Η ζωή είναι παράξενη πολλές φορές. Παίζει περίεργα παιχνίδια και δεν μπορεί κανένας να προβλέψει την επόμενη κίνησή της. Αλίμονο αν θα μπορούσε δηλαδή, αφού αυτό το μικρό διαβολάκι είναι πάντα ένα βήμα μπροστά. Σε κάθε νέα σελίδα του βιβλίου της, κρύβεται και μια νέα πρόκληση.

Αναπόσπαστο κομμάτι της, αποτελεί αναμφίβολα το κεφάλαιο της αγάπης. Πόσο όμορφο και πόσο σκληρό ταυτόχρονα. Πολλοί θα βιαστούν να σου πουν ότι έχουν αγαπήσει κι έχουν αγαπηθεί με την καρδιά τους. Μακάρι να ήταν έτσι. Ίσως ο κόσμος μας να ήταν λιγάκι καλύτερος αν ίσχυε όντως κάτι τέτοιο. Όμως, δυστυχώς, είναι λίγοι αυτοί που πραγματικά το μπορούν αυτό.

Να προσέχεις πριν ερωτευτείς, έτσι ώστε να μη σε σκοτώσει η πτώση. Οι άνθρωποι που έχουν ήδη καταστραφεί μια φορά ξέρουν και να επιβιώνουν. Ζήτα αυτόν που θα ταιριάξουν έστω οι προσπάθειές σας ν’ αγαπήσετε ο ένας τον άλλον.

Η αγάπη δεν είναι παζάρι. Δεν την αγοράζεις και δεν την πουλάς στις τιμές που σε συμφέρουν. Δεν έχει όρια και δε δέχεται όρους. Δεν περιμένει και δε ζητάει τίποτα σε αντάλλαγμα για τα όσα έχει να δώσει. Απλώς ανθίζει όπου υπάρχει έδαφος που μπορεί να την αποδεχτεί. Ακόμη και υπό τις δυσκολότερες συνθήκες.

Ναι ξέρω τι θα μου πεις. Η αγάπη πονάει μερικές φορές. Μπορεί να είναι σκληρή κάπου-κάπου όμως σε κάνει να αισθάνεσαι ζωντανός όταν είναι ουσιαστική. Σαν να βουτάς στα παγωμένα νερά μιας λίμνης και κάθε εκατοστό του κορμιού σου να ζωντανεύει. Δε σε απομυζεί παίρνοντάς σου όλα εκείνα τα όμορφα στοιχεία που κρύβεις μέσα σου. Αντίθετα, σου δίνει κάθε λόγο για να πεισμώσεις και να κάνεις ό,τι περνάει απ’ το χέρι σου προκειμένου να την κρατήσεις άσβεστη.

Η αγάπη έχει μαγικές ιδιότητες, αφού μπορεί να γιατρεύει ακόμη και τις ραγισμένες καρδιές. Μπορεί μέσα απ’ τα συντρίμμια να δώσει ξανά ζωή σε κάτι που άλλοι απλώς θα προσπερνούσαν, γιατί θα το θεωρούσαν ανούσιο.

Η αγάπη μπορεί να είναι πολλά πράγματα, αλλά δεν είναι τοξική. Τίποτα τοξικό δεν προκύπτει από την πραγματική αγάπη. Είναι αμφίπλευρη και δε σε θλίβει συνεχώς. Δε σε κάνει να λυπάσαι για τις επιλογές σου ούτε να αμφισβητείς το είναι σου. Αν σε καταστρέφει δεν είναι αγάπη μάτια μου.

Σταμάτα να βάζεις τον εαυτό σου στη θέση του στόχου. Πόσα θες να κάνεις ακόμα για να επιβεβαιωθείς; Σε μια σχέση που ο ένας αγαπάει περισσότερο τον άλλον δε θα μπορέσεις ποτέ να βρεις όσα ψάχνεις. Όσα αναζητάς κι όσα αξίζεις θα κρύβονται πάντα κάτω απ’ το μανδύα των υποχωρήσεων και των «δεν πειράζει» που θα σου κατατρώνε την ψυχή.

Έτοιμος να κάνεις στην άκρη τον εαυτό σου για να δώσεις το χώρο σε εκείνους που απλώς ξεσπούν πάνω σου. Βάζεις σε δεύτερη μοίρα όσα έχεις ανάγκη για να κάνεις τον άλλον ευτυχισμένο. Πόσα μπορεί να κάνει όμως κι από μόνη της αυτού του είδους η αγάπη; Οι άνθρωποι που αγαπούν κι αγαπιούνται είναι αυτοί που κάνουν τα θαύματα. Αυτοί κάνουν το παιχνίδι να διαφέρει και του προσδίδουν το νόημα που του αναλογεί.

Μην επιλέγεις ν’ αφήνεις ανοιχτή την πόρτα της ζωής σου σε εκείνους που θέλουν απλώς να εισβάλλουν στην καθημερινότητά σου μόνο και μόνο για να διώξουν τους δαίμονές τους μακριά. Το φως που τυχόν εκπέμπεις, κράτησέ το για σένα και γι’ αυτόν που θα σου δείξει τον πραγματικό ορισμό της λέξης «αγάπη».

Μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε κρατάει πίσω. Δε χρειάζεται να φτιάξεις τους άλλους και δεν υπάρχει λογική σ’ αυτή σου την προσπάθεια. Δε θα γίνεις ο βράχος πάνω στον οποίο θα σκάνε τα κύματα της τρικυμίας της κάθε ταραγμένης ψυχής. Η γαλήνη της δικής σου ψυχής είναι αυτή που μετράει τις περισσότερες φορές.

Αν δε σε καταστρέψει, λένε, δεν είναι αγάπη. Είναι αλήθεια όμως αυτό; Αν αντ’ αυτού σε γιατρέψει; Αν σε κάνει καλύτερο απ’ αυτό που είσαι και σου δώσει φτερά για να πετάξεις; Τότε τι είναι; Δεν αρκεί να ικανοποιείς τις δικές τους απαιτήσεις. Η απαιτητική αγάπη είναι αυτή που φέρνει πόνο. Σε αντίθεση με την αβίαστη κι ανιδιοτελή που το μόνο που μπορεί να σου χαρίσει είναι η ευτυχία που ψάχνεις.

Θα έρθει κάποια στιγμή στη ζωή σου ο άνθρωπος που θα έχει κάθε τρόπο και μέσο για να σε καταστρέψει. Και θα είσαι εσύ αυτός που θα τον έχει εφοδιάσει με τα κατάλληλα όπλα για να το κάνει. Αυτό θα συμβεί, γιατί πολύ απλά θα έχεις ξεγυμνώσει την ψυχή σου μπροστά του. Θα του έχεις εκμυστηρευτεί τους βαθύτερους φόβους σου, τις μεγαλύτερες σου επιθυμίες, τα πιο τρελά σου όνειρα και θα είσαι μαζί του ο πραγματικός σου εαυτός. Με όλα σου τα «ψεγάδια». Κι εκείνος, αντί να σε καταστρέψει, θα σε αγαπήσει και θα σε προστατέψει. Τότε και μόνο τότε θα έχεις βρει την αγάπη.

Ο άνθρωπός σου είναι κάπου εκεί έξω. Άνοιξε τα μάτια σου και βγες απ’ το τριπάκι στο οποίο ζεις. Η αγάπη δεν καταστρέφει, δε λέει ψέματα, δεν εξαπατά, δε σε κάνει να νιώθεις παρείσακτος. Υποτίθεται ότι είναι μια θεραπεία για κάθε πόνο. Βρες λοιπόν αυτόν που θα σ’ αγαπάει περισσότερο και θα σε χρειάζεται λιγότερο.

 

Συντάκτης: Μαρία Τσιρίγου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου