«Μ’ αναστατώνεις, δε με λυπάσαι», λέει ένα άσμα και σου έρχονται κι εσένα στο μυαλό εκείνες οι φορές που κάποιος σε έψησε, περνώντας σε από σαράντα κύματα, δίνοντάς του το φιλί της ζωής και πάλι απ’ την αρχή. Ναι, μιλάμε για ‘κείνους που ‘χουν κάνει μάστερ στα σκωτσέζικα ντους. Μία στρατηγική, κάποια πονηρά χαμόγελα, κάποια νεύρα, μια κάποια σύγχυση.

Κυριολεκτικά μιλώντας, πάντως, το σκωτσέζικο ντους, δηλαδή η εναλλαγή ζεστού και κρύου νερού πάνω στο σώμα μας, βοηθάει την ενεργοποίηση του κυκλοφορικού συστήματος, λόγω της συστολής και της διαστολής που συμβαίνει. Θεωρείται ευεργετικό κι ανήκει πλέον στις χαλαρωτικές ανέσεις που μπορείς να βρεις σε σπα. Κάποιες πηγές υποστηρίζουν ότι πήρε το όνομα αυτό λόγω του άστατου καιρού που έχουν στη Σκωτία.

Το θέμα μας, όμως, δεν είναι η Σκωτία! Το θέμα μας είναι η άστατη και ξαφνική εναλλαγή συμπεριφορών του ατόμου που γουστάρουμε, που θέλουμε να προσεγγίσουμε και φυσικά να κατακτήσουμε. Εκεί που είστε μες στα μέλια, μες στη γλύκα και τον έρωτα, τσουπ, εξαφανίζεται. Ή απομακρύνεται. Κι όταν επιστρέφει, φέρεται με τρόπο που σε κάνει να λιώνεις και φυσικά να τα ξεχνάς όλα.

Υπάρχει κι η φάση του φλερτ, όπου ενώ ο άλλος σου ‘χει δείξει ότι καίγεται για σένα, δείχνει μετά να παίζει παράλληλα κι αλλού, αφήνοντας να εννοηθεί πως δεν τρέχει και κάτι μεταξύ σας, κάνοντάς σε να αμφιβάλλεις και να ζηλεύεις. Από ‘κει που σου αφιέρωνε όλη την προσοχή του, ξαφνικά σε αγνοεί επιδεικτικά. Σου αγοράζει παγωτό χωνάκι με γεύση φράουλα κι ενώ πας να το γευτείς, στο αρπάζει απ’ το χέρι και μένεις εσύ παγωτό απ’ το σοκ. Δείχνει μια αστάθεια κι αυτό μοιάζει σαν να μην ξέρει τι θέλει. Κι αφού αισθανθείς πως δεν υπάρχει κάτι να περιμένεις, κάνει πάλι μια τρυφεράδα. Κάτι που σε κάνει να βγάζεις καπνούς απ’ τα αφτιά.

Και τότε ξεκινάει η μάχη. Αν θέλει πόλεμο, θα τον έχει. Πεισμώνεις κι επιμένεις περισσότερο. Μέχρι να δεις πού θα πάει αυτή η κατάσταση και φυσικά να καταλάβεις αν όντως σε θέλει ή όχι. Σε πιάνει και λίγο το παράπονο και σκέφτεσαι «μα γιατί, ρε γαμώτο, μου τα κάνει αυτά, αφού με θέλει;». Ψάχνοντας το «γιατί», λοιπόν, όχι μόνο δεν ξενερώνεις, αλλά κολλάς περισσότερο. Προσπαθείς περισσότερο και δίνεις πολλά περισσότερα απ’ όσα, υπό κανονικές συνθήκες, συνήθιζες να δίνεις. Σου βγαίνει κι ένας εγωισμός, που λογικό είναι, κι αρνείσαι να δεχτείς μια τέτοια ήττα. Θες ο άλλος να σε θέλει και να στο δείχνει, να σε κυνηγήσει εξίσου. Τα θέλεις όλα ή τίποτα.

Είναι και το άλλο. Είναι παιχνιδιάρικη αυτή η φάση, ειδικά αν μιλάμε για την αρχή μιας σχέσης. Σου κρατάει το ενδιαφέρον για τον άλλο έντονο κι αμείωτο. Είναι σέξι και ταυτόχρονα εκνευριστικό. Πολύ όμως. Γι’ αυτό και καταλήγει εθιστικό. Γιατί, κατά βάθος, σου αρέσει η αναμονή αυτή μέχρι να σε ξαναψάξει, μαζί με το ότι υπάρχει σασπένς για το πώς θα ‘ναι αυτή τη φορά που θα βρεθείτε, καθώς είναι όλα τόσο απρόβλεπτα κι εσύ δεν μπορείς να ‘σαι σίγουρος για τίποτα. Θα ‘ναι όλα τέλεια ή θα σου σε αφήσει στα κρύα του λουτρού, αφού πρώτα φροντίσει φυσικά να σε ζεστάνει στο φουλ;

Μετράει επίσης πολύ το πόσο θέλεις το συγκεκριμένο άτομο και τι προθέσεις έχεις. Ίσως κρατάει αυτή τη στάση επειδή θέλει να σε τσεκάρει. Νιώθει μια ανασφάλεια, και για να σε εντάξει στη ζωή του, θέλει να μάθει πόσα μπορείς να αντέξεις. Έτσι, αν κι εσύ πραγματικά θες να προχωρήσει κάπως η όλη φάση, δείχνεις υπομονή και δεν το ρίχνεις στην αναισθησία ή τα αντίποινα.

Το να χρησιμοποιεί κάποιος το σκωτσέζικο ντους ως τακτική, γι’ αυτόν που το δέχεται, ναι, δεν είναι κι ό,τι πιο ευχάριστο. Είναι ψυχοφθόρο, σε απογειώνει και προσγειώνει, σε ενθουσιάζει και σε απογοητεύσει, με λίγα λόγια, σε αναστατώνει. Σε βάζει σε σκέψεις και σε φτάνει στα άκρα. Για  εκείνον, όμως, που το χρησιμοποιεί σαν το κρυφό του όπλο, μοιάζει αποδοτικό. Εσύ που το υπομένεις, και κολλάς σαν γραμματόσημο και δείχνεις και πόσο γουστάρεις και μέχρι πού μπορείς να φτάσεις.

Δίνεις την ικανοποίηση στον άλλον, αποδεικνύοντας τις προθέσεις σου, αλλά και στον εαυτό σου, για το ότι εσύ προσπάθησες κι ότι στο τέλος μπορεί και να τα κατάφερες. Θέλεις κι εσύ την επιβράβευσή σου και θα το φτάσεις μέχρι τέλους. Δε σου αρέσει να αφήνεις καταστάσεις μισές. Το προχωράς όσο δεν πάει.

Αν πάντως σε πιέσει πολύ όλο αυτό το παιχνιδάκι και δεν είναι του γούστου σου, αν καταλήξει να σε πνίγει όλη αυτή η ανισορροπία, κι αν πιστεύεις πως αξίζεις κάτι πιο σταθερό και ξεκάθαρο,  κάνε μια ενήλικη συζήτηση, απόφυγε αναφορές στο τι έδωσες εσύ και τι ο άλλος, πάρε τη βαλιτσούλα σου και φύγε για νέες εμπειρίες και στιγμές.

 

Συντάκτης: Ευτυχία Συντυχάκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη