Τον έρωτα τον έχουμε στο μυαλό μας σαν ένα ονειρικά φτιαγμένο πλάσμα. Τον προσωποποιήσαμε σαν ένα φτερωτό αγγελάκι με κοκκινωπά φουσκωμένα μάγουλα και γελαστό πρόσωπο. Εκείνο που περνώντας δίπλα απ’ τους ανθρώπους τους λαβώνει με τα αιφνιδιαστικά του βέλη, καταδικάζοντάς τους στη σκέψη ενός και μοναδικού ανθρώπου. Κάποιον που το σύμπαν συνωμότησε ώστε να βρεθούν την ίδια μέρα στο ίδιο μέρος.

Αρκεί ένα βλέμμα για να δημιουργηθεί η πρώτη σπίθα της μεταξύ τους έλξης. Τα λόγια που θα ανταλλάξουν θα προκαλέσουν τις πρώτες τους κοινές συζητήσεις, το αιφνίδιο πιάσιμο του χεριού, το πρώτο τρυφερό χάδι, τις άβολες σιωπές τους μέχρι να μετατραπούν σε στιγμές οικειότητας. Όλα αυτά στην αρχή μέχρι που τα ραντεβού του πρώτου καιρού πυκνώνουν κι εκεί που το ζευγάρι αρχίζει να δένεται, δοκιμάζει την πορεία του, ανάλογα με το πόσο ταιριάζει.

Ένα σημαντικό κριτήριο είναι κι ο παράγοντας χημεία στο σεξ. Πολλοί θεωρούν ταμπού το να ολοκληρώσουν δύο άνθρωποι απ’ την πρώτη κιόλας συνάντηση. Λίγο ο φόβος κι η ανησυχία μην τους φορέσουν τις ταμπέλες των «εύκολων» ή των «λυσσασμένων εραστών» που ψάχνουν μόνο το σεξ, που βιάζονται και πιέζουν τις καταστάσεις, κατευνάζουν τις ορμές τους και να το αναβάλουν για λίγο αργότερα.

Με το να περιμένεις να περάσει καιρός για να διαφυλάξεις την ταυτότητα της σχέσης σου δε σημαίνει ότι κερδίζεις παραπάνω πόντους ή εγγυήσεις συναισθημάτων. Αντιθέτως πατάς παύση σε κάτι που θα μπορούσε να εκδηλωθεί ακριβώς τη στιγμή που το νιώθεις έντονα και χάνεις αντικειμενικά απολαυστικές εμπειρίες.

Πώς ξέρεις ότι ακούγοντας την επιθυμία σου θα βγεις χαμένος; Ο αυθορμητισμός μας φέρνει συνήθως πιο κοντά στην ευτυχία. Ποιος ο λόγος να παλεύεις με τα συναισθήματά σου για χάρη μιας ανόητης προκατάληψης ή ενός ενδοιασμού; Ένα χαζό σενάριο που δημιουργεί και συντηρεί το μυαλό σου και το μόνο που καταφέρνει είναι να σου στερεί στιγμές.

Γιατί ο έρωτας να μην έρθει επειδή τάχα βιαστήκατε ή γιατί να ‘ρθει επειδή το καθυστερήσατε; Εκείνο το αναθεματισμένο και πολυπόθητο «κλικ» που σας ταρακουνάει κάνει όλη τη δουλειά. Αν δεν υπάρχει, δε θα βρεθεί στην πορεία. Να υπολογίζεις εκείνες τις στιγμές που αρκεί ένα άγγιγμα δύο σωμάτων για να δημιουργηθεί ηλεκτρισμός, ένα κοινό πεδίο μάχης, ένα πάθος προετοιμασμένο να δεχθεί έναν αμοιβαίο έρωτα. Αυτός αν είναι να ‘ρθει θα εμφανιστεί πιο γρήγορα απ’ ό,τι τον περιμένεις.

Γιατί ο έρωτας δεν προγραμματίζεται, απλά συμβαίνει. Τον υποδέχεσαι σαν απρόβλεπτο επισκέπτη που ήρθε για να σου ταράξει τα νερά για τα καλά. Όσο κι αν εσύ προσπαθήσεις να τον καθορίσεις χρονικά, αγνοώντας τη γλώσσα του σώματος, απλά προσπαθείς να αναβάλεις κάτι που αναπόφευκτα θα συμβεί κάποια στιγμή αργότερα κι αν είναι γραφτό θα πετύχει. Θα περιμένεις ανώφελα κι ύστερα θα μετανιώνεις για το χρόνο που έχασες.

Μήπως σκοπεύεις να αποφεύγεις το σεξ για πάντα; Θα ήταν ψέμα αν αρνιόμασταν πως έχουμε σκεφτεί ερωτικά –απ’ την πρώτη στιγμή– τον άνθρωπο που βγαίνουμε και φλερτάρουμε μαζί του, αν δεν παραδεχόμασταν πως έχουμε αναρωτηθεί πώς θα ήταν στις προσωπικές μας στιγμές. Κι όσο κι αν ελάχιστοι το παραδέχονται, όλοι αναγνωρίζουν πως το σεξ αποτελεί πολύ σημαντικό κομμάτι μιας υγιούς σχέσης.

Είναι λάθος να μπερδεύουμε έννοιες όπως η ηθική και να μπλέκουμε σεμνοτυφίες σε πράξεις που κάθε άλλο παρά χυδαίες είναι, απ’ τη στιγμή που υπάρχει η επιθυμία και των δυο. Βάζουμε αυθαίρετα απαγορευτικά «πρέπει» μπροστά στην απόλαυση της ερωτικής συνεύρεσης κι απλά βάζουμε φρένο σε κάτι που αν είναι θα συμβεί θα συμβεί ούτως ή άλλως. Αν είναι να μας προκύψει έρωτας θα ‘ρθει είτε το κάνουμε στο πρώτο είτε στο δέκατο ραντεβού κι αν το κάναμε νωρίτερα ίσως τον αναγνωρίζαμε και νωρίτερα.

Όποια χρονική στιγμή και να ολοκληρωθεί μια σχέση –είτε αυτό συμβεί απ’ την πρώτη νύχτα είτε καιρό μετά– δεν παίζει κανέναν απολύτως ρολό στο πώς αυτή θα εξελιχθεί. Ο έρωτας θα έρθει όταν ο καθένας νιώσει άνετα κι έτοιμος να τον ζήσει. Ακόμα κι απ’ το πρώτο λεπτό. Αβίαστα.

Συντάκτης: Μαίρη Νταουξή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη