Όλα πήγαιναν τέλεια μέχρι που συνειδητοποίησες ότι κάτι μάλλον είχες καταλάβει λάθος. Στράβωσε απ’ το πουθενά η ιστορία κι όλα ανατρέπονται· λες και τόσο καιρό μόνος σου έκανες σενάρια, λες και δεν έβλεπες μπροστά σου.

Εσύ το είχες πάρει στα σοβαρά και προσπάθησες πραγματικά για να πετύχει αυτό που ήθελες· έδωσες κι ένιωσες. Ο άλλος, όμως, δεν ψηνόταν για κάτι τόσο περίπλοκο, στα δικά του μάτια, ήθελε κάτι περιστασιακό και να πάει παρακάτω. Μία ερώτηση, όμως, βρε παιδιά: Μεταξύ σας τα είπατε, τα συμφωνήσατε; Μπορεί να ζείτε τα ίδια συμβάντα, αλλά το όλο θέμα είναι πώς μεταφράζει ο καθένας τα γεγονότα στο δικό του μυαλό. Τίποτα δεν παίρνεται για δεδομένο.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται μπροστά στα μάτια σου ξανά και ξανά. Μάντεψε. Θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεται αν δεν πάρεις εσύ θέση να σηκώσεις ανάστημα και να μάθεις να διεκδικείς αυτό που αξίζεις και σε ικανοποιεί. Να μάθεις να ζητάς αυτό που πραγματικά θες και να μην το χαρίζεις σε κανέναν, να μη συμβιβαστείς με οτιδήποτε λιγότερο σου τάξουν. Προτού βιαστείς να βάλεις κάποιον ψηλά στα μάτια σου, φρόντισε να επικοινωνήσετε καλά τις ανάγκες σας τη δεδομένη στιγμή και βεβαιώσου ότι συμπίπτουν. Ίσως ακούγεται ρομποτικό ή στημένο, αλλά θα σου γλυτώσει πολύ χρόνο κι άσκοπο πόνο.

Επειδή ο καθένας μόνο για τον εαυτό του μπορεί να απολογηθεί, όλα ξεκινούν από μας. Πόσο πιο εύκολα θα ήταν όλα αν ήμασταν, λοιπόν, ξεκάθαροι εξ αρχής με τις προθέσεις μας και το τι ζητάμε στην εκάστοτε περίπτωση; Δεν έχει σημασία ποιος πλησίασε ποιον, αυτή η επικοινωνία για να διαπιστώσετε αν συμπίπτουν οι επιθυμίες σας (αν γίνει από νωρίς) μπορεί να αποβεί σωτήρια.

Δεν αξίζει να αφιερώσεις το χρόνο σου σε κάποιον που ενώ εσύ τον βλέπεις να περπατάτε χέρι-χέρι στην Πλάκα και να σου αγοράζει λουλούδια, εκείνος μπορεί να σε φανταστεί μόνο στο κρεβάτι του κι εκεί όχι κάθε βράδυ. Όπως αντίστοιχα δεν αξίζει, ενώ είσαι σε φάση που δεν ψάχνεις αγάπες κι έρωτες και θες απλά κάτι χαλαρό και κάνα κρεβάτι πού και πού, να ‘χεις κάποιον να σου ζαλίζει το κεφάλι γιατί εκείνος μάλλον ψάχνει κάτι παραπάνω.

Κανείς δε χρειάζεται να απολογηθεί για το τι ψάχνει στη ζωή του, θα χρειαστεί να το κάνει όμως αν καταλήξει να εξαπατά τα συναισθήματα του άλλου, μόνο και μόνο επειδή δε φρόντισε να ξεκαθαρίσει τις ανάγκες του εξ αρχής. Και δεν αξίζει να πληγώσεις κανέναν, απ’ τη στιγμή που υπάρχουν τόσοι εκεί έξω που ψάχνουν ακριβώς ό,τι κι εσύ, χωρίς να χαλά κανείς τη ζαχαρένια του. Τα πράγματα είναι πολύ απλά στην πραγματικότητα, μόνοι μας τα μπλέκουμε και δημιουργούμε δράματα.

Ίσως από φόβο μήπως δε γίνουμε αποδεκτοί, αν, για παράδειγμα, πούμε ότι ψάχνουμε κάτι σταθερό σε έναν κόσμο τόσο ασταθή, όπου οι επιφανειακές ή ελεύθερες σχέσεις έχουν σχεδόν γίνει μόδα. ίσως για να μη μας πουν κωλόπαιδα που σ’ αυτή τη φάση δίνουμε προτεραιότητα στη δουλειά μας και δεν έχουμε όρεξη για ρομάντζα. Ίσως απ’ την άλλη, φοβόμαστε την απόρριψη, προτιμάμε να συμβιβαστούμε με ό,τι μας δώσουν παρά να πατήσουμε στα πόδια μας και να πάμε βόλτα τη μοναξιά μας -κι ας θυσιάσουμε έναν υποψήφιο. Ίσως πολύ απλά να έφαγες κόλλημα με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, τόσο που βάζεις τα δικά σου «θέλω» σε δεύτερη μοίρα. Ίσως πάλι νομίζεις πως είσαι αρκετά ικανός να γυρίσεις το παιχνίδι στα μέτρα σου, ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Πολλές οι περιπτώσεις, το συμπέρασμα όμως παραμένει ένα: Η ζωή μας είναι πολύ μικρή για να ασχολούμαστε με πρόσωπα που δε μας κάνουν. Αντί να προσπαθείς να κοροϊδέψεις ή να αλλάξεις κάποιον, απλά άφησέ τον και προχωρήστε κι οι δύο. Σπαταλήστε ενέργεια και χρόνο στο να βρείτε κάποιον που θα τηρεί τις προϋποθέσεις τις δικές σας.

Είναι άδικο για τον άλλο να περιμένει πράγματα από σένα που δεν είσαι διατεθειμένος να δώσεις, είναι επίσης άδικο να κατηγορείσαι για άνιωθος, γιατί απλά δε σου βγαίνει κάτι παραπάνω με το συγκεκριμένο πρόσωπο ή στο συγκεκριμένο χρόνο.  Είναι άδικο κάποιος να δίνει χωρίς να παίρνει αλλά άδικο και κάποιος να φορτώνεται τύψεις για κάτι που δεν μπορεί να προσφέρει. Απογοητεύεστε και διαστρεβλώνετε κι οι δύο την έννοια του έρωτα.

 

Συντάκτης: Αθηνά Νικολετοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη