Ζούμε σε μία κοινωνία όπου η βία και η κατάθλιψη στα ανήλικα παιδιά, δυστυχώς, αναπτύσσονται ραγδαία. Δεν πιστεύω πως αυτό είναι κάτι καινούργιο, ή ότι φταίνε οι ίδιοι οι νέοι, αλλά πιστεύω πως το σύστημά μας θα μπορούσε να έχει κάνει περισσότερα γι’ αυτό. Άλλωστε, δεν υπάρχει επένδυση πιο σημαντική από την υγιή εξέλιξη των ατόμων που είναι το μέλλον μίας χώρας.
Μία λύση σε αυτό θα μπορούσε να είναι η εγκατάσταση μόνιμου ψυχολόγου σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης, με υποχρεωτικές συνεδρίες για κάθε παιδί και εκπαιδευτικό ανά διαστήματα. Σκέψου να είσαι ένα παιδί που δέχεται κακοποίηση στο σπίτι ή στο σχολείο, όμως δεν ξέρεις πώς να το εκφράσεις ή σε αγνοούν, και κανείς γύρω σου δεν καταλαβαίνει την κραυγή σου για βοήθεια. Να σε κατακλύζουν τόσα καινούργια συναισθήματα, τα οποία δεν ξέρεις πώς να διαχειριστείς, χωρίς καμία κατεύθυνση. Ένας εκπαιδευμένος ψυχολόγος θα δει διαφορετικά σημάδια απ’ ό,τι ένας εκπαιδευτικός ή ένας γονιός, και το κυριότερο, θα ξέρει πώς να κατευθύνει το παιδί ώστε να τα διαχειριστεί ή να αντιμετωπίσει κάποιες καταστάσεις.
Η εφηβεία από μόνη της είναι δύσκολη
Οι ορμόνες που αλλάζουν, οι απαιτήσεις της καθημερινότητας και η προετοιμασία για την ενηλικίωση είναι βαριά για πολλούς. Δεν είναι τυχαίο το ότι πολλοί έφηβοι καταλήγουν σε ουσίες ή πέφτουν σε κατάθλιψη και μελαγχολία. Με τη βοήθεια ενός ειδικού, που θα έδειχνε τα εργαλεία σε εφήβους, αγανακτισμένους γονείς και καθηγητές, θα ξεκλειδωνόταν η προσωπικότητα κάθε νέου και θα καταλάβαιναν καλύτερα τον εαυτό τους.
Θα μπορούσε να μειωθεί ο εκφοβισμός στα σχολεία
Το κάθε νέο άτομο θα μπορούσε, με τη σωστή καθοδήγηση, να αντιληφθεί πόσο κακό κάνει στον συμμαθητή του και γιατί το κάνει — χωρίς να το κρίνει κάποιος. Τι είναι αυτό που το κάνει να θέλει να προκαλεί κακό; Από πού προέρχεται αυτή η προδιάθεση για βία; Και να λύσει προβλήματα που έχει με τον εαυτό του ή με το περιβάλλον του.
Τα άτομα που δέχονται εκφοβισμό δε θα το κουβαλούν ως τραύμα
Δε θα έχουν προβλήματα αυτοπεποίθησης ούτε ως νέοι αλλά ούτε ως ενήλικες. Θα έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν σε ένα ασφαλές άτομο που δε θα τα αγνοεί ή απαξιώνει.
Ομαδικές συνεδρίες ανάμεσα σε παιδιά με διαφορές, ώστε να καταλάβουν και οι δύο πλευρές καλύτερα η μία την άλλη
Κάποιες υποχρεωτικές συνεδρίες, όπως προείπαμε, θα μπορούσαν να προλάβουν δύσκολες καταστάσεις ή να δώσουν την ευκαιρία στους ειδικούς να αντιληφθούν κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένα παιδί στο σχολείο ή στο σπίτι. Ένα παιδί που κακοποιείται δύσκολα θα μιλήσει— γι’ αυτό είναι σημαντικό να του δώσουμε εμείς την ευκαιρία. Το ίδιο ισχύει και για τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να λάβουν εργαλεία διαχείρισης ή ακόμα και να αποφορτίζονται από το δύσκολο έργο τους.
Πρόληψη απόπειρας αυτοτραυματισμού
Δυστυχώς, υπάρχει γύρω μας όσο ακραίο κι αν ακούγεται. Τα παιδιά σήμερα νιώθουν την πίεση να είναι τέλεια. Είτε στο σχολείο, είτε στα social, είτε στις παρέες, ακόμα και προς τους γονείς τους— και αν δεν είσαι τέλειος, νιώθεις αποτυχημένος και σε αδιέξοδο. Κι αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο να βλάψεις τον ατελή -κατ’ εσέ- εαυτο σου.
Σαν κοινωνία, έχουμε ακόμα το ταμπού γύρω από τους ειδικούς ψυχικής υγείας. Πολλοί πιστεύουν πως η καθοδήγησή τους είναι αδυναμία και ανικανότητα. Όμως όχι— πρέπει να καταλάβουμε πως ένας ψυχολόγος δε θα σου μάθει να ζεις επειδή δεν ξέρεις, αλλά θα σου δώσει τα εφόδια για να κατανοήσεις τα συναισθήματά σου και να τα διαχειριστείς. Και τελικά, να ζήσεις με τρόπο που θα ομορφύνει το μέσα σου, κι έτσι, και το γύρω σου.
Συντάκτης: Βαλάντου Σαρρή
