση- μοναδική σχέση κι όχι μια επιφανειακή κι άχρωμη σύνδεση μεταξύ τους.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα πρέπει να υπάρχει απεριόριστος σεβασμός κι αναγνώριση της αξίας και των δύο, από τη μεριά και των δύο. Άλλωστε, θα έχεις σίγουρα διαπιστώσει κι εσύ, ότι όταν ο σύντροφός σου αισθάνεται ότι σέβεσαι τις ιδέες του και δείχνεις ενδιαφέρον να τις ακούσεις, τότε εκφράζεται με καλύτερο τρόπο και πραγματικά βγαίνουν από τα λεγόμενά του πολλές αλήθειες, τις οποίες διψούσες να μάθεις χρόνια τώρα. Δείξε, επομένως, το ενδιαφέρον σου για ό, τι τον απασχολεί. Είναι τόσο παρήγορο και ταυτόχρονα δυναμωτικό να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που τον καταλαβαίνει, δεν τον κρίνει και ταυτόχρονα είναι εκεί για να του πει την ειλικρινή του γνώμη ή τη συμβουλή του, που θα τον στηρίξει, ακόμα κι αν διαφωνεί.

Ωστόσο, τις περισσότερες φορές η διαπροσωπική επικοινωνία μεταξύ των ζευγαριών λαμβάνει χώρα πάνω σε προκαθορισμένα πρότυπα τα οποία οι σύντροφοι μοιράζουν μεταξύ τους, υποδυόμενοι τους παγιωμένους και γνώριμους, σ’ αυτούς, ρόλους. Για παράδειγμα, υπάρχουν ζευγάρια που θα τα δεις μονίμως ο ένας να μιλάει και ο άλλος να ακούει, ο ένας να διαφωνεί μόνιμα κι ο άλλος να συγκατανεύει, ο ένας να κάνει μονίμως την επανάστασή του και ο άλλος να έχει το ρόλο του κυματοθραύστη.

Είναι δυστυχώς αυτοί οι φαινομενικοί διάλογοι κατά τους οποίους, όχι μόνο δεν τηρείται μια σειρά με την οποία θα μιλήσει ο καθένας, αλλά συχνά δε διστάζουν να διακόψουν ο ένας τον άλλο, πριν καν ολοκληρώσει ο καθένας τα βασικά του επιχειρήματα. Επίσης, τέτοια ζευγάρια θα τα δεις να ανυπομονούν και να βιάζονται να διατυπώσουν τη γνώμη τους, ενώ δεν είναι και λίγες οι φορές  που ο ένας μιλάει κι ο άλλος δεν ακούει καν, γιατί σκέφτεται αυτά που θέλει να πει μετά ο ίδιος. Τέλος, υπάρχει κι η περίπτωση ο ένας να μιλάει κι ο άλλος να σκέφτεται ότι αφού δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη στον σύντροφό του με κανένα τρόπο, μάλλον δεν υπάρχει και κανένας λόγος να απαντήσει.

Υπομονή κι αγάπη, αυτό είναι το κλειδί. Αν δε μας αρέσει ο άλλος με τα χαρίσματά του και με τις αδυναμίες του, τότε μήπως πρέπει να ξανασκεφτούμε την επιλογή μας; Αν όμως μας καλύπτει όλο το πακέτο, τότε γιατί δε βελτιώνουμε την επικοινωνία μας; Ας χτίσουμε σήμερα κιόλας τις γέφυρες με το σύντροφό μας, προκειμένου να μειωθούν οι τσακωμοί, ν’ αυξηθούν οι ευχάριστες στιγμές που περνάμε μαζί και να είμαστε σε θέση να επιλύουμε τα όποια θέματα προκύπτουν στην ενδιαφέρουσα καθημερινότητά μας.

Συντάκτης: Ειρήνη Μακρινού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου