«Μ’ αρέσει να σε βλέπω να χαμογελάς», μου ‘λεγες, τότε που για σένα ήμουν κάτι σημαντικό. Θυμάσαι; Εγώ θυμάμαι και νομίζω δε θέλω να ξεχάσω ποτέ. Όμορφα χρόνια, ζεστά συναισθήματα, χάθηκαν κάπου, ποιος κατάλαβε πού και πώς, μα και τι σημασία έχει να κοιτάς πίσω, για όλα αυτά που ήθελες, που νόμιζες, που ένιωσες και τελικά δεν ήρθαν ποτέ. Ή ήρθαν; Μήπως στη φαντασία μας; Μήπως έτσι νομίζαμε, γιατί κάπου έπρεπε να πιαστούμε; Δεν ξέρω κι ίσως δε μάθουμε ποτέ.

Σκέψεις, ακόμα κάποια βράδια έρχονται στο μυαλό μας, μα τώρα ωριμάζουν∙ και ξέρεις γιατί; Γιατί μέσα απ’ όλο αυτό, μας δόθηκε η ευκαιρία να μάθουμε τον εαυτό μας, να συνειδητοποιήσουμε τις επιλογές μας, τι τελικά υπάρχει στο βάθος της ψυχής μας κι απαντήθηκαν πολλά ερωτήματά μας και σιγά-σιγά λύνεται ο γρίφος.

Μέσα από κάθε άσχημη στιγμή, όμως, πάντα κάτι καλό μένει. Ναι, σωστά άκουσες! Κάτι καλό μένει και στα πιο άσχημα ακόμα. Κι εγώ ξέρεις τι καλό πήρα απ’ όλο αυτό; Ότι στα δύσκολα πέφτουμε και ξανασηκωνόμαστε και στις δύσκολες ώρες, στις φορές που δεν έβρισκα τρόπο να σηκωθώ, θυμόμουν τα λόγια σου «Δε σου πάει να ‘σαι θλιμμένη, να χαμογελάς!». Μέσα στη θλίψη μου, λοιπόν, πρόσθεσα το χαμόγελό μου και δε σου κρύβω ότι μ’ έναν περίεργο τρόπο ήρθε κι έγινε η δύναμή μου. Τώρα με καθαρό μυαλό απαριθμώ πόσο με βοήθησε αυτό το χαμόγελο.

Στην αρχή προσποιητό –έχοντας την ανάγκη να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου– όμως βλέποντας τα οφέλη του έγινε η καθημερινότητά μου. Όταν όλοι νομίζουν πως όλα είναι άσχημα, εγώ πάντα χαμογελάω. Είναι ό,τι καλύτερο για να αντιμετωπίσεις τη ζωή. Στις αμήχανες στιγμές λειτουργεί σαν γέφυρα κι ενώνει. Χαμογελώντας βγάζουμε συνήθως μια καλοσύνη και ποιος δεν αναζητά την καλοσύνη, μια αξία που δεν τη συναντάς και πολύ συχνά στις μέρες μας.

Στις διαφωνίες, ας συνοδέψουμε το «όχι» μας χαμογελώντας, δε θα χρειαστεί να φανούμε τόσο σκληροί –απλά διαφωνούμε–, ίσως ο απέναντι μπορέσει να τ’ ακούσει αυτό το «όχι» και να το διαχειριστεί πιο εύκολα. Μην ξεχνάμε ότι το χαμόγελο είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάμε κι η πρώτη εντύπωση είναι σημαντική. Μας κάνει πιο προσιτούς κι αυτό μας βοηθάει σε όλους τους τομείς της ζωής, προσωπικούς κι επαγγελματικούς.

Μη φοβόμαστε ότι θα μας περάσουν για τρελούς. Είναι μια ένδειξη ζεστασιάς, μια ένδειξη αισιοδοξίας. Άσε που είναι μεταδοτικό κι αμέσως εισπράττεις τη θετική αύρα γύρω σου, οπότε αυτόματα βελτιώνεις τη διάθεσή σου. Αλληλένδετα είναι όλα! Νιώθουμε πιο ήρεμοι, πιστεύουμε στον εαυτό μας και στα δύσκολα είμαστε πιο δυνατοί για να τ’ αντιμετωπίσουμε.

Χρειάζεται λιγότερο κόπο, μιας και για ένα κατσούφιασμα χρειάζονται 43 μύες και για ένα χαμόγελο 17! Δε στοιχίζει τίποτα, οπότε έχουμε την ευκαιρία να το χαρίζουμε απλόχερα. Όλοι μας το ‘χουμε ανάγκη, ακόμα κι οι πιο δύσκολοι, οι πιο τοξικοί. Άσε που είναι η καλύτερη στάση που μπορείς να κρατήσεις σ’ όλους αυτούς που θέλουν να σε βλέπουν γονατισμένο. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.

Χαμογέλα, λοιπόν, μοίρασε θετική ενέργεια και θα δεις ότι ξεκαθαρίζει το τοπίο μπροστά μας, τα μάτια ξεθολώνουν κι οι επιλογές εμφανίζονται. Πόσο δίκιο είχες τότε που μου ‘λεγες να χαμογελάω. Σ ‘ ευχαριστώ για τα όμορφα και για τ’ άσχημα. Τα όμορφα μου έδωσαν αναμνήσεις, τ’ άσχημα με δίδαξαν πολλά.

Συντάκτης: Ελένη Τουρλούκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη