Στα 20 λιώνεις γι' αυτά που στα 30 ξενερώνεις άγρια

Αν τα γενέθλια πια φαντάζουν πύρινη λαίλαπα από τα πολλά κεράκια, τότε μην καλείς πυροσβεστική. Κράτα ζωντανή τη σπίθα σου· αυτή είναι, εξάλλου, η γοητεία σου. Είναι πασιφανές πως όσο περνούν τα χρόνια, οι ρυτίδες έκφρασης που ζωγραφίζονται από τα δυνατά γέλια, προσδίδουν αίγλη στην ήδη όμορφη αύρα σου. Και κάπως έτσι, όλοι, μετά τα έξαλλα 20’s που περνάμε εις τα αξιοσέβαστα -άντα.

Αν πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει εκπτώσεις στην ηλικία σου, να κάνει give away καμιά πενταετία, τότε θα κόψω γλυκό καθώς είναι τροφή για σκέψη. Ο άνθρωπος, λένε, δεν κρύβει τα χρόνια του επί γης μόνο λόγω ματαιοδοξίας. Τα κρύβει γιατί νιώθει πως έχασε πολύτιμο χρόνο από το νεαρό της ηλικίας του. Πως το σπατάλησε ωριμάζοντας πριν την ώρα του και δεν είχε άλλη επιλογή, από το να χάσει μεγάλο μέρος ανεμελιάς. Εσύ, που το διαβάζεις και ταυτίζεται η ψυχούλα σου, ξέρω πως κυκλοφορείς διάπλατα χαμογελαστός και το καμουφλάρεις. Όμως, έμεινες στάσιμος στην ηλικία εκείνη που άρχισες να χάνεις τη βολή σου και τη γη κάτω απ΄τα πόδια σου.

Όσο δηλώσεις είσαι. Λάρωσε. Αγχώνεσαι που παρατηρείς αλλαγές στον τρόπο που διασκεδάζεις. Δε σε hypάρουν τα ίδια στέκια πια. Δεν ανεβαίνουν τα επίπεδα σεροτονίνης ακολουθώντας παλιά μοτίβα καλοπέρασης. Το τότε τρελό παρτάρισμα, που συχνά ξεκινούσε με αλλεπάλληλες εναλλαγές μαγαζιών μέχρι να βρεις αυτό που έχει το πιο fancy θαμωνολόι χάριν οφθαλμόλουτρου, τώρα δίνει σκυτάλη σε μαραθώνιο serial kill3r documentaries μέχρι το σούρουπο. Πάλι την παλεύεις χωρίς ύπνο μέχρι πρωίας, απλώς αλλάζει το outfit.

Άλλη αίσθηση έχουν τα βελουτέ πιτζαμάκια σου και το φούτερ του γλυκού σου τυράννου. Καμία επαφή με το ντύσιμο που θα έκανε τον Τόνι Σφήνο να φαντάζει νεγκλιζέ μπροστά σου. Το να στριμώχνεσαι στο κλαμπ και ο ιδρώτας του διπλανού να είναι και δικός σου, δε σου προκαλεί την ίδια έκσταση, όπως τότε. Θες να βάλεις τα καλά σου να πας στο θέατρο, να έχεις κοινωνικές ανησυχίες αργότερα. Πυροδοτείται αλλιώς ο εγκέφαλος, ψάχνει ερεθίσματα πιο ουσιαστικά. Ο χρόνος σου, θες να είναι πιο ποιοτικός κι έτσι σηκώνεις το τηλέφωνο και οργανώνεις τα φιλαράκια σου να πάτε να πιείτε τα οινοπνεύματά σας σε ένα cozy κουτούκι· κάπως έτσι έκανες το ”Γάκια” στέκι, χωρίς να το καταλάβεις.

Έπιασαν και τα πρώτα κρύα και φόρεσες τα πουλοβεράκια σου και ξαμολήθηκες στην εξοχή για άθληση ft διασκέδαση. Το σκουντάς διακριτικά το καημένο το ταίρι σου που θέλει λίγο υπνάκι ακόμα και το ξεσηκώνεις να πάτε Πάρνηθα για πεζοπορία κι επίλογο στο Μπάφι, το καταφύγιο της καρδιάς σου. Υπέπεσε στην αντίληψή σου κι ένα Αθηναϊκό σαλέ που δεν απαιτεί τα χιλιόμετρα της Αράχωβας και τώρα σκοπεύεις να ψάχνεις εκεί την ηρεμία σου, πίνοντας ζεστό κρασί τις Κυριακές, εκεί θα είσαι safe. It’s a safe house.

Μην πανικοβάλλεσαι επειδή μετά τα μπουζούκια θέλεις 7 εργάσιμες, για να επανέλθεις στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Το κούνησες σαν ασπόνδυλο στην πίστα και χρειάζεται τώρα στοργή και προδέρμ. Όταν, όμως ξυπνήσεις, με ακόμα περισσότερη ενέργεια θες να πας την εκδρομή σου κι ενδεχομένως κορτάρεις την ιδέα να δοκιμάσεις ένα extreme sport που σου είχε γυαλίσει από παλιά.

Επίσης, πλέον, δεν υποτιμάς καθόλου τις θεραπευτικές ιδιότητες του carpool karaoke αργά τη νύχτα που είναι άδειοι οι δρόμοι κι εσύ περνάς με μουσική, τόσο δυνατή, που πάλλονται τα πνευμόνια σου. Είναι η φάση που από μικρό παιδί -όντας στο πίσω κάθισμα τότε- ένιωθες πρωταγωνιστής του δικού σου βιντεοκλίπ κι έτρεμε η Aguilera και ο Robbie Williams. Κι όταν θες δεύτερες για να μην κάνεις εσύ όλη την ορχήστρα, παίρνεις και το κολλητάρι για να ζήσετε το trailer της ταινίας μικρού μήκους σας.

Αν, πάλι, είσαι στον επάνω μαχαλά, όπου στα τρυφερά σου 20κάτι σπούδαζες και αφοσιώθηκες στο να βάζεις τα θεμέλια τού μέλλοντος, είναι απολύτως φυσιολογικό να σε ξενίζει τέτοια κατηγοριοποίηση ηλικιακής φύσεως. Δεν υπάρχει ηλικιακή πόρτα στο πώς γουστάρει κανείς να περνάει καλά. Μπορεί εσύ να πειραματίζεσαι με το Benjamin Button effect και να τα έκανες λίγο ανάποδα. Οπότε, αν σε δω κάτω απ’την μπάρα, ή μάλλον πάνω στην μπάρα, θα σε χαρώ και παλαμάκια θα σου βαρέσω και θα σφυρίζω όπως μπορώ για να σε πανηγυρίσω. Καλή χρονιά γλυκέ μου dirty thirty απόγονε, ευτυχισμένο κι αναίμακτο το 2024 μικρό μου 20φεύγα μπουμπούκι κι αν οι 2 σας συναντηθείτε στο τσακίρ κέφι, θέλω να ενώσετε τις δυνάμεις σας για σωστή χορογραφία.

ΥΓ: Και πού είστε; Φέτος να ανθρωπεύσουμε όλοι λίγο παραπάνω. Γιατί σαν η ανθρωπιά μας να μην ανθρωπεύει καλά τελευταία κι αυτό σίγουρα δεν έχει ηλικία.