Μικρές αγαπησιάρικες συνήθειες

Κάθε άνθρωπος μοναδικός και κάθε ζευγάρι μοναδικά συνδεδεμένο, με τις δικές του μικρές συνήθειες που έχουν αποκτηθεί με τον καιρό, καλύπτοντας γλυκές ανάγκες βάσει του δικού τους κώδικα επικοινωνίας. Αν κάτι αλλάξει κι αυτές οι συνήθειες παραλειφθούν, δημιουργούν παράπονα κι απογοητεύσεις, καθώς ανήκουν στην κατηγορία «η συνήθεια που έγινε λατρεία».

Κάνοντας λόγο για συνήθειες εννοούμε τις μικρές, τρυφερές και γεμάτες ενδιαφέρον κινήσεις που κάνουν οι σύντροφοι μεταξύ τους, αποδεικνύοντας πόσο νοιάζονται. Είναι εκείνο το μήνυμα επιβεβαίωσης για το αν έφτασε καλά γυρνώντας σπίτι αργά το βράδυ μετά από ποτό με την παρέα. Είναι το τηλέφωνο ενόσω περπατάνε ή βρίσκονται σε ταξί, μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους. Είναι το γλυκό και πεταχτό φιλάκι πριν φύγει απ’ το σπίτι, συνοδευόμενο από χαμόγελο και μια καλημέρα και πάντα με την προετοιμασία lunch box, γιατί ανησυχούν για το ταίρι τους και δε θέλουν να νιώσει αδυναμία κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος στη δουλειά.

Διαβάζονται απλά, λιτά κι απέριττα, αλλά ενέχουν μια κοινή στιγμή, μοναδική, για κάθε ζευγάρι. Ορίζονται ως συνήθειες, όμως για τα ζευγάρια δεν είναι βαρετές επαναλήψεις ή τυχαία περιστατικά που συμβαίνουν ξανά και ξανά. Θεωρούνται καθιερωμένες πλέον κι εντελώς δικές τους στιγμές, που ενισχύουν το δέσιμο μέσα στη σχέση τους. Προσδίδουν σταθερότητα κι ασφάλεια και κάποιες φορές εκτός από τρυφερές είναι κι αστείες.

Το να βουρτσίζουν τα δόντια τους τα πρωινά παρέα κάνοντας ανόητες γκριμάτσες ή το να προετοιμάζονται για έξοδο με τη σύντροφο να μακιγιάρεται και το σύντροφο να ξυρίζεται μπροστά στον καθρέφτη τους, τους αφήνει πλατιά χαμόγελα στα χείλη κι ευκαιρίες για πειράγματα, όσο χαζοκινηματογραφικό κι αν μοιάζει.

Απ’ το κομμάτι της συντροφικότητας, εξάλλου, δε γίνεται να λείπει μια κοινή ρουτίνα, καθώς και στιγμές που κι οι δύο τσαλακώνονται και το απολαμβάνουν. Όλα αυτά τα μικρά δικά τους επαναλαμβανόμενα μοτίβα δείχνουν οικειότητα και καλή επικοινωνία. Και μπορεί η λέξη συνήθεια να ‘ναι παρεξηγημένη και να ακούγεται σαν να τη συνοδεύει πάντα ένα αρνητικό πρόσημο, αλλά δεν αποκλείεται να ‘ναι κι ιδιαίτερα όμορφη, ειδικά όταν περιλαμβάνει στοργικότητα, χιούμορ και γαλήνη.

Μικρές συνήθειες είναι ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο προτού ξαπλώσουν το βράδυ ή ακόμη και το να μαγειρεύουν μαζί κάθε Κυριακή. Ακόμα κι εκείνες οι στιγμές που βλέπουν ταινία με διάφορα αλμυρά σνακ και σοκολάτες, είναι μια δική τους συνήθεια, αφού σχεδόν πάντα αγοράζουν τα ίδια κι αράζουν με τον ίδιο τρόπο. Όπως αντιδρούν πάντα με τον ίδιο ενθουσιασμό όταν παίζει τυχαία το τραγούδι τους. Ανταλλάσσουν ταυτόχρονα κάτι ματιές γεμάτες σπιρτάδα κι ασυναίσθητα κάνουν ταυτόχρονα την κίνηση να αγγίξουν ο ένας το χέρι του άλλου.

Για τις αναμονές, τι να πει κανείς; Όταν μένουν μαζί, πάντα κάποιος μένει ξύπνιος περιμένοντας τον άλλο να επιστρέψει, είτε απ’ δουλειά είτε από έξοδο με φίλους. Περιμένει όχι από ζήλια ή ανασφάλεια, αλλά γιατί νοιάζεται, γιατί θέλει να σιγουρευτεί πως είναι καλά κι είναι απ’ τις πιο όμορφες εικόνες σε μια σχέση να γυρνάς σπίτι και κάποιος να σε περιμένει στον καναπέ μισοκοιμισμένος και τυλιγμένος σαν ντολμάς ανάμεσα σε κουβέρτες και μαξιλάρια, για να πάτε μαζί αγκαλιά στο κρεβάτι σας. Κανείς δεν ξαπλώνει μόνος, μικρή συνήθεια γεμάτη προσοχή, ανησυχία, αγάπη και τρυφερότητα.

Το κάθε ζευγάρι έχει τους δικούς του άτυπους κανόνες και τις δικές του συνήθειες, που είτε καθιερώθηκαν αβίαστα είτε αποκτήθηκαν επειδή ο ένας απ’ τους δύο είχε στο μυαλό του πως θα ήθελε τα μηνύματα για καλημέρα και καληνύχτα να έρχονται πιο συχνά. Κι έτσι έγινε κάτι σαν παράδοση, μια απόδειξη πως ο άνθρωπός τους είναι η πρώτη σκέψη όταν ξυπνάνε κι η τελευταία πριν κοιμηθούν.

Η μαγεία των μικρών αυτών συνηθειών βρίσκεται στο ότι απλώς προέκυψαν και δεν προσπαθούν για να τις συντηρήσουν. Χτίσανε μια κοινή καθημερινότητα με πολλές δικές τους ιεροτελεστίες κι αυτό δίνει στη συνήθεια μια άλλη, ευχάριστη, νότα.