Στη σημερινή εποχή ο κόσμος έχει την τάση να εκφράζεται πιο εύκολα ως προς τα αρνητικά του συναισθήματα όπως είναι ο θυμός, η λύπη, το άγχος, παρά τα θετικά του όπως η αγάπη, η συμπόνια, η χαρά. Θα μπορούσαμε να πούμε πως διαπιστώνεται μια εσωστρέφεια ως προς την εκδηλωτικότητα των θετικών συναισθημάτων, είτε, πηγαίνοντάς το κι ένα βήμα παρά πέρα, ένας φόβος δέσμευσης καθώς ο αρνητισμός φέρνει την -απαραίτητη καμιά φορά- απόσταση ανάμεσα σε δυο άτομα. Ποια όμως είναι τα χαρακτηριστικά που βρίσκουν έναν άνθρωπο εσωστρεφή ή φοβικό ως προς την ίδια του τη χαρά;

Ο εσωστρεφής είναι συχνά κι επιλεκτικός, περνάει χρόνο μόνος του, επεξεργάζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του και προσπαθεί συνεχώς να τα αναλύσει σε επί μέρους. Ένα βασικό του χαρακτηριστικό είναι ότι συχνά μιλάει λίγο κι επιλέγει προσεκτικά τις λέξεις του. Δε θα τον συναντήσεις συχνά στο κέντρο της προσοχής του πλήθους ούτε μπορείς εύκολα να τον πλησιάσεις συναισθηματικά. Παρ’ όλο που είναι δημιουργικοί άνθρωποι, οι εσωστρεφείς είναι απ΄αυτούς που παρατηρούν όλες τις δραστηριότητες απ’ έξω χωρίς να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτές. Επίσης ένας εσωστρεφής δεν κάνει ποτέ περιττές κινήσεις, ξέρει πολύ καλά τι κάνει και γιατί το κάνει. Θα μπει στη διαδικασία της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο μόνο κι εφόσον είναι απαραίτητο. Σαν χαρακτήρας είναι ισορροπημένος και συχνά χαρακτηρίζεται ήρεμη δύναμη. Δεν εκφράζεται εύκολα ή έντονα και διαλέγει να μετριάζει τις αποχρώσεις του, για να μπορεί να τις ελέγχει καλύτερα.

Από την άλλη πλευρά συναντάμε τους δεσμοφοβικούς ανθρώπους. Κανείς δε γεννιέται δεσμοφοβικός. Μπορεί να υπάρχει μια προδιάθεση, που όμως πάντα είναι στοιχείο επίκτητο κι αφορά τις εμπειρίες κάποιου, ακόμη κι από την παιδική του ηλικία. Στην πραγματικότητα ο δεσμοφοβικός είναι αυτός που -όπως προκύπτει κι από την ίδια τη λέξη- φοβάται τη δέσμευση. Κοινώς φοβάται να αφοσιωθεί σε ένα και μόνο πράγμα. Εν ολίγοις, σύμφωνα, είναι αυτός που φοβάται κατά κάποιο τρόπο να πάρει αποφάσεις που θα τον δεσμεύσουν στο να τις τηρήσει. Μπορεί να έχει να κάνει από κάτι πολύ μικρό όπως είναι μια απλή αβεβαιότητα, μέχρι και κάτι τεράστιο όπως είναι μια γενικευμένη αμφιβολία για τα πάντα γύρω του. Ό,τι φέρνει κοντά τους ανθρώπους, συχνά τούς προκαλεί άγχος και πίεση και τους απομακρύνει από αυτούς.

Επίσης αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις συγκρούσεις οπότε στη σκέψη και μόνο να κάνουν μια μακροχρόνια σχέση, αυτόματα αποτραβιούνται από αυτή. Νιώθουν έντονα το συναίσθημα του φόβου και της ανασφάλειας κυρίως για τον εαυτό τους. Φοβούνται μήπως μια σχέση τερματιστεί απότομα χωρίς κάποια προειδοποίηση ή κάποια σημάδια. Φοβούνται ακόμη και για το ότι ίσως δεν αξίζουν αρκετά στο σύντροφο που επέλεξαν να έχουν δίπλα τους.

Όπως φαίνεται και στις δυο περιπτώσεις τέτοιοι τύποι ανθρώπων δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Συνδυαστικά, ένας άνθρωπος που εκφράζει με δυσκολία, ίσως δεν είναι μόνο εσωστρεφής αλλά και δεσμοφοβικός ταυτόχρονα. Εκφράζοντας μόνο τα αρνητικά μας συναισθήματα προκύπτει το αποτέλεσμα οι άνθρωποι να απομακρύνονται από κοντά μας. Κατά συνέπεια ένας άνθρωπος που πιο εύκολα μπορεί να εκφράσει τα αρνητικά του συναισθήματα ίσως επιδιώκει να κρατά τις αποστάσεις διατηρώντας έτσι μια ασφάλεια, που η οικειότητα και το μοίρασμα καλώς ή κακώς μειώνουν. Από την άλλη, όλα παραμένουν υποθέσεις, καθώς σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να φορέσουμε μια ετικέτα σε κάτι τόσο σύνθετο όσο το ανθρώπινο μυαλό. Μπορούμε όμως να κλείσουμε, λέγοντας πως είναι ωραίο να μοιράζεσαι. Έτσι απλά.

Συντάκτης: Άντρια Χατζηθωμά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου