Καλώς ή κακώς φτάνει κάποια στιγμή στη σχέση που νιώθεις πως ήρθε η ώρα να ανοίξεις την πόρτα του χωρισμού. Ένας κοινός δρόμος που πλέον δεν οδηγεί πουθενά και μόνη διέξοδος μοιάζει το τέλος. Οι συνθήκες σε μια σχέση δεν είναι πάντα ιδανικές. Υπάρχει όμως ιδανικός τρόπος να χωρίσεις; Δεν υπάρχει συνταγή αλλά κάποιοι θα διαλέξουν αυτόν που ίσως πονάει λιγότερο, που θα μειώσει τις άβολες στιγμές.

Χωρισμός εξ αποστάσεως. Πώς γίνεται κάτι τέτοιο; Η απόσταση, ειδικά όταν κρατάει καιρό, αρχίζει να θολώνει τα συναισθήματα. Δεν τα φθείρει κατ’ ανάγκη αλλά το μυαλό αρχίζει να απομακρύνει την εικόνα και τη συνθήκη του μαζί και του κοντά. Εκεί παίρνει μέρος η αμφιβολία. Νομίζεις ότι δε νιώθεις, ότι δεν μπορείς να δώσεις κάτι παραπάνω και ότι ο έρωτας σού έχει φύγει πια. Η απόφαση του χωρισμού μπορεί να είναι μονόδρομος αφού η απόσταση δημιουργεί προβλήματα που εσύ πλέον δεν μπορείς να διαχειριστείς και σε αυτή τη φάση μοιάζει αδύνατον να λυθούν. Όταν δεν έχεις τον άλλον κοντά σου και μπροστά σου για να δεις τι λένε τα μάτια του, η αμφιβολία παίρνει τα ηνία. Αυτό συμβαίνει ακόμα συχνότερα σε σχέσεις που ξεκίνησαν εξ’ αποστάσεως χωρίς να διασφαλιστεί ένα επίπεδο γνωριμίας και εμπιστοσύνης που μπορεί να τις στηρίξει.

Υπάρχουν περιπτώσεις λοιπόν που μοναδική επιλογή μοιάζει ο χωρισμός, ακόμα κι αν αποδειχθεί προσωρινός. Αρκεί όμως ένα μήνυμα για να σημάνει το τέλος; Μετά από όλα όσα ζήσατε ίσως να είναι καλύτερο να το πεις την ώρα που ένας καβγάς είναι στο προσκήνιο. Τα συναισθήματα εκείνη τη στιγμή μπορεί να είναι έντονα και να μην το μετανιώσεις πριν καν το ξεστομίσεις. Αν θεωρήσεις ότι είναι αρκετό ένα μήνυμα σε στιγμή που είσαι ψύχραιμος και όχι εν βρασμώ, μπορείς να το στείλεις και να δηλώσεις απογοητευμένος, στεναχωρημένος ή ακόμα και κουρασμένος από τη συνεχόμενη προσπάθεια, σφυρίζοντας απλώς τη λήξη του αγώνα. Ούτε καν ημίχρονο…

Μοιάζουν σκοτεινά τα χάδια στο μυαλό σου πλέον κι εσύ δείχνεις ανίκανος να τους δώσεις ξανά ζωή γιατί ίσως και να μη θες να έρθουν πίσω για καλό σου. Όμως ξέρεις πως κάποια στιγμή θα συναντηθείτε ξανά και ίσως και να το ελπίζεις. Τότε μπορεί το καρδιοχτύπι να μη σ’ αφήσει να πάρεις το βλέμμα σου από το συγκεκριμένο πρόσωπο. Νιώθεις αμηχανία για το πώς θα είναι αυτή η φορά. Διαφορετική από κάθε άλλη, μα ίσως κι η πιο φλογερή.

Προφανώς ο χωρισμός ήταν βεβιασμένος και η μόνη λύση που βλέπατε εκείνη τη στιγμή, λόγω ψυχικής κούρασης και αγανάκτησης. Όμως τώρα πέρασε καιρός και είχατε την ευκαιρία να τα δείτε όλα πιο καθαρά. Στην ουσία το μυαλό και η ψυχή δεν ξέχασε ποτέ, απλώς σας κυρίευσαν άλλα συναισθήματα που ήταν πιο έντονα από αυτά του έρωτα. Σημαίνει πολλά αυτή η συνάντηση ακόμα και αν είναι πλάνη η αίσθηση της επανασύνδεσης. Το θέλεις και πρέπει να κάνεις αυτό το βήμα γιατί είναι άδικό και για τους δυο να βάλετε τέρμα χωρίς να δοθεί η ευκαιρία να αντικρίσετε ο ένας τον άλλον και να πείτε από κοντά το τελευταίο αντίο. Εκεί είναι η μαγκιά. Αν δεν μπορείς τότε δεν είναι η ώρα του τέλους. Αν πάλι κι από κοντά δε νιώσεις τίποτα, είναι ξεκάθαρο πως δεν ποθείς πισωγυρίσματα.

Συντάκτης: Χαρά Χαραλάμπους
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.