Τα πάντα στη ζωή έχουν δυο όψεις, τόσο στην καθημερινότητά μας, όσο και στον έρωτα. Τίποτα δεν σίγουρο και πέρα απ’ τη δική μας οπτική ίσως να υπάρχουν πολλές άλλες. Ακόμα κι εκείνοι που εμμένουν στην άποψή τους, έχουν κατά βάθος το μικρόβιο της αμφιβολίας. Κάποιοι αναζητούν μήπως πίσω απ’ τα φαινόμενα κρύβεται κάτι που δε βλέπουν με μια πρώτη ματιά, ενώ άλλοι αποδέχονται τα γεγονότα χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Είναι μεν καλό να έχουμε μια σταθερή γνώμη για κάποια θέματα, αλλά το να την υποστηρίζουμε στο εκατό τις εκατό, σίγουρα δε θα ωφελήσει. Η σταθερότητα εξάλλου είναι ανεξάρτητη απ’ το γεγονός ότι κάποιες φορές οφείλουμε να ψάχνουμε τι κρύβεται πίσω από ό,τι μας παρουσιάζεται, να μη μένουμε στα φαινόμενα και κολλημένοι στην άποψή μας, αλλά να κοιτάμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Έρευνα, διάλογος και γνώμες τρίτων είναι σημαντικά όταν θέλουμε να βρούμε λύση σε ένα πρόβλημα που μας απασχολεί, να πάρουμε μια σημαντική απόφαση ή ν’ αποδεχτούμε μια πρόταση. Δεν είναι απαραίτητο να κλείνουμε τα αφτιά στις απόψεις και στους ενδοιασμούς των άλλων ή ακόμα και στη φωνούλα που μας προειδοποιεί να μη βιαζόμαστε και να μην εθελοτυφλούμε. Κάθε ζήτημα που προκύπτει, μοιάζει με ένα σταυροδρόμι που κάθε επιλογή οδηγεί διαφορετικό σημείο. Εμείς οι ίδιοι θα αποφασίσουμε ποιον δρόμο θ’ ακολουθήσουμε, οι γνώμες όμως που θα ακούσουμε θα μας οδηγήσουν σ’ αυτόν που θεωρούμε πως μας ταιριάζει καλύτερα, αφού θα το έχουμε πρώτα ψάξει.

Η αμφιβολία δεν είναι απαραίτητα κάτι τόσο δυσάρεστο, όπως πιθανόν πολλοί πιστεύουν. Κάποιες φορές σίγουρα θα θέλαμε να μην υπάρχει και απλώς να μπορούσαμε να αφεθούμε σε αυτό που μας παρουσιάζει ο άλλος, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Αυτό μπορεί και να μας έκανε πιο ευτυχισμένους και να μην είχαμε ανασφάλειες και ανησυχίες. Θα ήταν όμως και αυτό που θα θέλαμε πραγματικά; Κάποιες φορές δεν μπορούμε να δεχόμαστε τα πράγματα έτσι όπως μας τα παρουσιάζουν και να μην προσπαθούμε να δούμε μήπως υπάρχει και κάτι άλλο πίσω απ’ αυτά. Κι αν τα γεγονότα δεν είναι έτσι όπως μας τα λέει κάποιος άλλος; Καλώς ή κακώς, η αμφιβολία έχει σώσει πολλές φορές τελευταία στιγμή την παρτίδα και έχει βγάλει απ’ το αδιέξοδο  κάποιους που αποφάσισαν να το ψάξουν λίγο παραπάνω (γιατί και η υπερβολή σίγουρα δεν ωφελεί). Ακούς, παρατηρείς, συλλέγεις γνώμες και εμπειρίες που αδιαμφισβήτητα θα σε βοηθήσουν, αλλά και εσύ ο ίδιος πρέπει να έχεις πάντα ανοιχτό το μυαλό σου και τα μάτια σου και να μην είσαι ποτέ απόλυτα σίγουρος για κάτι.

Πρέπει να κάνεις υπομονή και να προχωράς με αργά βήματα για να είσαι βέβαιος πως θα πάρεις την σωστή απόφαση. Ακόμα και αν δε θες να λάβεις τις γνώμες άλλων υπόψιν σου, οφείλεις στον εαυτό σου να αμφισβητείς. Κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτα, αλλά κρύβεται και μαγεία στο να ανακαλύπτεις μόνος σου κάποια πράγματα. Με το να το ψάχνεις λίγο καλύτερα, δεν προσβάλλεις τον άλλον. Αντίθετα, καθησυχάζεις σε κάποιο βαθμό τον εαυτό σου, έχοντας επιβεβαιώσει αυτό που είχες στο μυαλό σου ή έχοντας καταλήξει σ’ ένα διαφορετικό σενάριο.

Προσπάθησε λοιπόν να βλέπεις τα πράγματα σε βάθος, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο, και να βάζεις το μυαλό σου στο παιχνίδι να αμφιβάλει, να μη θεωρεί τίποτα δεδομένο και προφανές και να ξεψαχνίζει τα πάντα μέχρι να μην υπάρχει τίποτα θολό κι όλα να ‘ναι καθαρά και ξάστερα.

Συντάκτης: Ολυμπία Καραμπέτσου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.